Yoksa siz Art Basel’de değil miydiniz?
İstanbul’da gezmeyi seven birinin yazın Bodrum’a, Çeşme’ye gitmesi kadar doğal artık haziran ayında Basel’e gitmesi.
Eskiden Art Basel’i sanatla gerçekten ilgili olan koleksiyonerler, sanatçılar ve galeriler takip ederdi.
Şimdi ise her eline boya alan kendini sanatçı ilan eden de, her hobi olarak kendine sanat galerisi açan da, sanatla sadece moda olduğu için ilgilenen koleksiyoner de, sadece Instagram’da ‘story’ yapmak isteyen de kendini ilk uçakla Basel’e atıyor.
Bu sadece Türkiye’de değil, dünyada da böyle.
Art Basel için her yıl en az 300 özel uçak geliyor İsviçre’nin küçük şehri Basel’e.
Brad Pitt’ten Dasha Zhukova’ya tanıdık isimler de bu fuarı kaçırmıyor.
Üstelik özel uçaklara önceden uyarı yapılıyor, planlanan saatinizi kaçırırsanız bu havalimanına inmeyi unutun, çünkü başka saat bulma ihtimaliniz yok diye.
Satışların önemli bir bölümü kapalı kapılar arkasında, 1 günden iki güne çıkarılan VIP günlerinde yapılıyor.
Önemli satışlar genelde birinci günün ilk iki saati içinde gerçekleşiyor.
Biz rakam severiz, en pahalı eseri ve kimin aldığını merak ederiz ama burada rakamların çoğu açıklanmıyor.
Hatta özel müşteriler için VIP bölümünün de üzerinde özel odalarda satış yapılıyor.
Oradaki rakamları kimse telaffuz bile edemiyor.
Rakamların böyle olması normal çünkü burada bir galerinin standını gezmek bir müzeyi gezmekten farklı değil.
Yan yana o kadar değerli eserler görüyorsunuz ki ağzınız açık kalıyor. Art Basel sadece ticari bir organizasyon değil, aynı zamanda kültürel bir etkinlik.
34 ülkeden 291 galeri katılıyor.
Bu yıl en çok konuşulanlardan biri Jean-Michel Basquiat’in mayısta Sotheby’s’de tam 110.5 milyon dolara satılan “Untitled” (1982) eserinden sonra piyasanın nasıl etkileneceği oluyor.
Bir eser piyasayı etkilemez diyenler de var, bir eser her şeyi değiştirebilir diyenler de...
İlham kaynağı Santos
Unlimited bölümünde dev boyutlu işlere ağzınız açık bakıyorsunuz.
Burada en çok dikkat çeken Chris Burden’ın “Ode to Santos Dumont” (2015) adlı eseri.
Eser, havacılığın efsane ismi Alberto Santos Dumont’dan ilham alıyor. Alberto Santos Dumont, Cartier’nin ürettiği ilk kol saatinin de ilham kaynağı aynı zamanda.
Pilot, uçarken cep saatine bakamadığını anlatınca Cartier, Santos adını verdiği ilk kol saatini kendisi için tasarlamış.
Hatta efsane mimar Norman Foster’ın küratörlüğünü üstlendiği Londra Design Museum’daki sergide de Alberto Santos Dumont’un hikâyesine geniş yer veriliyor.
Mutlaka bilmeniz gerekenler
- Fuardan önce ilk durak Fondation Beyeler oluyor.
Art Basel’in kurucularından Beyeler’in koleksiyonunun sergilendiği çok şık ama küçük bir müze. Centre Pompidou’nun da mimarı olan Renzo Piano yapmış binayı. Mimari ve içerideki eserler kadar yemyeşil bahçe de etkileyici.
Koleksiyonda Richard Serra’dan Monet’lere yok yok.
Gezenler arasında Türkiye’den tanıdık isimlere de rastlamak mümkün.
- Art Basel yılda bir kez Basel, Miami Beach ve Hong Kong’da düzenleniyor.
Aralık ayında Art Basel Miami’de fuarın önüne geçen partiler dışında en çok konuşulan, Rusya ve Fransa’dan birçok önemli koleksiyonerin son anda Miami’ye gelmekten vazgeçmesiydi.
Bunun nedeni dünyada yaşanan ekonomik krizler ya da politik durum değildi, aksine Zika virüsüydü.
Gagosian Galeri’nin sahibi Larry Gagosian bile, satışlardan memnun olsa da, Zika yüzünden fuara katılan daha az sayıda VIP olduğunu kabul ediyordu.
Hatta galericilerin ortak görüşü, katılan VIP’ler eskisi kadar çılgınca almıyordu, daha çok düşünüyorlar alım yaparken diyorlardı.
12 milyon dolara satışa çıkan Miro eserinin alıcı bulamaması da buna bir örnekti.
- Basel’de gerçekleşen Art Basel’i bile bir güne sığdırmak mümkün değil.
Birkaç gün gayet sistemli gezeceksiniz ki hakkını vereceksiniz.
Scope ve Volta’nın da.
Scope, Art Basel’den bir önceki basamak. Burada başarılı olan galeriler ve ressamlar daha da yükseliyor. Volta’da da genç sanatçıların işleri sergileniyor.
- Basel’de geceler partilerle başlıyor, final ise her zaman olduğu gibi Kunsthalle’de çay bahçesini andıran Campari Bar’da yapılıyor.
- Art Basel yarın sona eriyor.