İtiraf edeyim, şiirlerin bestelenmesi de sesli okunması da ürkütür beni. Çok sevdiğim bir şiirse hele, şarkıya dönüşmesinin bütün tadını kaçırmasından korkarım. Ya da benim o şiirle arama girmesinden...
RAFLARDA KALIR
Saygı albümleri desen, çok anlamlı ve değerli bulmama rağmen hayal kırıklığıdır çoğu zaman. Bir sanatçının eserlerinin başka birileri tarafından seslendirilip paylaşılmasının ötesine geçmez pek. Dönüp dönüp dinlemezsiniz yani, raflarda kalır o saygı albümleri...
Şimdi öyle bir albüm var ki elimde, bütün bu saydıklarımı alt üst ediyor; önce hangi şarkıyı dinleyeceğim, ondan hangi birine geçeceğim diye, telaş etmeme neden oluyor.
Durmadan dönüp dursun, itirazım olmaz: ‘Metin Altıok Şiirlerinden Şarkılar’ ya da diğer adıyla ‘Anka’...
ŞİİRLE YAŞASIN
“Ömrümce kendimi hep sözde buldum.
Söz cehennemdi, yanıp kavruldum.
Yeniden doğdum kendi külümden.
Ben Anka’ydım, konuşuldum.”
Metin Altıok’un albüme adını veren şiiri bu. 2 Temmuz 1993’te Sivas’ta Madımak’ın lanetli alevlerinde yitirdik onu. Sanki biliyormuş da yazmış, başına gelecekleri... Ama külünden tekrar tekrar doğacağını da biliyormuş...
Kızı Zeynep Altıok: “İstedim ki Metin Altıok şiiriyle yaşasın. İstedim ki şiirler, şarkılar yüreklere ulaşsın, babamın ‘Evvel bir idim şimdi milyonla’ dediği gibi çoğalsın. İstedim ki şiir insanları buluştursun. İstedim ki 20 yıl sonra bu albümle Metin Altıok bir ‘Anka’ olsun” diye açıklıyor, iki yıl önce müzisyen dostları Fazıl Say, Güvenç Dağüstün ve Çiğdem Erken’le sohbetleri sırasında doğan albümün niyetini.
Daha önce bestelenmiş Altıok şiirleriyle çıkmışlar yola, sonra yenileri eklenmiş; yeni sözler, yeni ezgiler, yeni dostlar...
Dinleyin, göreceksiniz, sözün bütün bir albümü böylesine bütünleştirdiği örnek yok gibidir...
Bambaşka şarkılar ama hepsi sanki bir yürekten çıkmış...
YAŞAMI ÖZETLİYOR
Fazıl Say’ın besteleri var Serenad Bağcan’ın sesinden can bulan, Çiğdem Erken’inkiler; Zuhal Olcay, Demet Sağıroğlu ve Çiğdem Erken, Birsen Tezer, Umay Umay gibi bir üçlüyü buluşturan, Gündoğarken’in ilk dinlediğimde çarpıldığım 'Geriye Kalan' var, o şiir birkaç cümleyle bütün yaşamı özetliyor sanki. Gerçi Metin Altıok’un bütün şiirlerinde var o koskocaman bir anlamı iki sözcüğe sığdırıverme hali.
Vedat Sakman, Candan Erçetin, Ogün Sanlısoy, yine Sivas’ta canının bir parçasını bırakmış Mazlum Çimen, İlhan Cihaner’in eşi Muhteber Cihaner...
Metin Altıok, Bingöl’de öğretmenken askerin öldürdüğü ve çırılçıplak soyup teşhir ettiği iki genç gerillanın cesedini görmüş ve onlar için 'Kimliksiz Ölüler'i yazmış. Şimdi şiirin iki bölümü, Mirady’nin bestesiyle Kırmançi, Kardeş Türküler’in bestesiyle de Zazaca yer alıyor albümde.
BİZ KORUYAMADIK
25 şiirden şarkı var, tek tek sayması güç ama inanın dinlemesi yüreğe sular serpen türden.
Ne garip değil mi, biz bu ülkenin böylesi bir şairini cehaletin alevlerinden koruyamadık ama o gittikten 20 yıl sonra bizi aydınlatmaya devam ediyor. O gün Madımak’a saldıranlar bunu hesap edemediler işte.
PERA’DAKİ ‘HAYALET’
Beyoğlu’nun saklı bahçeleri var, insan o caddeden bir kapıyla bu cennete nasıl geçiliyor, anlamıyor. Bunlardan biri de Tophane Boğazkesen’deki Peymane. Kapalı salonları da gayet şıktır ama bahçesi sahiden bir vaha. Bitişiğinde de eski Fransız yetimhanesinin görkemli binası var, insan kendisini bayağı başka bir tarihlere ışınlanmış hissediyor otururken. 2014 İstanbul’u demezsin.
Ve tam sohbetin koyulaştığı bir anda bir ses duyuluyor inceden. Bir arya...
Hayal mi, gerçek mi hemen ayırt edemediğiniz kadar usul ve derinden... Sonra merdivenlerde sesin sahibini görüyoruz; beyazlar giymiş.
Yavaşça kesiliyor çatal bıçak sesleri... Öylece dinliyoruz, gecenin getirdiği bu hediyeyi...
Bittiğinde bir alkış kopuyor, ardından bir arya daha... Ve geldiği gibi bir anda yok oluyor gizemli sesin sahibi. Ama iki aryayla gecenize de damgasını vuruyor.
Kendisi, ‘Kafası Karışık Kontrtenor’ diye de bildiğimiz Nuri Harun Ateş. Biz onu operadan popa uzanan repertuvarıyla tanıyoruz. Ve o gece böyle bir sürprizle karşılaşıyoruz.
Bu bir Peymane gecesinde sizin de başınıza gelebilir belki... Şansınıza...