Cemiyet hayatının ünlü ismi Elif Gönlüm, istikrarlı aile hayatı ve sosyal sorumluluk projelerine verdiği destekle takdir topluyor. CADDE’ye konuşan Gönlüm, yaşamına dair samimi açıklamalarda bulundu.
Bir gününüz nasıl geçiyor ?
Kerem Can, ilkokul ikinci sınıfta. Güne çok erken başlıyoruz. Kardeşini beklediğim dönemde bile bu rutini bozmadım. Çünkü, çocukların sabah anne öpücüğü ve sevgisiyle okula yollanmasından yanayım. Kendi annemden de böyle gördüm.
Kıskançlık ne durumda iki kardeş arasında?
Oldukça fazla. Birbirini kıskanıyorlar öte yandan beni de babalarından kıskanıyorlar. Evde herhangi bir erkeğe yakınlaştığım noktada kıyamet kopuyor. Evimizin içinde paylaşılamıyorum.
Anneliğinizi tarif etmenizi istesem neler söylersiniz?
Yerinde kuralcılığım var. Kendimi bu konuda geliştirmek için, çevremden de fikir alırım. Eğlenceli tarafım çok ama kurallar konusunda fazla esnek değilim.
Sizinki nasıl bir çocukluktu?
Annem hiçbir zaman beni çok rahat bırakmadı. Kız çocuğu olmamdan kaynaklı korumacı bir yapısı vardı. Şimdi bakıyorum da benim çocukluğumla, oğullarımın yaşamı arasında büyük fark var. Mesela ben arkadaşlarıma kalmaya gidemezdim. Annem hep, “Onlar istiyorlarsa biz de kalabilir” derdi. Kontrolcü bir yanı vardı.
Erken yaşta anne oldunuz...Zaman zaman omzunuzda ağır yük hissettiniz mi?
Çevremde erken yaşta olan bazı kişilerden, “Gençliğimi yaşayamadım. En güzel yıllarım çocuk bakımıyla geçti” gibi sözler duyuyorum. Ama ben bunları yaşamadım çünkü her şeyin doğru zamanda ve yerde gerçekleştiğine inanan biriyim. Başıma ne geldiyse hakkını vererek yaşamaya çalışıyorum. 23 yaşında evlendim. O döneme göre erkendi. Hâlâ yaşıtlarım da evlenmemiş arkadaşlarım var.
İşletme bölümü mezunusunuz. Ancak iş hayatına atılmadınız. Bu duruma çocuklar mı engel oldu yoksa kendi tercihiniz miydi?
Evet, master ve doktora yapmak istedim ama zamanım olmadı. Kerem Can’ı dünyaya getirdiğim zaman üniversite okuyordum. Sonra da Alp doğdu. Eşime de ayırmam gereken zamanı düşününce vakit yetmedi.
Eşiniz Kerem Bey, ağır ve yoğun tempoda çalışıyor. Uzmanlar, ilişkilerde 2 - 3 günlük ayrılıkların evliliğe fayda sağladığını söylüyor. Siz de bu durumu yaşıyor musunuz?
Etkisi mutlaka var. Allah’ın kısmet ettiği bir sevgi varsa her türlü zorluğa rağmen aşkı muhafaza etmeyi başarıyorsunuz. Artık alıştım zaten bu yoğun tempoya...
‘Nazar korkusu yaşıyorum’
Nefes çalışması yaptığınızı duydum. Nereden doğdu bu fikir?
Başlama sebebim eşimden kaynaklı. Eşimin uyku apnesi vardı. Bu sebeple çok korkuyordum, geceleri nefesini tutuyordu. Bir araştırmaya girdim. Eşime, “Nefes terapisi varmış, deneyelim istersen” dedim. O da, “Ben çok fazla etkili olabileceğini düşünmüyorum. Zaten sporcuyum ve bilgim var” dedi. Merakımdam dolayı gittim ve ilk seansta inanılmaz sonuç aldım. Eşimi de ikna ettim, denedi ve yaşadığı sıkıntı tamamen ortadan kalktı.
Evlilikler son dönemde pamuk ipliğine bağlı... Mutluluğu korumak zorlaştı. Nazar korkunuz var mı?
Kesinlikle! İnsanların enerjinizi aşağı çekebileceğine inanıyorum. Zaman zaman bunu yaşadım. Yakın alanınıza kimleri aldığınız çok önemli. Bu konuda dikkatli olmak lazım. Genç kızlara bu yönde tavsiyelerde bulunuyorum. