İki film, iki beste, iki de çocuk istiyor

Altı adet hayali var: İki sinema filmi, iki orkestra eseri, iki de çocuk. Burhan Öçal, ticari kaygıları olmadığını söyleyen, parayla arası kötü olduğu için İsviçre’de bir arkadaşından profesyonel destek alan, “Madonna’yla sahneye çıksam, kimseye haber vermem” diyen bir müzisyen. Derdi, sade bir hayat. Akşama yiyeceği kuru fasulyeyi düşlüyor, sonra piyanosunun başına geçecek ve yaz sonuna yetiştirmeyi planladığı konseri için çalışacak.

Mayısta Cannes’da gösterimi yapılacak filmde başrol oyuncususunuz, Sean Pean’in oynayacağı bir filmin müziklerini yapıyorsunuz, Amerika’da bir reklam filmde oynadınız daha yeni. Bunları nasıl oluyor da kimse bilmiyor?

Ben Madonna’yla çalsam, kimseye söylemem. Benim işim çalmak. Çalıyorum, keyif alıyorum. Bu kadar.

Bundan sonra hayatınız nasıl geçecek, daha çok sahnede, sinemada?

Dünyanın her yerinde olabilirim. Berlin, Zürih’te bekleyen projeler var. Gidiyorum, çalıyorum, benim işim bu. İyi bir müzisyen, kötü bir PR’cı olmalıdır. Muhasebesi de kötü olmalıdır. iyi müzisyenin parayla arası iyi değildir.

Türk müziğini Afrika’dan Amerika’ya kadar geniş bir coğrafyada sunmanızı sağlayan altyapı Türkiyeli olmanızda mı, yoksa İsviçre’de yetişmenizde mi yatıyor?

Ben önce Türkiyeliyim, korkunç derecede yurtseverim. Ama kalsaydım ne olurdu bilemem. İhtimaller hesabını bu konularda yapamam.

Müzikal anlamda bugüne kadar yaptığınız en büyük hata neydi?

Hiçbir şey yok.

En iyi iş?

Henüz yapmadığım. Yapamadığım değil ama yapmadığım.

Müzikal geleceğinizi nasıl hayal ediyorsunuz, başınıza neler gelir?

Müzik dünyası o kadar geniş ki, benim sahip olduğum manevi, coğrafi değerler, yerellik, bunları bir arada harmanladığım için benim müziğim dinlenmek isteniyor. 10 yıl sonra insanlar fast food kültüründen uzaklaşacak. Ahlak kavramı çok zedelendi, hastalıklar artıyor. İnsanlar bunlara dayanamayacaklar sonunda. Müzikte de şöhret ve para ön plana çıkıyor. Ama ben kendime dönüp, az ve öz çalışan bir adam olmaya çalışacağım.

Evlilik gibi, çocuk sahibi olmak gibi hayalleriniz var mı?

İki defa evlenip, boşandım. Bundan sonra da emeklilik hayatım olmaz ama çocuk çok istiyorum. Benim altı adet hayalim var: Biri yerli, iki tane sinema filmi yapmak istiyorum ama ölümsezleşecek türden. “Baba” gibi, “Casablanca” gibi... İki orkestra eseri yapmak istiyorum. İki de çocuk, biri kız, biri erkek...

Para kazanmak, çok daha fazla şöhret istemiyor musunuz?

Kazanıyorum zaten, az veya çok. Önemli olan nasıl kazandığınız, ben içime sindirerek kazandırıyorum. Zaten parayı da ben düşünmüyorum, bu işi yapan manevi kardeşim var Zürih’te, o yapıyor, ben anlamam bu işlerden.

‘Kimseyi örnek almam’

Örnek aldığınız müzisyenler var mı, yolunuzda size ışık tutan?

Kimseyi örnek almam, Allah’tan başka ilah yoktur. İdollerim vardır, beğenirim ama örnek almam.

Türkiye’de kimleri dinliyorsunuz?

Orhan Gencebay da dinledim, İbrahim Tatlıses, Mercan Dede, Sting de dinlerim ama çalmaya gelince kendimi, kafamın içindeki sesleri çalmak isterim.

