Madalyalık tesis

Bu mevsimde Güney Ege’de dolaşmanın tadı bir başka. Uğrak yerlerimden biri de Hisarönü Körfezi’ndeki Selimiye Koyu oldu. 24 yıllık denizcilik hayatımın ikinci yılında Selimiye’yi ve burada Muhammed Özdemir’in işlettiği Sardunya Restoran’ı keşfetmiştim.
Özdemir güler yüzü, değişmeyen personeli ile ve her daim taze deniz ürünleri ve Ege mezeleri sunar. Tekne ile gelmeyip karadan gelenler kalmak isterse restoranın arkasındaki bahçede de lüks otel konforunda döşenmiş 12 adet odası vardır.

Yabancı yat dergileri ve kitapları da tavsiye ediyor
20 yılı aşkın süredir sadece Türk denizciler değil, yabancı yatçılar da Sardunya’nın müdavimleri olmuştur. Yabancı yat dergi ve kitaplarında, Türkiye kıyılarında uğranılması gereken yerler arasında gösterilir. Önündeki iskelenin altında 3-4 metre su vardır. Bu nedenle tekneler rahatlıkla yanaşır. Demir atılmaz, tonoz alınır. İskeleden teknelere elektrik ve su verilir. Restoranın arkasında, tekneciler için duş ve tuvaletler bulunur. Hemen arkada katı çöplerin atılacağı konteyner vardır. Restoranın bitişiğindeki marketi Özdemir’in babası Necati amca işletir. Buradan teknenin meşrubat, kuru gıda, içme suyu gibi ihtiyaçları karşılanır.
Sardunya Restoran önündeki iskeleye
23 senedir gider, en az üç-dört gün kalırım. Özdemir hem işine hem de çevreye önem veren bir kişidir. Mutfak ve servis kalitesini korur, denizi korumak için ise aşırı özen gösterir.
Selimiye Köyü’nde kanalizasyon sistemi ve arıtma tesisi yok. Evler, lokantalar atıklarını foseptik çukurlarına veriyor. Genel olarak da bu çukurlardan sızıntılar oluyor. Özdemir gerek restorandaki bulaşık suyu, gerekse de karaya çıkan yatçıların şampuanlı duş suyu atığının artması sonunda denizi ve çevreyi korumak için tam 10 yıl önce, günlük 100 kişi kapasiteli bir arıtma tesisi kuruyor. Arıtma suyu ile bahçe sulaması yapıyor. Geçtiğimiz yıl ise tesisin kapasitesini günlük 500 kişiye çıkartıyor. Başka lokantalara da örnek oluyor, 10’a yakın işletme de kendi arıtma tesisini kuruyor. Türkiye’nin birçok yerinde, belediyeler, sanayiciler, oteller, lokantalar, atık sularını vicdanları sızlamadan denize verirken, Muhammed Özdemir’in bu tavrı bence madalya ve alkışı hak ediyor.