BABALIK DAVASI ESKi MEVZU...

Yıl 2007... Ferhat Göçer’in sahnede fırtınalar koparttığı ‘Tenor’ diye yere göğe koyulmadığı yıllar... İlk eşi Dr. Berna Hocaoğlu; o zamanlar 10 yaşında olan kızları Yağmur için Göçer’e nafaka davası açmıştı.
Olay biraz karışıktı. Göçer 1.5 yıldır kızını hiç görmüyor, babalık yapmıyor ama sonra basına vereceği bir 'mutlu aile fotoğrafı’ için birkaç saatliğine kızını istiyordu annesinden...
Ben de hem bu konuyu, hem de Göçer’in kalp hastası kızıyla ilişkisini konuşmuştum Berna Hanım ile. Röportaj yayınlanır yayınlanmaz Göçer zinhar yalanlamış ve bana dava açmaya yeltenmişti.
Meslek hayatımda bir ilk olacaktı bu dava ancak savcılık açılmasına gerek görmedi, konu kapandı gitti... (İsteyen internetten okuyabilir Berna Hanım ile yaptığım röportajı, öylece duruyor)
Ancak gördüm ki, Göçer’in bana açamadığı davayı bugün 17 yaşında olan kızı açmış ona; “Babam bana babalık yapmıyor” diye...
Arada 1-2 ‘mutlu aile fotoğrafı’ görmüş, “Düzeldi demek araları” diye düşünmüştüm. Meğer aradan geçen 7 yılda hiçbir şey değişmemiş Göçer cephesinde...

YAŞIM TUTMADI OYNAYAMADIM

“Burada hayat ne kolay değil mi teyze, hemen iş bulabiliyorsun...”
Bunu söyleyen 10 yaşındaki yeğenim Yonca. O bile farkında işin, işsizliğin...
Neyse konum o değil. İstanbul’da yaşayan ve parası olan şimdiki çocuklar çok şanslı; çünkü ben çocukluğumda böyle bir tema parkı rüyamda bile göremezdim. Asya tarafındakinin adı Kidzania, Avrupa’daki Kidzmondo. İkisi de birer alışveriş merkezinin içinde.
Çocuklu arkadaşlarım anlatmıştı; ben de iki yeğenimi aldım Kidzania’ya gittim.
Oyun alanının girişi bir havalimanı gibi tasarlanmış. THY’nin bankosu var, biletler buradan alınıyor. Çocuklar hafta içi kişi başı 50 TL.
7 yaşın altındaki çocuklara ancak yanında bir yetişkin varsa giriş izni veriliyor ki, yetişkin girişi de 30 TL. (İçinde bir kahve ikramı bile yok, söyleyeyim!)
Benimkiler 7’nin üstü ama merakımdan ben de onlarla içeri girdim. İtfaiyeciden bankacıya, doktordan gizli ajana kadar canınız ne isterse kısacık bir eğitimin ardından o oluyorsunuz.

GİZLİ AJANLIK PEK POPÜLER
Benimkiler önce gizli ajan olmaya koştu. “Nereden biliyorsunuz?” dedim, okulda arkadaşları anlatmış. Onların yaş grubunda şu günlerde ‘gizli ajanlık’ revaçtaymış. Ardından ne kadar zorlasam da bizimkileri ne doktor yapabildim ne pilot... Ruhlarında ne varsa artık, benim iki kız çocuğu Simpaş’ta inşaat işçisi olup çok eğlendi.
Ardından Coca Cola taşıyıcısı ve Pronet’te güvenlik görevlisi. “Çocuğum” dedim, “Bilimadamı olun, itfaiyeci olup kahraman olun ama Allah rızası için şu diğer ebevenylerin yanında bir gururlandırın beni kendinizle...” Yok, nerede?
Zaten çocuk kapıdan ayağını attığı an itibariyle ilişiğini kesiyor sizinle.
Onlar önde, ben arkada tam altı saat geçirdik içeride. İçim gitti ama yaş durumundan hiçbir oyuna dahil olamadım...
Keşke her çocuk burayı görebilse... Keşke birileri yurtlara sponsor olup, oradaki çocukları buraya getirebilse...
Ford’dan Acıbadem Hastanesi’ne Ülker’den Opet’e oyun alanlarına ismini vermiş onlarca büyük firma bir araya gelip böyle organizasyonlar düzenlese. Ya da en kötü, herkes giderken kendi çocuklarının yanına bir de imkanı olmayan çocuk katabilse...
Bir çocuğun kalbindeki mutluluğa, yüzündeki gülümsemeye ve ileride çocukluğuna dair hatırlayacağı çok güzel bir güne sebep olduğunu bilmekten daha güzeli ne ki şu hayatta...