ŞEHZADE DE YAPARIM KARiYER DE!
Valide Sultan, sabaha kadar Leo’nun mektuplarını okumuş ve şafak sökerken mektupların Rusça değil, Lehçe yazıldığını anlamıştır...
Öte yandan Sümbül Ağa, Sultan Süleyman avdayken gelen Venedik elçisine kendini padişah gibi tanıtır ve “Öyle sular içinde memleket olmaz. Size bir ay mühlet, kurutun o suları. Kurutmazsanız donanmayla geliriz tillahi” der. Haçlı dünyası bir kez daha korkulara kapılmıştır...
Resmi nikah peşindeki Hürrem, bu isteği gerçekleşene kadar Süleyman’a sokulmaz. Padişah’ın yoğun saç okşayışları ve “Güneşim, ayım, gecem, gündüzüm, ışığım, mumum, sabahım, aydınlığım, günaydınım, kelebeğim, arım, çekirgem, kaftanım, sarığım, tatlandırıcım’’ şeklindeki iltifatları sonuç vermez. Bunun üzerine Süleyman, “Zinhar gözüm görmesin seni’’ diyerek Hürrem’i saraydan kovar. Hürrem, çocuklarıyla beraber Beykoz Simit Sarayı’na yerleştirilir. Bu arada Viyana kuşatılmıştır. Fakat ağırlaşan iklim şartları ve yaklaşan Kış Olimpiyatları nedeniyle Süleyman, kuşatmayı kaldırır. Padişah, Pargalı’ya “Zaten daha İstanbul’un fethini kutlamaya tam doyamadım. Derhal şölen tertip edin’’ emrini verir...
Valide Sultan, Lehistan elçisinin yardımıyla Leo’nun mektuplarında ne yazıldığını öğrenmiştir. Hürrem’in sonu demektir bu. Valide Sultan tam harekete geçecekken, Nigar Kalfa, Leo’nun mektuplarını alıp, yerine Van Gogh’un Theo’ya mektuplarını koyar ve bir felaketi önler...
Hürrem, aniden saraya geri çağırılır. Ama onu çağıran padişah değildir. Peki ama kimdir? Bunu şimdiden bilemeyiz. Yolda arabacıya “Padişah nerde?’’ diye sorar Hürrem. Arabacı “Padişah yok artık, cumhuriyete geçildi’’ der. Hürrem “Cumhuriyet ne?’’ diye sorar. Arabacı “İlerde tarihi olacak meyhane’’ der. Hürrem tuzağa düştüğünü anlayıp çığlık atar. Ürken atlar, Hürrem’i Hidiv Kasrı’na götürür... Orada Süleyman’ı başka bir haremle yakalayan Hürrem “Bize bunu nasıl yaparsın’’ diye ortalığı ayağa kaldırır. Süleyman, onu sakinleştirir ve susarsa resmi nikah yapacağına söz verir...
Kumpas ortaya çıkınca
Hürrem’e tuzak kuran ne Valide Sultan, ne de Pargalı’dır. Tuzağı sarayın aşçısı Şeker Ağa kurmuştur. Hürrem’in bitmek bilmez un kurabiyesi, vezir parmağı, sütlü nuriye isteklerinden bıkmıştır. Kumpası ortaya çıkınca Şeker Ağa, Nasuh’un yanına zindana atılır ve yeni bir aşçı bulması için Milor Paşa’ya haber salınır. Sonunda nikah kıyılır ve Hürrem, resmen ilk padişah karısı olur. Mehter Bölüğü, Komparsita’yı çalarken Mahidevran’ın aniden saçları beyazlar, Valide Sultan’ınsa yüzü iyicene gerilir. Nikah sırasında Hürrem, normal taç bulamadığı için, kafasına altından yapılmış korse sarmıştır...
Bütün bunlar olurken Malkoçoğlu, sırasıyla saha komiserliğine, defterdar kalfalığına, hasodabaşılığa, tımar sipahiliği genel müdür muavinliğine ve son olarak valiliğe terfi ettirilir. Pargalı “Nedir bunun numarası sultanım, sizden mi torpilli?” derken Süleyman “Yok be canım, ben de senin adamın sanıyodum, kimdir bu?’’ diye sorar... Şimdi işler yine karışmıştır...