ESKi GÜZEL GÜNLERE

İlk rakıyı, rakıları nerede, kiminle içtiğiniz önemlidir. İlk sarhoşluk da öyle. Hava şartlarından masaya gelen giden mezelere, yediğiniz balıktan içtiğiniz sigaraya, sohbetin konusundan o an kafanızdan geçenlere o anlar kolay kolay unutulmaz. Hep o güne, günlere dönmek istersiniz. Belki de ben fazla romantik, fazla muhafazakârım bu konuda bilmiyorum. Ama, pazar günü ilk kez gittiğim Boukoleon Balık Lokantası, bende bu duyguları uyandırdı. İlk kez gittim ama yıllardır tatlarına, servis kalitesine, sıcaklığına hayranım buranın. “İlk kez gittin, nasıl hemen hayran oldun?” diyen sesinizi duyar gibiyim. Çünkü ilk gençliğimin yol göstericisi, çokça ağlayıp güldüğüm, kimi zaman çocuklaştığım, çokça çakırkeyif olduğum, sarhoşluklarıma da katlanan bir mekanın kardeşi Boukoleon; Yeşilköy’deki kadim yoldaşım Eski Ev’in...

Aynı tat, aynı kalite, tek fark manzara
“Kaç yıl oldu?” diye sorarsanız “Eski Ev Balık Lokantası ile tanışmanız?”, “Daha milenyuma girmemiştik” deyip konuyu uzatmam. 10 yılı geçmişiz işte. İnsan mutlu, huzurlu olduğu yerden niye ayrılır ki zaten? Müdavimlik önemli şeydir ayrıca. Gittiğim yerde (Ki genellikle aynı yerlere gittiğim anlaşılmıştır) tanınmak, ona göre hizmet görmek isterim. Ne yediğim, ne içtiğim bilinsin, bana sorulmadan masa donatılsın, içkim tazelensin... Neyse, Cemal Şeker ve Selami Akkuzu’nun işlettiği Eski Ev’de kendimi her zaman rahat hissettim. Müşteri-işletmeci ilişkisini çoktan geçtik, artık geniş ailemin üyesi ikisi de. İşte aynı sıcaklığı, aynı tadı kardeşte de buldum. Kelimenin gerçek anlamıyla sıcak bir İstanbul pazarında, Adalar manzaralı terasında hayatta en sevdiğim insanlardan biriyle karşı karşıya iki tek atma fırsatını yarattık. (Siz iki teki çoğaltabilirsiniz!) “Bu havada terasta, açık havada ne işiniz var?” demeyin. Tamam hava güneşliydi ama soğukta da oturabilmeniz için tertibat alınmış. Ayrıca bir de şömineleri var...

Denizden babam çıksa yerim!
Gelelim mutfağa... Eski Ev’de lezzetin doruklarında gezen İsmail Cihan burada da işbaşında. Cihan’ın gözetiminde hazırlanan mezeler, sıcaklar, salatalar eşsiz bir nefasette. Lakerdayı torikten kendileri hazırlıyorlar, mısır ekmeğini de. En iyi kalite sızma yağları Edremit’ten. Peynir Ezine’den. Klasik soğuk mezelerin yanında balık pastırmasından somon sarmaya, levrek marine’den bol sarımsaklı közde patlıcana ne ararsanız var. Ara sıcaklarda da yok yok. Hepsini saymayayım ama kalamarın ızgarasını tavsiye ederim özellikle, ahtapotun da. Ahtapot bacağını ızgara ettikten sonra güveçte sunuyorlar. Daha özel lezzetler de var burada. İspanyolların paellası, İtalyanların risottosu gibi. Balık lokantasına gidip de balık yemeden dönmek olmaz tabii. O zaman ne yapıyoruz, mezeleri tadımlık alıyoruz. Balığa da yer kalsın değil mi ama? Eski Ev’de olduğu gibi yine Selami Bey’in özenle seçtiklerinden tercihinizi gönül rahatlığıyla yapabilirsiniz. Tam mevsimindeyiz ama aşırı, kaçak avlanma yüzünden denizlerimizde balık kalmadı. Onun için ne bulursanız bahtınıza diyelim. Yeriniz kaldıysa bir de sıcak servis edilen peynirli helvayı tatmayı ihmal etmeyin.
Tarafsız değilim bunca cümleyi kurarken farkındayım, ama gidin kendiniz deneyin bu özel mekanı. Samimiyetten doğan sıcaklığı yerinde görün. Pişman olmayacaksınız.

Adını tarihi saraydan alıyor
Mekanın farklı adı nereden geliyor diye merak ediyor olabilirsiniz. Lokanta ismini, Tarihi Yarımada’nın Marmara Denizi kıyısında, bugünkü Cankurtaran’la Kumkapı arasında kalan Çatladıkapı Mevkii’ndeki ‘Tekfur Sarayı’ndan alıyor... Sarayın kalıntıları hemen mekanın önünde, sahil yolunun dibinde. Ama ne acı ki hoyratlığımız burada da kendini göstermiş, günümüze sarayın çok küçük bir bölümü kalabilmiş. Züğürt tesellisi olacak belki ama alt salonda sarayın eski ihtişamlı günlerini gösteren fotoğrafları inceleyebilirsiniz.