Soyağacı sorgulama sistemi bize ne kattı?
E-devlet soyağacı sorgulama sistemi 20 küsür saattir aklımızda, beynimizde. 'Girdin mi, baktı mı?'dan ziyade 'Açıldı mı?'lar havada uçuştu. 'Açılanlar'dan biri olarak net bir şekilde gözlemimi aktarabilirim: Arkadaşlar geçmişe bakmayalım, geleceğe odaklanalım.
Evet, geleceği göremiyoruz bilemiyoruz ama geçmişi deşebilmenin sonu yok; tarih okumaları yapanların "Ooo, tarihi bilmemek kayıp" demesini anlayışla karşılaşmak lazım.
Geçmişin sonu yok, dipsiz bir kuyu gibi ve arkeolojik kazı yapar gibi binlerce dokuya temas edebilmek gayet mümkün.
Geleceğe dair o kadar çok teori var ki bu kez geçmişe özlem duymaya başladık; şaka değil gerçek!
Muazzez Ersoy'un 'Nostalji 1-2-3-4-...' serisi tadında bir gümbür gümbür'lük aldı başını gitti.
Tıklayan tıkladı, bekledi, sıra aldı ve en sonunda gerçeklerle yüzleşti.
Her ne kadar şu anda sistemin geçici yoğunluktan ötürü -şimdilik- askıya alındığı söylense de yine de gören gördü.
Kendi adıma mutsuzum; geçmişe dair bütün 'enternasyonellik' ve 'dünya vatandaşı olma' hayallerim suya düştü.
Gayet Türkiye sınırları içerisindeymiş atalarım, analarım.
Hatta babamın babasının annesi 'ölmüş' bile değil, gayet yaşıyor gözüküyor.
Olur öyle elbette hatalar, daha büyük çerçeveden bakınca bu hatanın hiçbir önemi kalmıyor:
Keşke öğrenmeseydim.
Dünya vatandaşı olma yolundaki iddiam resmen çöpe gitti.
Soyağacı sorgulama sistemi bize gerçekleri açıkladı ancak hayallerimizi kararttı...
