Yılın en iyi içkileri

myalcin@turk.net Her yeni yılın gelişi, geçmekte olan yıla da topluca bir bakış için bir fırsat yaratıyor. Hele de içki dünyasında, geçmiş yılın en iyilerini belirlemek, yılbaşı gecesi yudumlamak isteyeceğimiz özel içkiler için de birer tüyo veriyor. Eh, insan da kendini yılda bir kez dahi olsa şımartmak istiyor... O gece için normalde içtiklerinden biraz daha lüksünü, biraz daha iyisini alıyor, gittiği yerde daha iyi içkiler ısmarlıyor. Ve işte 2007'nin en iyileri... Firmaya ait özel bir küçük bağ, Fransa'dan gelen iyi danışmanların gaddar budamaları ve titiz vinifikasyonları, küçük meşe fıçılarda fermantasyon, tortu üzerinde dinlendirme ve bir sene sonra şişeleme... Sonuç, Türkiye'nin son yıllardaki en zengin, en gövdeli beyaz şarabı. Ne yazık ki çok sınırlı, bitmek üzere. Birkaç ay içinde piyasaya çıkacak 2006 rekoltesinin de bu kıratta çıkmasını dilemeli. Yerli beyaz şarap: Sevilen Premium Chardonnay 2005 Geçen yıl da bu seçimleri yapmış ama böyle bir kategori koymamıştım. Zira ortada dikkate alınacak bir roze şarap yoktu. 2007'de ise dünya trendlerine paralel olarak rozelerimiz güzelleşti, ciddi bir sıçrama oldu. Lâl tarihinde olmadığı kadar iyiydi ancak biraz hızlı inişe geçti. Verano ve R zengin ama biraz keskindiler. Yine de rozelerimiz hayli güzelleşti, ciddi şaraplar olma yoluna girdi. Yerli roze şarap: Lâl, Verano, "R" Vay anasını sayın seyirciler! Şiraz ve Boğazkere aynı şişede bir araya geliyor ve damağınızın üzerinde şaklayacak kırbaç gibi tanenler beklerken, kadife gibi okşuyor... İşin sırrı olgun üzümlerden yapılan şarapta ve Fransız ve Amerikan meşe fıçılarını birlikte kullanarak yapılan özenli dinlendirmede. Taze çekilmiş karabiber, karamel, hindistancevizi ve nane kokuları burnu şımartıyor. Dolgun, gövdeli, hacimli. Avustralya Şiraz'larını andıran, Türkiye'nin şimdiye dek yapılmış en iyi Şiraz şarabı. Bazı Karma'lar gibi, sonraki rekoltelerinde kalitesi gerilemese bari. Yerli kırmızı şarap: Doluca Karma Shiraz Boğazkere 2005 Nihayet bir buğday biramız da oldu! Biraseverler Efes'ten dolgun bir "ale" sürprizi beklerken, Efes golü ters köşeden attı ama olsun. Buğday birası da bu sıcak memlekette bir ihtiyaçtı. Gusta biranın berrak olması tabusunu yıktı, içi maya tortulu, bulanık ama enfes bir taze bira olarak damakları şenlendirdi. Tek sorun, Gusta'nın orijinal çizme gibi bardağının birçok kafe, bar ve restorana hâlâ yeterince dağıtılmamış olması, bu güzel biranın ilgisiz bardaklarda servis edilmesi. Yerli bira: Gusta buğday birası Geçen yıl Efe'nin attığı Kara Efe golüne bu yıl Mey, Mest markası altında Misket üzümlerinden çok zarif bir rakıyla cevap verdi. Çok yumuşak içimli ve meyvemsi bir rakı bu. Bu yıl Mey'i mek parmak geriden takip eden, "mansiyonluk" yeni bir rakı da Beylerbeyi oldu. İçimi dolgun ve kalitesi güzeldi ama restoranlara yeterince dağılamadı. Efe'nin organik rakısı ise bir "inovasyon" başarısıydı. Efe Yaş Üzüm'ün bu yıl çıkan 2006 rekoltesi de ilk partisinin hafızalarda kalan nefasetine yaklaştı. Yerli içki: Mest Misket rakısı Tek kelimeyle bir şaheser... İtalya'nın şarap sihirbazı Angelo Gaja, Nebbiolo üzümlerinin tokmak gibi tanenlerini nasıl bu kadar zarifçe yontabiliyor? Bir önologla değil bir heykeltıraşla mı karşı