FARKLI OLMAK KiMiN HADDiNE

Aslını inkar edeni çarmıha gerelim. “Bu benim kulüpten değil” diyerek taşlayalım. Farklı olmak kimin haddine olmuş ki? Vah vah tedavisi de yok!

Sustun mu ‘sus’ geliyor adama... Konuşmuyorsun, duruyorsun, bakıyorsun, tekrar bakıyorsun, cevap vermiyor-sun... Sonra tekrar ‘sus’ geliyor. Kötüsü o susmak bir süre sonra konuşmaktan iyi gelir oluyor daha da susuyorsun. Ama iç sesin konuşuyor, hiç durmuyor. Devamlı tekrar ediyor ve sen susturuyorsun onu da. Bir yere kadar kadar tabi!
Söyleyeceğim şudur ki; havlu attım, sıkıldım şu ikoncanları birbirine düşürelim vakasından. Hay Ender ne işler açtın bak topumuzun başına. Hortum oldu yuttu hepimizi! Herkes işine baksın diye haykırasım var valla! Çıplak gezeceğim bundan sonra. Hatta daha ötesini yapacağım, sırf moda olsun diye kafama bir huni, sırtıma taşlanayım diye bir kürk, ayağıma da kırmızı pabuçlarımı giyip gideceğim bundan böyle davetlere. Eda yaptı diye moda olur belki... Olmaz mı olur. Bunu da konuşur belki, “Delilik makbul” dersiniz o zaman. Belki Lady Gaga gibi yapar transparan giyinirim, taltif edersiniz beni di mi üstatlar! Kendin için giyinmek, iyi hissetmek neyimize. Aslını inkar edeni çarmıha gerelim. “Bu benim kulüpten değil” diyerek taşlayalım sebepsiz yere. Farklı ya o, sen ordan ben burdan çekiştireyim caaart diye ortasından ayrılsın zavallıcık... İşte budur! Farklı olmak kimin haddine olmuş ki onun haddine olsun! Hele bir de sonradan değil doğuştan böyleyse hiç tedavisi yok vah vah...

Sürüden ayrılanı...
Başkası için giyinmek lazım, her şeyi kendimiz için değil gösteriş için yaptığımız üzere. Keşfetmek yerine sadece diğerleriyle aynı şeyi yemiş olmak için gitmek lazım restoranlara, eğlenmek, felekten bir gece çalmak için değil feleğe çember atmak için çıkmalı gece. Güzel müzik hoş insanlar neyimize. Sürüden ayrılanı kurt kapar! Moda önemli kardeşim, ilişkiler önemli, dönemsel çıkarlar, dönemsel karlar lazım. Her alanda durduğun yeri bileceksin! Niye orada durduğunu da. Öğreniyorum, eğitiliyorum elbet ama hızım yetmiyor, haa “Yavaş bu kız, ahmak” derseniz onu anlarım kabulümdür. Neyse ki fazla üzmeyeceğim sizi seve seve bir gün ben de konuşacağım çatpat bu lisanı. Ama pişmanlık mı gelir ardından yoksa ben de uyuşurmuyum diğerleri gibi? Eee deneyip göreceğiz artık. Söyleyecek sözü bittiğinde başkasının sözleriyle tekrar hayat bulur ya insan. İşte hayatın ta kendisi...

Okumayı öğrendim. Kendime yazıyı öğrettim sonra...
Ve bir süre sonra yazı, kendimi öğretti bana...
Gitmeyi öğrendim. Sonra dayanamayıp dönmeyi...
Daha da sonra kendime rağmen gitmeyi...

Dünyaya tek başına meydan okumayı öğrendim genç yasta...
Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektiği fikrine vardım.
Sonra da asil yürüyüşün kalabalıklara karşı olması gerektiğine aydım.

Mevlana Celalettin Rumi