Eskisi kadar yaşlı değiliz hiçbirimiz

tubakyol@yahoo.com Böyle yazarken fark ettim de... Ben yine tatili özledim!Neyse, en son Bodrum'dan dönerken, ben sopamla uçağa binmek istedim. Olmazmış öyle. "Hem İstanbul'da ne yapacaksın sopayı?" dedi sevgilim. Peki, birkaç gün önce ne dedi: "Hadi, bana bir baston alalım."Bastonu ne yapacaksın? "Dedemin vardı" dedi; çok sever dedesini. Biz ne zaman tatile gitsek, o tatilde diyelim kırda, bayırda bir yürüyüş yapacak olsak, ilk iş kendimize birer tane sopa buluyoruz. Sonra tatil boyu ben o sopaya kılıç muamelesi çekerek eğleniyorum. Bu baston mevzuu uzadı. En son Vahit'le "Artık neden sokakta bastonlu insanlar görmüyoruz" diye konuşuyorlardı. Efendim, eskiden dedelerin bir gündelik, bir gezmelik en az iki bastonu olurmuş. Şimdiki dedelerin niye bastonu yokmuş? "Sen bunu bir araştır" dediler. "Git baston satanlarla konuş, bir şey yap. Gazeteci değil misin? Nerede o eski bastonlu yaşlılar?"O yaşlılar o bastonları yutmuşlar" dedim, "baston yutmuş gibi dolanıyorlarmış şimdi, hah hah hah."Herhalde asıl cevabı arayacak değildim; deli misiniz? Ben gazeteci değilim, sadece gazetede çalışıyorum.Fakat tesadüf işte, cevap beni buldu: Artık çoğu yaşlının baston taşıması gerekmiyor çünkü bugünkü yaşlılar, eski yaşlılar kadar yaşlı değiller! Artık yaşlılar, eski yaşlılar kadar yaşlı değil Nature'da yayımlanan bir araştırma geçen zamana inat gençleştiğimizi söylüyor (www.telegraph.co.uk/connected).Nasıl? Şöyle: Yaşlanmayı yeniden tarif etmişler. Ve yaş hesabında kaç yıldır hayatta olduğumuzun değil, daha kaç yıl yaşayacağımızı dikkate alınması gerektiğine karar vermişler. Buna "standart ortalama yaş" deniyor. Şimdi ben 33 yaşındayım ya... Elbette daha kaç yıl hayatta kalacağım meçhul olduğu için "standart ortalama yaşımı" hesaplayamıyorum. Ama 100 yıl önce 33 yaşında olan bir kadının benden en az 10 yaş yaşlı olduğunu söyleyebilirim. Makaledeki örnek bundan bile daha parlak: 100 yıl önce 40 yaşında olan bir kadının günümüzdeki karşılığı 55.Araştırmacıların söylediğine göre "Gelecekte de yaşlı insanlar bugünkü yaşlılar gibi olmayacak. Yaşlarına göre daha genç kalacak, öyle davranacaklar." * * * Babamın babası, babamın yaşında baston taşıyordu. Babamın bastonu yok. Bu yüzden artık sokaklarda daha az bastonlu insan var. Diyebilir miyiz? Amaaan, zorlamayalım. Belki sadece yollar eskisine göre daha düzgün diye baston taşıyan insan sayısı azalmıştır. Belki baston bir dönemin modasıdır, gelip geçmiştir. Bir sürü şey olabilir. Zaten yazının özü o değil ki, şu: Nüfus cüzdanında görünenden daha gencim, daha genciz... "Genciz biz / Delikanlı / Aktif, dinamik, heyecanlı..." Yihuuuu! "Genciz biz / Delikanlı / Aktif, dinamik, heyecanlı" Marquez'in yeni (belki de son) kitabı "Benim Hüzünlü Orospularım" 90'ıncı yaş gününde "bakire bir yeniyetmeyle çılgınca bir aşk gecesi" yaşamaya karar veren bir adamı anlatıyor. Kitap... Ne bileyim; beğenmedim değil ama çok da beğenmedim. Okurken sürekli "Bu adam nasıl 90?" diyor insan. Tamam, ille de her 90 elden ayaktan düşecek, bakıma muhtaç olacak değil ama... Bu kadar aktif, dinamik 90 da zor biraz. Kitaptaki adam olsun olsun 70, en fazla 80 olabilir.Şu araştırmayı okuyup da yaşlanmanın yeni tanımını falan öğrenince... Marquez niye kitabının kahramanını 90 yaşında yaptı, kim bilir? Ama Marquez'in kitapları 100 yıl sonra da okunacaktır büyük ihtimalle. Ve 100 yıl sonra 90 yaşındakilerin 70'miş gibi davranacakları düşünülürse... İyi yapmış! Marquez'in 90'lık kahramanı neden en fazla 70'miş gibi Ben 30 yaşına gelince aşktı, işti, paraydı her türlü meselenin bir şekilde çözüleceğine, hayatımın geri kalanını huzur ve güven atmosferi içinde geçireceğime inanıyordum. Tabii bunu böyle, bir cümle halinde düşünmemiştim ama insan 30 yaşından sonra sevgilisiyle kavga etmez ya da para hesabı yapmaz. O yaşa kadar çözer bunları, di mi? Ulan 30 olduk... 31 olduk... 32... 33 bitiyor. Nerde bu huzur, nerde bu güven? Tam depresyondaydım ki... E belki benim standart ortalama yaşım 23'tür. Manik oldum bile. Hani benim tahtadan ışın kılıcım? manik depresif köşe