Pembe fili düşünmemek mümkün mü?

Zeynep Selvili Çarmıklı'nın 'Pembe Fili Düşünme' adlı kitabını okuduktan sonra, yüzümde hoş bir tebessümle yanımdaki kesona bıraktım. Kitabı okurken dünyaya Zeynep Selvili Çarmıklı’nın baktığı perspektifden bakabilmenin mutluluğuyla... Aktarmak istediği yararlı bilgileri, ukalalık taslamadan anlatıyordu, hatta bir annenin çocuğuna şefkatle bir şeyler anlatması gibiydi.

Okuduğun binlerce kelimelerden aklında kalan iki kelimeyi say deseler; 'şefkat' ve 'kabullenmek' derdim.

Bu iki kelime içimizde bir yerlerde saklı da, çıkarmak için sadece birazcık eşelemek gerekiyormuş gibi...

Zeynep Selvili Çarmıklı'nın tecrübelerini yazıya döküp kitap haline getirmesinden anlıyorum bunu. Derdimize deva olan bir şey keşfettiğimizde, aynı dertden muzdarip birine yardımcı olmaya çalışırız ya... Bize iyi gelen şeyi anlatırız ona... Bu kitap da bana iyi geldi. Ruhun ilacı gibi sanki. Hem hiçbir kısıtlama da yok! Sabah-akşam veya tok karnına, istediğin her zaman, istediğin her yerde okuyup; sonra da araya kitap ayracını koyup kendi dünyanıza dönebilirsiniz.

Kitabı eline aldığınız anda Zeynep Selvili Çarmıklı’nın dünyasında bulacaksınız kendinizi. Kimi zaman okuduklarınızı hazmetmeye çalışacak, kimi zaman ise gerçekten “Pembe fili düşünmemek mümkün mü?" diye kafa yorup, kendinizi pembe filin üzerine çıkmış seyahat ederken bulacaksınız. Şahsen ben kitabı okuduğum anlarda, zihnen de olsa, gidebildiğim yerleri düşünüyor olmama şaşırdım. Fiilen kitap okuyorum ama zihnen pembe filin üzerinde seyahat ediyorum! Anlatmakta zorlandığım ama anlatmak istediğim tam da bu...

Son olarak kitabı okuyanlar bilir; sarı not kağıdından bahsediliyor.

"Ben olsam ne yazardım?" diye düşündüm ve “Patavatsız” yazdım.

Neden böyle bir şey söylediğimi merak ediyorsanız Zeynep Selvili Çarmıklı’nın 'Pembe Fili Düşünme' adlı kitabını okumalısınız.

Biraz şefkate ve kabullenilmeye ihtiyacı olan herkese öneririm.