FLORANSA’YI FLORANSA YAPAN ÖNGÖRÜ
Floransa’daki bütün sanat eserlerini bağışlayan Medici Ailesi, “İleride turist gelir” diye anlaşmaya önemli bir madde koymuş, “Eserler Floransa dışına çıkarılmayacak!”
Piazza Signoria’daki Davut Heykeli’ni geçip Uffizi Gallery’ye ulaşılıyor. Uffizi Gallery’de Da Vincilerden Michelangelolara dev bir koleksiyon var. Hepsi cumartesi günkü yazımda bahsettiğim Medici Ailesi’nden kalma.
Medicilerin son temsilcisi Anna Maria Luisa de Medici’nin çocuğu olmuyor ve tüm Medici servetini ailenin Avusturya koluna devretmek zorunda kalıyor. Medici koleksiyonları Habsburg-Lorraine Hanedanı’na geçiyor. Ama bir şartla. Anna Maria Luisa, o devirde (1700’lerde) bile anlaşmaya bir şart koymayı akıl ediyor, “Eserlerin hiçbiri Floransa dışına çıkarılamaz” diyor. Gerekçesi de yıllar sonra da olsa yabancıların sırf bu eserleri görmek için Floransa’ya geleceğine inanması. Eğer zamanında anlaşmaya bu maddeyi koymasa belki bütün eserler dünyanın önemli müzelerine dağılmış olacaktı ve o zaman Floransa da Floransa olmayacaktı.
Süleyman ve Hürrem de Uffizi Müzesi’nde
Müzede en çok dikkatimi çeken, Kanuni Sultan Süleyman ve hemen yanı başındaki Hürrem Sultan tablosu oluyor. Biraz ileride Fatih Sultan Mehmet, Yavuz Sultan Selim ve Barbaros Hayrettin Paşa portreleri var. Belli ki Mediciler, Osmanlı sultanlarının resimlerine de meraklıymış.
Medici koleksiyonunun bir de halka açık olmayan bölümü var, özel izinle geziliyor. Bu koridorda, kenarda köşede kalmış Chagallar karşınıza çıkıyor. Bir de beyaz danteller içindeki kadın portreleri dikkatimi çekiyor. Meğer o zaman babalar kızlarının beyazlar içinde protrelerini yaptırıyor, sonra da bu resimleri gösterek onlara uygun eş arıyorlarmış.
Koleksiyonda yer alan bazı resimler 2. Dünya Savaşı döneminde bombalardan zarar görmüş. Ama yine de tamir edilmiş ve korunmuş. Bütün bu eserlerin günümüzde hala tek bir şehirde sergileniyor olması mucize gibi. Ama aslında Anna Maria Luisa de Medici’nin anlaşmaya koyduğu tek bir maddenin eseri.
İNDİRİME ÖZEL TAKSİ SERVİSİ
Floransa’nın en havalı mağazalarından biri Luisa Via Roma. Paris’teki Collette gibi lüks markaların ve ünlü tasarımcıların en seçmece ürünleri burada satılıyor. İndirim sezonu olduğu için indirim olmamasına şaşırıyorum ve görevliye “İndirim bitti mi?” diye soruyorum. “İndirim ürünlerini diğer mağazamıza yolladık, taksiyle buradan 5 dakika, isterseniz hemen taksi çağıralım, taksi servisi de bizim ikramımız” diyor. Türkiye’de mağazalarda indirim zamanı sanki her şeyi bedava dağıtıyorlarmış gibi bir muamele görmeye alışık olduğumuz için şaşırıyorum. Doğru olabilir mi gerçekten? “Dönüş için de oradaki taksi durağından size taksi çağıracaklar, ücretsiz” diye devam ediyor görevli. Şaşkınlığım artıyor ve pes ediyorum, çağırdıkları takside kendimi buluyorum.
İndirim mağazası deyip geçmeyin. Tom Ford’un yeni çanta koleksiyonundan Balmain’in smokin ceketlerine yok yok. Hem de etiket fiyatı üzerinden yüzde 50-70 indirimli. İyi hizmet veren mağaza demek ki indirimde de aynı hizmeti verebiliyor. Bir şey alsanız da almasanız da, çalışanları tanısanız da tanımasanız da, bir daha oraya gelme ihtimaliniz olsa da olmasa da aynı hizmeti alabiliyorsunuz. Bizim mağazalar da bir gün böyle olur mu dersiniz?