Son Güncellenme:
Kelime anlamı bakımından ‘ayırma, açma’ anlamına gelen şerh uygulamada tapu kütüğü ya da resmi bir belgeye açıklama ya da not eklemek anlamında ‘şerh koymak’ olarak bilinir.
Bir gayrimenkulün tapu sicilinde yer alan şerh, mal sahibinin kanun ile kazanılmış haklarıyla ilgili olarak sınırlandırmaya ya da yasaklamaya yönelik şerhler sütununda belirtilir. Bu şerhler şüfa hakkı, vefa hakkı ya da aile konutuna şerh koymak şeklinde kişilere karşı ileri sürülebilir. Tapuya şerh edilebilecek başlıca haklar kira sözleşmesi, satış vaadi sözleşmesi, kar karşılığı inşaat sözleşmesi, şüfa sözleşmesi, alım hakkı sözleşmesi, vefa hakkı sözleşmesi ve bağışlayana dönmek koşulu ile bağıştır.
Tapuda yapılan geçici şerh işlemi, tapu sicilinin şerhler sütununa geçici olarak işlem yapılmasıdır. Bir gayrimenkulün üzerinde kişilerin ayni haklar bakımından iddiada bulunmaları durumunda, bu kişilere iddia ettikleri haklarını ispat etmeleri ve bu süre zarfında mal sahibinin tasarrufunu sınırlandırmak amacıyla geçici şerh konulur. Geçici şerh ispat için konulabileceği gibi, eksik belgele olması halinde belge tamamlama süresi içinde de konulabilir.
Geçici şerh uygulama iki türlü yapılır. Şerh, gayrimenkul sahibi ya da hak iddiasında bulunan kişilerin isteği ile yapılabileceği gibi mahkeme kararı sonucunda da yapılabilir. Tarafların geçici şerhe razı olmamaları durumunda, şerh talebinde bulunan kişinin mahkemeye başvurması ve mahkeme yolu ile şerh kararını aldırması gerekir.