Çalamadığınız müzik aleti var mı?

Çok var, kemençe mesela.  Şimdi piyanoya taktım kafayı. Dört kuyruklu piyano aldım, dünyanın en iyilerinden.

Sizi ekranda niye sürekli mafya babası, “ağır abi” rollerinde görüyoruz?

Ben istemiyorum, onlar istiyorlar. Dominant, lider roller. Sinemanın sevdiği bir yüz.

Bu sizin kendi özel hayatınızdaki duruş değil mi?

Evet, bir underground (yeraltı) dünyam oldu, itiraf edeyim.

Nasıl, ne tarz bir hayat bu?

Bir kelime etmem. Ama ayinesi iştir kişinin, lafa bakılmaz. Az konuşmakta fayda var.

Maço taraflarınız var ama değil mi, ağır abilik?

Maço değilim. Centilmenimdir.

Fiziksel görüntünüze önem veriyorsunuz...

Tabii, insanlar sahnede bakımlı insan görmek isterler. Duruma göre giyinirim de. Sonra sahneden göz kontağını severim. Bakarım. Keşiş değilim, değil mi? Ama her şeyi usulüyle. Çok doğal olduğum için suçlanmamayım ama flörtöz olduğumu söyleyebilirim. Yoksa terbiyesiz bir adam değilim.

İyi de röportaja kaç kız arkadaşım benimle birlikte gelmek istedi biliyor musunuz? Ne var sizde böyle kadınların ilgisini çeken?

Ben de anlamıyorum, ne var? Amerika’da kadın gelir, pat diye yapışır, öper. Türk kızları farklı tabi, öyle yaklaşmaz.

Aynaya bakınca ne görüyorsunuz, “Ne karizmatik adamım” diyor musunuz mesela?

Hayatta öyle şeyler demem. Hayatımda kendimi beğenmem, müzisyenim ben, kendi kendimle yarışıyorum, o tarzda düşüncelere ayıracak pek vaktim yok.

Konser öncesi parmaklarını ısıtıyor

Sahneye nasıl hazırlanıyorsunuz?

Eskiden çok egzersiz yapardım, artık hiçbir şey yapmıyorum. En büyük lüksüm senede iki kez İsviçre’de kayak yapmam. Ama hava olsun diye gitmiyorum, tamamen spor amaçlı. Kiloma çok dikkat ederim, yediklerime de. Düzenli tartılırım. Konser öncesinde parmaklarımı ısıtıyorum. Kamboçya’da keşişlere tapınaklara çalmam istendi, ısınmadan iki saate yakın çaldım, soğuk tabii içerisi, sinirlerimde iltihaplanma başladı. Doktor “Dinlen” dedi ama, nasıl yapacağım. Sürekli konserlerdeyim.

Ekşi Sözlük’ü biliyor musunuz?

Biliyorum, iyi kötü bir sürü şey yazmışlar hakkımda.

“Kendini beğenmiş” diyorlar mesela sizin için?

Onu diyen her şeyi der. Burada insanı bir cümlesi nedeniyle infaz ederler. Bir cümleyle de sizi sultan yaparlar. Ne yapabilirim?

O yüzden mi konserler dışında görünmüyor musunuz, konuşmuyorsunuz?

Evet. Açıkçası müziğim dışında bilinmesi gereken bir şey olduğunu düşünüyorum. İsteyen özel hayatını açsın, ama ben özel  tutmak istiyorum. 25 yıl önce Katolik bir ailenin yanına gittim, bana üç şeyin gizli kalsın dediler: para, yatak odası ve iman. Ben de bunu benimsedim.

Evinizin içi antikalarla dolu, koleksiyonlar...

Antika merakım var, nostalji seviyorum. Yağdanlık ve şamdam biriktiriyorum. Antika araba topluyordum, 20’ye yakındı,  şimdi dörde düşürdüm, Kırklareli’nde bir arkadaşın garajında duruyorlar. Eski daktilolarım var, eşyalarda da antika tercih ediyorum.