Can Gürzap: 'Sanat insan beyninin vitaminidir'

Türk tiyatro ve televizyon tarihinin efsane isimlerinden Can Gürzap, 20 yıl sonra yeniden sahneledikleri ‘Sanat’ oyununda Cihan Ünal ve Mutlu Güney’le birlikte rol alıyor. Bir yandan da kitap hazırlıklarına devam eden usta oyuncu, “Üç cilt olacak, birincisi bitti. Anı roman” dedi. Sanat hayatında 51 yılı geriden bırakan Gürzap’la projelerini, kurucusu olduğu Dialog’u ve gençlerin tiyatroya ilgisini konuştuk.

- ‘Sanat’ oyunu, 20 yıl aradan sonra yeniden sahneleniyor. Proje nasıl hayata geçti?

Çeşitli yerlerden “Neden yapmıyorsunuz? Bu güzel bir oyun” yorumları geliyordu. Gerçekten 20 yıl önce de uzun bir süre dolu salonlara oynadık. Ama şu an tiyatroların salon sorununa biz de yenildik... Çok ümitliydik, fakat beklediğimiz ilgiyi göremedik. İşin acı tarafı, prodüktörümüz ‘Sanat’ isminin pek çok çevrelerde itici bulunabileceğine dikkat çekti. Çok acı bir şey... Oyun, aynı oyun, adı değişmedi tabii ki! Bir tek Cüneyt Türel’i kaybettik, şimdi Mutlu Güney üçüncü kişiyi oynuyor. Aşağı yukarı aynı dekor ve metin.

- Tiyatronun geldiği noktayı nasıl değerlendiriyorsunuz?

Memnun edici tarafı, pek çok genç tiyatro yapıyor. Çok iyi oyuncular ve yönetmenler var. Bu gerçekten heyecan verici. Yeni yeni salonlar açılıyor. Dizilerden kazandıkları gelirle tiyatro kuruyorlar. O bakımdan biraz teselli buluyoruz.

- 20 yıl sonra aynı oyunu oynamak nasıl, özlemiş misiniz?

Biraz yaşlanmışız, onun dışında aynı. Çok güzel bir proje, zevk alıyoruz. Ama dediğim gibi problemler var, bakalım...

- Kurucusu olduğunuz Dialog’da kaç yılı geride bıraktınız?

28 sene oldu. Bayağı zorluk çektik. Oturtmak için epeyi mal gitti, annemin evini satmak zorunda kaldım. Bizi ayağı kaldıran bankaların çalışanlarına istedikleri iki günlük kurslar oldu. Spikerlik-sunucuk, oyunculuk ve seslendirme eğitimlerinin yanı sıra atölyeler düzenliyoruz. Türkiye’nin en büyük şirketleri buradan eğitim alıyor.

- Yeni nesil için ne diyeceksiniz?

İyi değil, çok kötü... Maalesef gelen ham madde kıvamda değil, onu kıvama sokmak da çok zor. Onların kabahati de değil, eğitim... ‘Tadı tuzu yok’ derler ya, buradaki çocuklar öyle. Sanatın gelişmesi önemli. Olmadan uygarlık olmaz. Sanat insan beyninin vitaminidir. Vitaminsiz bir beden nasıl sorunluysa, öyle bir beyin de sorunludur.

Çok iyi oyuncular var. ‘Medcezir’ döneminde hepsi birbirinden iyiydi. Müthiş bir gençlik gelecek ancak eğitimi yeniden ele alıp gözden geçirmek şart. Uygarlığı yakalamak özgürlükle gerçekleşebilir. Eğitim, eğitim, eğitim, 50 yıldır bunu ısrarla söylüyorum.

‘Televizyonda rol alan ilk aktörlerden biriyim’

- Televizyondaki dizileri takip ediyor musunuz?

‘Çarpışma’yı merak ediyorum. İyi bir dizi izleyicisi değilim, film izlerim. Başlayacak bitecek. “Gelecek hafta ne olacak?” diye düşünmekten hoşlanmıyorum. Bir de vurdulu kırdılı işler tutuyor maalesef. Bir yerde tabanca göstereceksin muhakkak... Keşke başkar türlü işlense. Tiyatroların çoğalmasını biraz da dizilerin azalmasına bağlıyorum.

- Dizi oyuncularında verilen yüksek ücretler için ne diyeceksiniz?

Kaç kişi alıyor ki? Ama eskiyle kıyaslanmaz tabii... Geçtiğimiz gün Cihan’la konuşuyorduk, bir zamanlar ben ‘Yorgun Savaşçı’da, Cihan da ‘Osmancık’ dizisinde başrol oynuyorduk. Çekimler yıllar sürdü, ömrümüz at üzerinde geçti. Dizide rol alan atlar ve seyisleri bizden daha fazla ücret alıyordu.

- Altan Erkekli de “Biz hep kısıtlı bütçeler aldık, yatırım yapamadım” demiş...

Doğrudur. Zaten sadece tiyatroyla yaşamak zor. Biz de çok sıkıntı çektik. Evlisin, iki çocuğun olmuş, onları iyi okutman lazım. Radyo bir zamanlar tiyatro sanatçılarını çok desteklerdi. Ondan sonra televizyonlar başladı. Televizyonda rol alan ilk aktörlerden biriyim.

‘Öldüm, geri döndüm’

- Bir kitap hazırlığınız olduğunu duydum. Yaşadıklarınızı mı yazacaksınız?

Üç cilt olacak, birincisi bitti. Anı roman. Pek çok şeyi kafamda oluşturup kağıda döktüm. Okuyanlar, “Çok güzel, dizi olur” dedi, bir çıksın da bakalım. Benim ailem çok enteresan. Değişik yerlerden gelmiş, bir mahallede toplanmışlar, orası da Kadıköy.

- Tiyatroya katkılarınız, yaptığınız işler, iz bırakmak neler hissettiriyor?

Hayatım boyunca çalıştım, 51 yıldır sahneye çıkıyorum ve kamera karşısındayım. Bu iş aşık olmadan yapılmaz. Ailece tiyatrocuyuz. Güzel günler, heyecanlar yaşadık.

- Yazın bir kaza atlattınız, sağlığınız nasıl?

Ben öldüm, geri döndüm. Şimdi iyiyim, biraz daha kilo almam lazım çünkü çok sert bir kaza oldu. Ölmenin ne olduğunu yaşadım, bir halt da yok, gidiyorsun bitiyor. Çok dikkatli olunmalı. Bundan iki hafta önce neredeyse bir motosiklet çarpıyordu yine. Ehliyetsiz kullanıyorlar...