Medyada kullanılan ‘erkek egemen’, duyarsız, ayrımcı dile duyduğumuz tepki, twitter’da örgütlenen defnedevrimi hareketine önayak olmuştu. Şu son manzara ne kadar umut kırıcı
Haksız, hem de dibine kadar haksız olduğun bir konuda eleştiri aldığın zaman takınılabilecek en fena tutum, “Asıl sen şuna bak” diye durumun benzeri örneklerini sıralamak olabilir herhalde. Böylelikle “Ben fena halde köşeye sıkıştım, kendimi savunacak nokta bulamıyorum, saldırıya geçiyorum” da demiş olursun en temizinden.
Tıpkı Şafak Pavey’i vurmak için olabilecek en acımasız tweet’i atan Sevilay Yükselir’in yaptığı gibi... Sonra silmek olsun, özür dilemek olsun, bunlar sahiden durumu hafifletmiyor. Değil mi ki sen bir kadının gencecik yaşında kolunu ve bacağını kaybettiği tren kazasının sebebini sorgulayabiliyorsun, bir an için bile bunu aklından geçirip, klavyenin başına geçip yazabiliyorsun, onun artık özürü yok sahiden.
Farklı hassasiyetler
Zaten o da özürünü diledikten sonra öfkesini beşe katlayıp bir yazı yazmış, anlaşılan daha da devamı gelecek. O yazıda Pavey’e yönelik tweet’ini haber yapan Milliyet’i de ikiyüzlülükle suçluyor, Neden Mine G. Kırıkkanat’ın Nagehan Alçı’ya yönelik (ve tabii ki korkunç) tweet’ine de aynı tepkiyi göstermemiş diye.
Bir durumu eleştirmeye hak kazanmak için bütün benzeri vakaları da sıralamak şarttır bizde çünkü. Sen kendi vicdanını yaralayan bir şeyden söz edersin, öteki der ki “Benzeri şey filancaya da yapıldığında neredeydin?” Böylelikle herkesin dilini bağlamak mümkündür, herkesin farklı hassasiyetleri vardır çünkü. Ona ses etmedin, burada da susacaksın o zaman.
Adil bir dil
Defne Joy Foster’ın ölümünden sonra, medyada kullanılan ‘erkek egemen’, duyarsız, ayrımcı dile duyduğumuz tepki, twitter’da örgütlenen defnedevrimi hareketine önayak olmuştu. Tabii ki çoğunluğu kadın olan gazeteciler, “Başka bir medya hakkımız” diyerek yola çıkmıştık. Ben o zaman gerçekten medyadaki erkek hakimiyetine bağlamaya meyilliydim meseleyi. Sanki kadınlar daha çok söz hakkına sahip olursa, daha adil bir dil kurulabilecekti.
Şu son manzara ne kadar umut kırıcı. Bir kadın diğerine “Trenin altına çocuğu kurtarmak için mi atladın, kocan terk ettiği için mi?” diye sorabiliyor, bir başkası programı yayından kaldırılan hemcinsinden ‘taze kaşar’ diye söz edebiliyor... Hücrelerimize kadar işlemiş ‘erkek egemen dil’ dediğimiz şey, kurtulmak ne kadar zor. Dario Fo’nun “Bir Anarşistin Kaza Sonucu Ölümü”nde söylediği gibi durum: “Hala başımız dik yürüyorsak, boğazımıza kadar b... battığımız için”.
Yolun orasını burasını ellediler
Dün sabah saatlerinde ODTÜ’deki yol inşaatının çöktüğü haberini aldık. Hani üzerine ne söylense fazla, sözü twitter’a bırakalım:
* Yolun orasına burasına elleyip çökertmiş, hep bu ODTÜ’deki gezi ruhu.
* Onlarca ODTÜ’lü öğrenci işi abartıp okul kampüsünde duran adam eylemi yaparak Gökçek’in yaptığı yolu telekineziyle çökertti. Ayıp yahu...
* Kızlı erkekli gruplar zıplayıp yolu çökertmişlerdir kesin!
* Marmaray’ı bozanla yolu çökerten aynı kişi.
* ODTÜ yolunu OTPOR çöktürttü. PORÇÖZ de olabilir emin değilim. (Aylin Aslım)
* Yeni yapılan ODTÜ yolu çökmüş. (Ulan Geziciler, ulan geziciler..!) (Cüneyt Özdemir)
* Bu gezi’cilerde de dur durak yok arkadaş... (Ahmet Hakan)