Çocukluğumuzun favori şarkıcısı Ricky Martin'i ne çabuk unuttuk
İlk alınan kasetlerin hayatımızdaki önemi büyük olmalı. Ancak görüyorum ki biz çoktan kaset devrini ve ilk satın aldığımız kasetleri unutmuş durumdayız. Anne ve/veya babaya çeşitli kaprisler sonucu alınmış olan o kasetler ne kadar da çabuk unuttuk. 'Çabuk derken?' diyeceksiniz, siz de haklısınız. Dile kolay, minimum 30-35 yıl olmuştur. Ama olsun yine de hata bizde, çabuk unuttuk her şeyi...
İlk alınan kaset birçokları için Michael Jackson ya da Madonna olabilir.
Benim için enteresan bir şekilde ikiye ayrılıyor.
Çünkü Ricky Martin'in o meşhur 'Um, dos, tres'li şarkısını da barındıran 'Vuelve' albümüydü.
Ancak Ricky fırtınası dindiğinde, ki 2000'lerin başına tekabül ediyor, derhal kendime yepyeni bir yabancı albüm buldum.
The Cranberries'in 'Animal Instinct'le gönlümü fethettiği 'Bury the Hatchet' albümünü satın aldım.
Ortamlarda 'İlk alınan yabancı kaset' muhabbetlerinde 'cool' olabilmek için The Cranberries dedim.
Doğru mu doğru, aldım mı aldım.
İlk mi?
Elbette değil.
Ricky Martin'in yıllarca hakkını yedim.
Neden?
Pop diye.
Popüler diye.
"Canım gide gide onu mu aldın, ahahaha" gülüşmelerine malzeme olmayayım diye.
Ricky Martin'den özür diliyorum.
Yıllarca hayatımda gayet önemli bir iz bırakmış olmasına rağmen ona 'laylaylom' muamelesi yaptığım için.
Yok özel hayatıymış, yok bilmem neymiş.
Sadece benim değil birçoklarımızın çocukluğundaki favori şarkıcısı Ricky Martin'i ne çabuk unuttuk.
Ancak elbette Ricky Martin'i yedirmeyiz, ezdirmeyiz bu saatten sonra.
Net!
