Zil takıp oynayacağım: Erkenci Kuş bitti!

Aslında dizi güzel başlamıştı. Rengarenk sahneleriyle tam bir yaz diziydi. İyi bir oyuncu kadrosu, iyi seçilmiş mekanlar, sempatik bir aşk hikayesiyle izlettiriyordu kendisini. Zengin, yakışıklı, entelektüel, aynı zamanda iyi bir denizci ve fotoğrafçı olan Can ile güzel, temiz kalpli, ama birazcık sakar, çok tatlı bir anne babaya sahip mahalle kızı Sanem’in aşkı... Buraya kadar senaryo da fena değildi.

Ama gelgelelim Can ile Sanem’in ha yakınlaştı ha yakınlaşmadı; ha birbirlerini öptü öpmedi; ha barıştı barışmadı, ha ayrıldı ayrılmadı hallerinden artık gına gelmişti. Hele ki her bölümde burun buruna gelip uzun bir donma karesiyle bu burun buruna, dudak dudağa, yanak yanağa hallerini uzuun uzuun izlemek durumunda kalmak dayanılmaz bir hal almıştı. Bu işkenceye daha fazla dayanamayıp diziyi erken bırakanlardan olduğum için sonradan Sanem’in sakar mahalle kızlığından ülkenin en ünlü yazarı (!) olmaya terfisine, Can’ın ani hafıza kaybı ve hele hele özellikle son 2 yılı (!) hatırlamama haline falan muktedir değilim.

Bir an evvel çekelim de bitsin tadında...

Son bölümü de nasıl bağlamışlar diye diziyi seyrettiğimde hikayeyi bitirmek için bir zip dosyası halet-i ruhiyesi sezdim. Her şey dahil konsepti gibi bir seri çekim durumu olmuş. Bir bakıyorsun öpüşüyorlar, bir bakıyorsun evlenme teklifi yapılmış, bir esniyorsun evlenmişler, bir hapşırıyorsun Sanem hamile. Öyle hadi bir an evvel diziyi çekelim de bitsin tadında bir final hali... Sanırsın ki dizi ekibine de bay gelmiş. Nerede bizi uzun uzun beklettiğiniz aşk hikayesinin tatlının üstündeki kaymak gibi tadına vara vara “işte evlendiler” romantizmi? Nerede? Öncesinde o kadar bayıp zaman ayıracağınız buruna buruna halleri biraz kıssaydınız da Can ile Sanem’i şöyle tadına vara vara hep beraber baş göz etseydik fena mı olurdu?

Valla tatlının kaymağından olduk sayelerinde. Bütün Erkenci Kuş izleyicilerine bir kaymak sözünüz var, haberiniz ola!