KOMiK ADAM BU KEZ CiDDi

* Oyunculuk damarınız ilk nerede kendini gösterdi? Ailenizde sanatla uğraşan kimse var mıydı?
Annem zamanında tiyatrocu olmayı çok istemiş. Bizde Devekuşu Kabare’nin kasetleri vardı ki onlar Türkiye kabare tarihinde çok önemli eserlerdir. Haldun Taner’in müthiş vizyonu ve yazarlığı... Annemle hep onları dinler, gülerdik. Ve kendisi bana “İleride bir gün sanatçı olmanı çok isterim” deyip çok destek vermiştir. Öte yandan babam da çok iyi filmler, belgeseller izler; kitaplar okurdu. Babamda bize onu aşıladı. Haliyle bunlar hep vizyonumuzu etkiledi. Ablam da ben de öyle büyüdük.

* İstanbul’a gelmenizin asıl amacı sanat tarihi okumaktı. Peki Mimar Sinan Üniversitesi Tiyatro bölümüne geçiş nasıl oldu?
Sanat tarihi de çok güzel bir bölümdü. Ama ben gerçekten tiyatro okumak istediğimi anladım. Birinci yılın sonunda sınavlara girdim, Mimar Sinan’da okumak istedim. Çünkü Zeliha Berksoy ve Müşfik Kenter birbirini tamamlayan, öğretisi farklı olan iki ekol ve ustadır. Hep orada olmak istiyordum. Kazanınca da geçiş yaptım.

Okan’lı yıllar

* Espritüel yanınızı ve pratik zekanızı zamanın en popüler işlerinden olan ‘Makina’ ekibiyle işe dönüştüreceğinizi tahmin etmiş miydiniz? Okan’la (Bayülgen) çalışmak hayalimdi. Kabare janrında absürd komedi yaptık. Ben de onu izleyerek büyümüştüm. Onun da Mimar Sinan mezunu olduğunu biliyordum; haliyle aynı ekolden, anlayıştan geldiğimiz için anlaşabileceğimizi biliyordum. Komedi yapmak için de harika bir alandı, çünkü gece saat 12’den sonra reyting derdi olmadığı için kısıtlayıcı hiçbir şey yoktu. Okan’la çalışmaya başlayınca “Videodan canlı yayına geçiyorum” dedi. Başta bu beni çok korkuttu ama Türkiye’nin ilk canlı doğaçlama performanslarını gerçekleştirmek nasip oldu bana. Bu da kariyerimin mihenk taşıdır. Bunda tabii Okan’ın vizyonu çok önemli. Onunla iyi bir iş çıkarttık çünkü birbirimizi iyi anlıyorduk. Üniversiteli, dinç bir kitleye ulaştık. Sistemle dalga geçen bir işti. Benim için de çok değerliydi.

“Avrupa Yakası’nda kafamdakini yapamadım”

* Daha sonra Avrupa Yakası’nda kısa bir dönem yer aldınız. Gülse Birsel’in doğaçlama sevmediğini herkes bilir. Avrupa Yakası projesi için Gülse Birsel mi yoksa Gürgen Öz mü daha fazla risk aldı?
Bu kadar detaylı düşünmüyorum. Bir rol teklif edildi. Ama rolün bana teklif edilenden daha başka yönlere gittiğini gördüm. Hiç benim kafamdaki gibi değildi. Profesyonel bir oyuncu olarak kendi yorumumu koymak isterim, yoksa hiçbir manası yok. Başka bir oyuncu da getirebilirsin yerime. Kafamdakini yapamadım. O dönem benim açımdan çok yoğun bir dönemdi. Gülse çok başarılı ama birbirimizi anlamaya fırsat bulamadık.

* Avrupa Yakası’ndan sonra ‘Plajda’, ‘Hokkabaz’, ‘Çinliler Geliyor’ gibi filmlerde yer aldınız. Aralarında “İşte hep içinde yer almak istediğim proje” dediğiniz oldu mu? Veya tam tersi?Sevdiğim işler çok nadirdir. Mesela Altan Erkekli ve Vahide Gördüm’le ‘Kilit’ diye bir film yaptık. Senaryosu, çekimleri çok güzeldi. Gururla izlediğim bir filmdir. Sonra ‘Havva Durumu’ isimli underground, bağımsız, komediyi yaptık. O da çok güzeldir.

“KIZLARDAN ÇOK ŞEY ÖĞRENDİM”

Lise ve üniversite yıllarınız, kız arkadaş açısından bereketli geçmiş. Okulda böyle çapkın, can yakar bir görüntünüz mü vardı?
Sevimli, komik bir tiptim. Okulda kızlarla iyi iletişim kuruyordum. Çünkü bizde Türk erkekleri biraz utanır, sıkılır, kadınlarla çok konuşamazlar, ne konuşacağını bilemezler. Ya da çok komik, açık olurlarsa; kadınların bunu hafife alacağını düşünüp daha ağır dururlar. Benim öyle bir derdim yoktu. Annemle de çok iyi arkadaştık. Ve o yüzden de kızlardan çok şey öğrendim: Küçük detaylar, estetik nedir, olaylara farklı yaklaşma, hassasiyet... Ve çok da işime yaradı.