Halil Özer

Sayın İsmail hocam; şimdi ilk Olympiakos maçının ilk yarısında Zajc ve Krunic ikilisinin başına ne bela açtığını yaşadın...
Paçayı zor kurtardın... Fred, Ferdi ve İsmail ile takımın nasıl dönüştüğünü gördün...
Ve 2. maçın uzatmalarında yani en kritik anlarında yine Zajc ve Krunic’e döndün. Fred, İsmail, Dzeko ve İrfan Can’ı çıkardın, turu verdin.
Neye göre, hangi akla göre, hangi taktik anlayışına göre...
Olmadı hocam. Hiç olmadı...
Neredeyse bir yıllık emeğe kendi ellerinle son verdin...
Senden üç gömlek düşük takıma elendin...

Gelmeyen bir gol

Kelimenin tek anlamıyla yazık oldu. Hiç beklenmedik adamlar, tecrübe ile yüklü adamlar, kalite adamlar öyle penaltılar kaçırdı ki olacak iş değil. Ve Fenerbahçe kendi eliyle, ayağıyla yarı finale yükselemedi.
Oysa her şey harika başlamıştı. İlk yarı Fenerbahçe bir Avrupa maçında nasıl oynanması gerekiyorsa öyle oynadı.Sakin, soğukkanlı, kontrollü, dikkatli.
Hiç acele etmedi.
İleride bastı, rakibine oyun kurma fırsatı vermedi. Kaleciyi sürekli uzun top oynamaya mecbur etti. Ve tabii ki bu topların hepsini Fenerbahçe defansı aldı.
Orta alanda Szymanski, İsmail ile Fred yakın temaslı oynadı. Özellikle İsmail çok etkili oldu. Fenerbahçe çok top kaptı. Ancak Fred bir türlü istediği şekilde top kullanamadı. İleriye taşıyamadı. Zaman zaman da aksadı. Ancak bu eksikliğini tecrübesi ile kapadı.
Tabii ki yine ilk yarının yıldızı İrfan Can Kahveci oldu. Muhteşem bir gol attı. Bir şutunu da kaleci son anda önledi.
Fenerbahçe’nin bu yarıda en önemli artısı rakibine kontratak fırsatı hiç vermemesiydi. Dikkatli Becao ve Djiku’nun yanı

Bu saatten sonra iki takımın da büyük bir hata yapacağını sanmıyorum. Diğer takımlarla aralarında o kadar büyük fark var ki, bu, her maçta ortaya çıkıyor. O yüzden iki takımın da son ana kadar takılacağını düşünmüyorum. Herkes kendini son yılların en büyük finaline şimdiden hazırlasın. Hem psikolojik, hem sosyo ekonomik, hem de adrenalin olarak. Tabii sakinleştiricilerle birlikte...
İki takımı kantara koyduğumuz zaman ağırlıkta oldukları yönler, birbirlerine olan açıklarını kapıyor. Örneğin Galatasaray, alt yapı olarak şampiyonluğa oynamasını bilen kulüp. En ağır stres altında bile çok rahatlar. Kendilerine güvenleri çok fazla. Tabii yetenekli futbolcuları ile de oyuna farklı bir ağırlık koyup rakiplerinin psikolojisini yerle bir eden takım.
Fenerbahçe’de uzun yıllar şampiyon olamamanın stresi var. Ancak takımda öyle tecrübeli futbolcular var ki, bu psikolojik eksikliği rahatlıkla giderebiliyor. Ve son derece yüksek bir aidiyet duygusu var takımda. Bunu Trabzon maçında net olarak gördük. Bence en büyük sıkıntıları, biriken

Galatasaray, Alanyaspor’u böylesine farklı bir skorla yendiyse bu maç tamamen Okan hocaya yazar.

Oyunu okuması, yerlerde sürünen takımını ikinci yarıda canlandırması, doğru değişiklikler yapması bu kritik virajda üç puanı getirdi.

İlk bölüm Galatasaray açısından berbattı. İlk şut 40. dakikada Mertens’den geldi. Direkten döndü. Onun dışında Galatasaray Alanya ceza alanına giremedi.

Organizasyon yok, baskı yok, pres yok, pozisyon yok, Kerem Aktürkoğlu yok, İcardi yok. Diğer Kerem yok. Mertens son 10 dakika biraz kendini gösterdi. Barış Alper bir sağa gitti bir sola gitti ama etkisiz kaldı. İki kanat beki de hiç yoktu, onu da belirtelim. İcardi bu yarıda öyle tükenmişlik içinde oynadı ki bir pozisyonda gücü kuvveti yerinde olsa gidip tek başına golü atabilirdi. Ama tıkandı kaldı.Peki “kim vardı?” diyeceksiniz.

Sadece Nelsson vardı. Öyle üç top kesti ki inanılır gibi değil. Top geçse Ahmet Hassan üç pozisyonda da rahatça golü atabilirdi.

