Gökçe: Pandemide ben de şoka girdim!

Gökçe, Milliyet Instagram hesabından canlı yayınlanan 'Melis Baştuğ ile Haftanın Konuğu' programında dikkat çeken açıklamalar yaptı.

‘Eyvallah’ 5 Şubat tarihinde tüm dijital platformlarda yerini aldı. Şarkında pandemi süresi boyunca hissettiklerini anlattın biraz serzeniş biraz kabulleniş var. Çıkış hikayesini senden dinlemek isteriz.
Pandemide herkes gibi ben de şoka girdim. O dönemde hiçbir şey üretemedim ama ister istemez herkes gibi ben de alıştım. Bu süreçte saksafon çalmayı öğrendim, bol bol üretmeye başladım, 'Eyvallah'ın düzenlemesini yaptım. Tabii oturduğum yerden hiçbir şey yapmamak da istedim, bazen çığlık atıp kaçasım geldiği olmuştur. Bu sene İtalya ya gitmek istedim daha önce görme fırsatım olmamıştı. Story’e 'benimle kim İtalya’ya, kim Transilvanya’ya, kim Karadeniz'e gelir?' diye sorarken şarkının ikinci kısmında yazan ‘Güya gezecektim dünyayı Karadeniz'i baştan aşağı’ cümleleri ortaya çıktı.

Pandemi bittiği an gideceğin ilk yer İtalya mı olacak?
Hayır. Karadeniz’e gidebilirim, Karadeniz'le ilgili hayalim doğayı yaşamak, doğada kalmak. Konserler için Karadeniz'in her yerine gittim ama hiç gezemedim. O yüzden bu yaz planlarım arasında.

Geçmişin hangi yönüne özlem duyuyorsun?
Geçmişin kalitesine özlem duyuyorum. İnsanların birbirine saygılı, daha dikkatli ve sevecen davrandığı dönemleri özlüyorum.

Müzikal hayatına baktığımızda birçok başarılı albüm ve single yayınladın. En verimli sene senin için hangisiydi?
2012 senesi benim en çok konser verdiğim dönemdir, ama en mutsuz olduğum sene de olmuştur. Genel olarak özel hayatımda bir sene çok üzüntü yaşadım. Âmâ bu kadar senelik hayatımda en verimli üretkenliğimi şu son iki ayda yaşıyorum. Şarkılarımla önümüzdeki iki seneyi kapadım.

"HAKSIZ DURUMLAR OLDUĞU İÇİN ÇOK SOĞUDUM"

Koronavirüs salgını nedeniyle karantinayı fırsata çevirenler oldu. Senin yayınladığın yazı ile konu bambaşka yerlere gitti ve yanlış anlaşılmalar oldu. Bu konuda neler söylersin?
Twitter'da kelime kısıtlaması olduğundan her şeyi yazamıyorsunuz ve maalesef Türkiye’de kitap okuma oranı çok düşük olduğu için okuduğunu anlamayan ve farklı algılayan çok insan var. Bu arada ben kendimle ilgili bir üzüntü yaşamadım. Çok iyi, dünyaca ünlü bir gitarist arkadaşım var. Muhteşem ötesi bir video koyuyor, sadece 500 izleme. Ben kendimi örnek verdim sadece, başkasını örnek vermek istemedim. Böyle bir yazı yazdım. Magazinciler tabii yazımı internet fenomenlerine söylemişim gibi yansıttı. Hiçbir şey yazmıyorum artık, duygularımı bile yazmıyorum. İnsanlar saldırmak için bekliyorlar.

Bir müzisyen olarak piyasadaki yarışı da reddediyorum. Biz ticaret yapmıyoruz, müzik yapıyoruz. Bir ücret karşılığında şarkı satın almayıp her şeyiyle kendiniz ilgilendiğiniz zaman daha çok yıpranıyorsunuz. Satın alsam bu kadar yıpranmam. Bu arada satın alabilirim de ama emek vermeyi tercih ediyorum. Verdiğim emek yayılmayıp duyulmuyorsa üzülüyorum. Böyle haksız durumlar olduğu için çok soğudum ve kendimi davula verdim. Davul çalıp şarkı söylüyorum. Kendimi yarıştan çekince rahatladım ve tekrar üretmeye başladım.

Bundan beş yıl sonrası için hayal kurduğunda kendini nasıl hissediyorsun?
Kendini dağ, bayıra vurmuş bir insan olarak görüyorum.

Ne yaparsan yap mutlu olmadığını hissediyor musun?
Sebepsiz yere de mutsuz olan bir insanım. Duygu değişimlerini fazlasıyla yaşıyorum, bazen her şeyden çok sıkılıyorum, bazen de çok mutlu olabiliyorum.

İzleyen ve dinleyen herkese son olarak neler söylemek istersin?
'Maske takmayacağım, bana bir şey olmaz' diyenler var, benim ailemden iki kişi koronavirüs nedeniyle vefat etti. Biz bu süreci çok yakından yaşadığımız için alınıyoruz. Herkes kendine dikkat etsin. Pandemi geçecek diye umuyorum ve öyle düşünmek istiyorum. Sosyal mesafeye devam etsinler, aşı olsunlar ve maske taksınlar.