Sosyal medyada neden çabucak gaza geliniyor?
İnternetin etkisi çok fazla olmaya başladı son 10 yılda. Teknoloji aldı başını gidiyor. Dünyanın en ücra köşesinde oluşan bir şeyi neredeyse anında öğreniyoruz. Ancak bu hız biraz da felaket getirmeye başladı. Sosyal medya çıktı çıkalı her şeye fazla tepki göstermeye başladık. Peki, sosyal medyada bu kadar fazla tepkiyi neden veriyoruz?
Teknolojinin geldiği nokta geleceği noktayı bizler için gözler önüne seriyor. Özellikle son 10 yıldır özellikle sosyal medya aldı başını gitti. Her yere herkese hemen ulaşabiliyoruz. Haliyle etkileşim ve iletişim çok fazla oldu. Ancak bu kadar hızlı ulaşım biraz da kötüye gitmiyor mu?
Hız felakettir sözü sadece trafik için söylenmemiş olmalı. Bir bilgiyi sosyal medyada görünce hemen tepki vermeye çalışıyoruz. Neden böyle acele ediyoruz? Sanırım altında yatan bir sebep var, bu da ‘diğer insanlardan geri kalmama’ dürtüsü olabilir. Kalabalık arasına katılıp bir ferahlama ihtiyacı duyuyor insanlar. “Evet, tepkimi gösterdim ve diğer insanlar gibi çok duyarlıyım” oluyor olay. Lakin gösterilen tepkinin doğru mu yanlış mı olduğuna bakmadan yapılıyor bu. Örneğin, yaşanan bir şiddet olayında olayın tam olarak nasıl gerçekleştiğine bakılmadan birisi suçlanabiliyor. Halbuki o adamın o olayla ilişkisi yok ve sadece yardım etmek için oradan geçiyor. Ancak suç ona kalıyor ve herkes tarafından ‘linç’ ediliyor. Gerçekler ortaya çıktığında ise çok geç olabiliyor.
Linç kültürü çoğalıyor
Linç kültürünün bu kadar yayılması sosyolojik bakımdan oldukça sıkıntılı bir durum. Sosyal medyada gösterilen ani tepki bir süre sonra fiiliyata dönebiliyor. Verilen tepkinin dozu artıyor, sanal linç bir süre sonra gerçeğe dönüşebiliyor. Herkes kendisinin adaletini sağlamaya başlar ve kaos olur.
Bu kadar fazla teki göstermenin sebebi dediğim gibi başkasından geri kalmama ruh haliyle açıklanabilir. Tıpkı başkasının paylaştığı fotoğrafı kıskanıp daha iyisini çekmeye, çektirmeye çalışmak gibi. ‘Ondan geri kalamam’ hissi insanları harekete geçiriyor. Gereksiz, saçma bir yarış içerisindeyiz, sonumuz hayrolsun.
