BEĞENiLMEKTEN UTANIYORUM
18.09.2014 - 20:03 | Son Güncellenme:
Röportaj: Mehmet Nafiz Duru
Hande Doğandemir: "Oyunculuk ucu açık ve öğrenmenin bitmediği bir alan. Takdir edilmek, beğenilmek hoşuma gidiyor ama utanıyorum"
‘Güneşi Beklerken’ dizisinden sonra ekranlara ara veren Hande Doğandemir, hayranlarının ilgisinden mutlu olsa da, utandığı zamanlar da olduğunu söylüyor. Aylık online gençlik dergisi ‘10 Sayfa.com’ için objektif karşısına geçen Doğandemir, bilinmeyenlerini anlattı.
İnternette hakkınızda yapılan yorumlara baktığımızda; “Türkiye’nin en güzel kadınlarından ”, “Kendi kulvarında en başarılı oyunculardan” gibi pek çok iltifat bulunuyor. Katılıyor musunuz?
İnsan kendi için böyle bir şey düşünemez. Bu sonsuz bir süreç. “Ben buyum” diyebileceğin bir yol değil. Öğrenmenin bitmediği bir alan. O yüzden ben kendim için böyle şeyler düşünmüyorum. Öte yandan kim olsa takdir edilmek, beğenilmek hoşuna gider ama ben bundan birazcık utanabilen bir insanım.
Yerinizde olmak isteyen pek çok genç kız var... Bu konumunuzu hayal eder miydiniz?
Küçüklüğümden beri sürekli sahnede bir şeyler yaptım; okul gösterileri, danslar, tiyatrolar... Her kız çocuğu gibi ben de yatağa yatıp, gözlerimi kapatıp, kendimi sahnede şarkı söylerken, dans ederken hayal ediyordum elbette ama bir gün bunu gerçek anlamda yapacağımı hiç düşünmedim. Fakat hep ulaşmak istediğim yerler vardı ve ne yapıyorsam onun en iyisini yapmak istedim.
Ekranda kendinizi görünce neler hissediyor-sunuz?
Kendini izlerken çok rahatsız olanlardanım. “Ne yaptım”, “Acaba bir eksiğim var mı”, “Bu sahneyi şöyle çekmiştik, nasıl oldu acaba” gibi. Tabii ki izliyorsun, onu işin için yapıyorsun. Ama ben izlerken rahatsız oluyorum çünkü hiçbir zaman tatmin edici olmuyor. Hep “Daha iyisi olmalı”, “Daha iyisini yapmalıyım” diye düşünüyorum.
SEVDiĞiMi SAKLAMAM
“Seni seviyorum” demek veya birinden özür dilemek herkes için kolay değildir. Peki ya sizin için?
Ben sevdiğini çok belli eden biriyim, söylemekten hiç çekinmem. Bu bir arkadaşım olabilir, sevgilim olabilir, ailem olabilir... Herkes için, her zaman onu çok sevdiğimi gerçekten tam olarak bu şekilde söyleyebiliyorum.
Bu beni de çok mutlu ediyor. Özür dilemek kısmı, evet zor. İnsan hatalı olduğunu kolay kolay kabul edemiyor. Gerçekten farkındaysam hatalı olduğu-mun, özür dileyebiliyorum ama sevdiğimi daha rahat söylüyorum.
ŞEKiLCiLiKTEN RAHATSIZIM
Pek çok insanın kendi dış görünüşü ile problemleri var. Sizde de böyle bir durum var mı?
Bu işi yaptığım sürece kendime dikkat etmek ve iyi görünmek zorundayım ama bu meslekteki şekilcilik beni rahatsız ediyor. İyi oyuncu olmaya çalışmakla, iyi model olmaya çalışmak arasında fark var. Model gibi olmadığımız için çok fazla eleştiriliyoruz; hakaretlere uğruyoruz. Bir insanı görünüşü ile hor görmek, suçlamak ne kadar tuhaf ve benim hiçbir zaman anlayamayacağım bir düşünce. Bir insan nasıl iyi hissediyorsa öyle mutludur ve işi neyi gerektiriyorsa onu yapar.
Hiç depresyona girip çareyi yanlış şeylerde aradığınız oldu mu?
Kendimi mutsuz ve umutsuz hissettiğim zamanlar oldu tabii. Her insan gibi, belki farkında bile olmadan ben de depresyona girmişimdir. Ancak yanlış yollara başvurmadım çünkü çevremde bana destek olan ve akıl veren insanlar oldu. O yönden çok şanslıyım.
