Yarından itibaren ücretsiz olacak köprü çoğumuz için trafik demek, bazıları içinse romantizm.
Cumartesi gecesi Ortaköy Banyan’da bir doğum günü yemeği için buluştuk. Normalde herkes geç kalır. Bu sefer herkes erken gelmişti. Nedeni basitti, herkes sıcaktan bunalmış ya da klimadan donmuş, bir an önce kendini deniz kenarına atma derdindeydi.
Banyan’ın yeri Ortaköy’deki mekanlar arasında en güzeli. Hem püfür püfür esiyor hem de tepeden her yere hakimsiniz. Fenerbahçe’nin son transferinin tekneyle Anjelique’e gelişini de, Feriye’deki düğünde halay çekilişini de kuş bakışı izleyebiliyorsunuz. Manzara nefis, yemekler de çok başarılı. Bir tek hesapta kuver ve servis ücreti olarak iki ayrı maddenin de eklenmesi tuhaf ama ona da yapacak bir şey yok.
Banyan’da gördüğüm en şaşırtıcı manzara, Boğaz Köprüsü’ne lazerle yazılan evlenme teklifi oldu. Gerçi yazılar biraz fluydu a ma yine de zaman zaman netleşiyordu. Meğer artık böyle bir adet varmış. Duymuştum ama daha önce şahit olmamıştım. Boğaz’da tekne gezintisine çıkıp sonra da köprüye yansıtılan yazılarla önce ilan-ı aşk sonra da evlenme teklifi yapılabiliyormuş. Hatta bu hizmeti ‘İstanbul aşkınıza tanıklık etsin’ diye pazarlıyorlarmış. Bunu çok romantik bulanlar da var, çok korkunç bulanlar da. Ben almayayım ama alana da mani olmayayım.
Nişantaşı New York Times’da
New York Times’ın Seyahat ekinde Kavitha Rao imzalı bir ‘İstanbul’da alışveriş’ yazısı var. Nişantaşı’nı anlatıyor, hem de sadece şık butikleriyle değil. Orhan Pamuk’un doğma büyüme Nişantaşlı olduğundan başlayıp Abdi İpekçi Caddesi’nin adını nereden aldığına kadar önemli bilgiler de veriyorlar. Abdi İpekçi Caddesi’nin de Orhan Pamuk romanları gibi karanlık bir yönünün olduğunu çünkü Abdi İpekçi’nin burada bir suikasta kurban gittiğini de anlatıyorlar. Sonra da ekliyorlar, burada Louis Vuitton, Prada, Cartier gibi lüks markaların olduğunu da.
Asıl kendi seçtikleri görülmesi gereken yerli markaları sıralamışlar, Arzu Kaprol, Armaggan, Urart ve Desa. Hepsi de sevdiğimiz markalar. Yine de Abdi İpekçi Caddesi’nde görülmesi gerekenler listesine girecek her biri kendi alanında başarılı daha o kadar çok yerli marka var ki... Hakan Yıldırım, Elaidi, Machka, Mapa, Gönül Paksoy, Ela Cindoruk-Nazan Pak gibi.
Ajda uçtu!
Ajda’ya laf söyletmem. Tek kelimeyle olağanüstü olduğuna inanıyorum. Ama bu son Kuruçeşme Arena konserindeki ‘Ajda uçtu’ görüntülerini üzüntüyle izledim. Ajda konserde uçan bir popstardan çok, vinçin üstünde bir itfaiye çalışanı gibi gözüküyor. Ajda’nın böyle bir şova ihtiyacı yok. Hiçbir şey yapmadan, dans bile etmeden sahnede dursa yeter. Ama bu Madonna’yla yarışma halleri, Tina Turner gibi uçma çabaları ve anlamsız bir koreografiyle arkada dans edenler olmuyor işte. Bir kez daha söylüyorum, Ajda sahneye çıksın yeter!
Yerli reklamlar dünyaya yayılıyor
Coca-Cola Türkiye, Kafkasya ve Orta Asya Bölümü Pazarlama Direktörü Beyza Ergen’den önemli bir bilgi edindim, Coca-Cola Türkiye’nin hazırladığı Ramazan reklam filmleri diğer Müslüman ülkelerde de yayınlanıyormuş. “Model ülke olma yolunda ilerlerken sevindirici bir gelişme daha var, Coca-Cola Türkiye’nin hazırladığı ferahlatıcı reklamlar da artık globalde yayınlanacak” dedi Beyza Ergen. Anlaşılan TV dizilerinden sonra şimdi TV reklamlarımız da yurtdışına açılıyor. Coca-Cola kadar büyük bir firma için küçük ama Türk reklamcılık sektörü için büyük bir adım bu.