Geri Dön
Didem Madak: 'Biliyorsun ölüm, mavi boş bir kafestir kimi zaman'

Didem Madak: 'Biliyorsun ölüm, mavi boş bir kafestir kimi zaman'

Türk edebiyatında ayrı bir öneme sahip olan, yazdıklarıyla birçok şey anlatan ve insanın içindeki hüzün ve kırılganlığa dokunan Didem Madak'ın hayatına gelin Molatik olalım...

Kurabiye Canavarı
Kurabiye Canavarı

ODTÜ'de yüksek lisans, Boğaziçi Üniversitesi'nde akademisyenlik

Didem Madak, 1970 senesinde İzmir’de dünyaya geldi ve babasının diplomatik görevle gittiği İsviçre'de, College Calvin lisesinde orta öğrenimini tamamladı. Ardından Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi.

Daha sonra ise ‘Amerika'da ‘California State University, Long Beach'de ‘Felsefe’ okuyan Didem Madak, Türkiye'ye döndükten sonra, ODTÜ'de yüksek lisansa başladı ve önce ODTÜ'de, sonra da Boğaziçi Üniversitesi Felsefe Bölümü'nde öğretim görevlisi olarak çalıştı.

İlk kitabıyla ödül aldı

İlk şiirleri ‘Sombahar’ ve ‘Ludingirra’ dergilerinde yayımlandı. ‘Grapon Kâğıtları’ isimli ilk kitabı ‘İnkılap Kitabevi Şiir Ödülü'nü aldı. İngilizce ve Fransızcadan çeviriler yaptı. ‘John Updike'ın ‘S.’ adlı romanının çevirisi 1992 yılında Yapı Kredi Yayınları tarafından basıldı.

1996-2004 yılları arasında düzenli olarak TRT İstanbul Radyosu-Radyo III için klasik müzik ve edebiyat programları hazırladı Didem Madak. Yine bu dönemde Vikram Seth'in An Equal Music (Maggiore Dörtlüsü, 2000) adlı romanını Türkçeye çevirdi.

Farklı bir bakış yaratmanın mümkün olduğunu gösterdi

Didem Madak, İstanbul’da yaşamaya başladıktan sonra Timur Çelik ile evlendi ve 3 yıl sonra kızları Füsun dünyaya geldi. Didem Madak, Füsun’un doğumundan bir süre sonra kansere yakalandı ve 24 Temmuz 2011 tarihinde kolon kanser nedeniyle 41 yaşında hayatını kaybetti.

Kadın olmanın bile zor olduğu bir dünyada kadın şair olan Didem Madak, şiirleriyle hepimize farklı bir bakış yaratmanın mümkün olduğunu gösterdi. ‘Ah’lar Ağacı’ kitabındaki ‘Pollyanna’ya Son Mektup’ isimli şiirden alıntı ile bitirelim o halde:

“Muhabbet kuşumuz öldü. Arkasında uçuşan tüyleriyle mavi bir sonbahar bırakarak. Biliyorsun ölüm, mavi boş bir kafestir kimi zaman…”

Benzer İçerikler