Bu yarıda Efecan temiz ve etkili oynarken, sağ kanatta Oğuz,

Trabzonspor-Fenerbahçe maçı sonrası yaşanan olaylar bize Türkiye Futbol Federasyonu’nun disiplin talimatlarının değişmesi gerektiğini gösterdi. Trabzonspor’a böylesine kapsamlı bir olay karşısında verilen ceza bundan sonra taraftarların sahaya girmesi konusunda caydırıcı olabilir mi?
Ya da başka bir kulüp taraftarını caydırır mı?
Bence caydırmaz.
Öyleyse ne yapılmalı?
Örneğin bu maçtan sonra Trabzonspor’a önümüzdeki yıllarda yapılacak olan dört Fenerbahçe karşılaşmasını seyircisiz oynama cezası verilseydi caydırıcı olabilir miydi?
Bence sonuna kadar olurdu.
Fenerbahçe maçları Trabzon şehri için ayrı bir olay. Dört yıl boyunca bu olayı ya da heyecanı yaşayamamak ve ezeli rakibinin seyirci dezavantajı olmadan oynamasına izin vermek tam bir pişmanlık olabilir.

Fenerbahçe, Union’dan kötü bir takımla oynadı. Ama dün öyle bir hoca performansı vardı ki, neredeyse Fenerbahçe, Avrupa’ya havlu atıyordu. Allah’tan sahada İCK diye bir futbolcu vardı, tek başına umutlarımızı arşa çıkardı.
Facia bir ilk yarı.Oysa iyi başladılar. Ama Çağlar’ın hatası ile gelen rezalet gol, Fenerbahçe’nin bütün psikolojisini bozdu. Bir de yine Çağlar’ın ofsaytı ayarlayamaması ile 2. gol de gelince iyice düştü Fenerbahçe... Sadece bu yarının son dakikalarında toparlandılar ama koca yarı heba oldu.
İsmail Hoca’nın bazı takıntılarını anlamak mümkün değil. Ferdi, İsmail ve Fred varken bu adamların kulübede oturması gibi saçma bir düşünce olamaz. Ferdi ilk yarının son 2-3 dakikasında oyuna girdi ve hemen fark ettirdi.
Bu neyin rotasyonu hocam? Yani anlamak mümkün değil. Sakatlıktan yeni çıktılar özrü olamaz. Çağlar da yeni çıktı. O adamlar orada oturuyorsa oynar. İsmail Hoca inatla yine 2. yarıya Fred ve İsmail’i almadı. 3. gol gelince herhalde izleyen tüm

“Futbolcuların sahaya çıkabilmeleri için güvende ve emniyette olmaları gerekir. İlgili makamları, buna her düzeyde saygı gösterilmesini sağlamaya ve Trabzon’daki şok edici olayların faillerini yaptıklarından sorumlu tutmaya çağırıyorum. Bu maçta yaşanan şiddet kesinlikle kabul edilemez. Bu insanların saha içinde ve dışında toplumumuzda yeri yoktur. Dünyada pek çok insana keyif veren bu oyunu oynamak için sahaya çıkan futbolcular güvende ve emniyette olmalıdır.”
Bu sözleri Dünya futbolunun patronu İnfantino, Trabzonspor-Fenerbahçe maçından sonra sıcağı sıcağına söyledi. Bu sözler, daha biz bile ne olduğunu çözemeden geldi.
Ve federasyonda bazı üyeler arasında sıkıntı yarattı. “Ne gerek var?” yorumu yapıldı. Açıkça rahatsız oldular.
TFF de karar alırken İnfantino’nun tepkisi yüzünden olaylara sadece futbolcu odaklı bakmak zorunda kaldı.
Adam kısaca şunu diyor:
“Kardeşim ben onu bunu bilmem. Sen o futbolcuların güvenliğini sağlayacaksın. Bunu sağlayamadın. O çocukları koruyacaksın.

İlk yarının sadece 7 ila 13. dakikası arasında Galatasaray esintisi vardı. İleride baskı, sağlı sollu ataklar, rakibi kendi alanına hapsetme ve gol... Hepsi bu dakikalar arasında oldu. Geride kalan dakikalar bol pas hataları ve kayıpları ile geçti.
Bu kadar kötü oynayıp üç puan almak istiyorsan elinde İcardi gibi bir kozun olması gerekir. Adam bir usta, bir sanatkar, bir şef, bir yaratıcı. Daha hangi övgüyü kullanayım bilemedim. Adam şu maçı aldı gitti.
Yıllık 9 ya da 10 milyon Euro alıyor diyoruz ama sonuna kadar hak ediyor İcardi.
Galatasaray iki stoperi yani Nelsson ile Abdülkerim yine ilk yarıda sahanın yıldızıydı. Birbirlerinin açıklarını çok iyi kapadılar. Tek bir hava topu bile vermediler. Rakip ataklarında yerinde müdahalelerle pozisyonları başlamadan önlediler
Ancak bu maç gösterdi ki Galatasaray’ın arkasına atılan toplar yine büyük tehlikeler yaratıyor. Bir pozisyon o kadar netti ki Hataylı oyuncu topa doğru dürüst vurabilse beraberlik skoru gelebilirdi.
Tabii bunun nedenleri var. Zaha-Köhn ile Barış-Ziyech uyumsuzluğu.
Hatay bu bölgelerden atak