karşıyayız? Yoksa şarapçılıkta da lazer teknolojisi filan mı devreye girdi?Bunların hiçbirine kafayı takmayın ve bu şarabın tadını yudum yudum, hatta damla damla çıkarın... Ama 10 sene sonra! Zira şimdiden yuvarlak tanenleri ve çiçeksi-baharlı bukeleriyle çok güzel izlenimler uyandıran bu şarap, ideal içim olgunluğuna yıllar sonra ulaşacak. Nereden mi biliyoruz? "Yalnızca aptallar ve şarap yazarları büyük şarapları genç tadar" da ondan... Şarabın tek kusuru, çok çok pahalı olması. Bu eleştiriye de Angelo Gaja'nın kızı Gaia Gaja "Pahalılık subjektif bir kavramdır, üründen ürünüe ve kişiden kişiye göre değişir" diye cevap veriyor. Yapacak fazla bir şey yok...Ama bütçeniz biraz daha sınırlı ise, bu dalda mansiyon verdiğimiz bir başka Piemonte şarabına, bu kez Barbaresco'nun bıçkın kardeşi Barolo'ya kavınızda yer açın. Beni di Batasiolo Barolo Riserva 1999, içim olgunluğuna da gelmiş üstelik. Asfalt, deri, at eğeri gibi vahşi kokular yerini ağır ağır kuru meyve ve gülkurusu kokularına bırakacak, ipeksi tanenleri dilinizin üzerindeki papillaları adeta okşayacak. Tabii bir saat önce karafa süzmeniz kaydıyla. İthal şarap: Gaja Barbaresco 2004 Diğer ithal içkiler Şişeyi açtığınızda, kendinizi hastane koridorunda gibi hissediyorsunuz. Adeta gazlı bez kokuyor. Bu mu tüm dünyanın taptığı, en yüksek puanları ve ödülleri alan viski? Bu... Birden korkmayın, biraz kadehe aktarıp birkaç damla da su kattıktan sonra ağır ağır tadın. Gittikçe sevmeye başladığınızı fark edeceksiniz. İlk kez rokfor yediğinizde, havyarı da ilk tattığınızda tıpkı böyle olmamış mıydı? Yoksa havyar ve rokfor da mı sevmiyorsunuz? O zaman Ardbeg'i unutun. Ama şahsiyetli lezzetlerin sürprizlerine açıksanız, İskoçya'nın -ve belki de dünyanın- bu en vahşi viskisini kaçırmayın. İyot, is, yosun, balçık, deri ve arpa kokularının itim ve çekim gücünün arasında bir sarkaç gibi salının. Bir kadeh viskinin nelere kadir olduğunu görün... Ardbeg 10 yıllık Şu rom dedikleri, elleri kancalı, gözleri bantlı korsanların içtikleri zıkkım gibi içki değil miydi? Bu nasıl rom?Evet, bu farklı bir rom. Yumuşak, zarif, ince, bir o kadar da kişilikli. Şeref kürsüsünü Ardbeg'le paylaştığına bakmayın, tam öteki uçta yer alıyor. Havana tütünü, kızarmış muz, vanilya, meşe... Bukeler hoş bir parfüm gibi. Ağızda ise kremamsı. Ötekiler rom ise bu sanki viskinin akrabası.Küba'nın rom geleneğinin, yeni ortakları Fransızların verdiği "Fransız öpücüğü" ile taçlanmasının ürünü. Rom yapım sanatının üstün bir örneği. Sakın kokteyle filan koymayın, sek ya da buzlu yudumlayın. Havana Club Anejo 7 yıllık Kara şişesi İkinci Dünya Harbi'nde Almanların kullandıkları ince-uzun el bombalarını andırıyor. Bu Almanların el değilse bile lezzet bombası. Bavyera'nın Bamberg şehrinde, 1678'den bu yana kayın ağacı odunlarının isinde kurutulan arpa maltından yapılıyor. Rengi maun. Kokusu vahşi. Bir de yudum: Karamel, meyankökü, is, katran... Ne oluyoruz? Dünyanın en iyi biralarından birini içmeye çalışıyoruz. Biraz boğazda kalıyor, yutabilmek için mücadele istiyor ama tadına bardağın ortalarında varıyorsunuz. Sonra da tiryakisi olmaktan kurtulamıyorsunuz. Dünyanın çok az ülkesinde bulunuyor, Türkiye'ye gelmesi neredeyse mucize. Umarız kıymeti bilinir. İthal bira: Schlenkerla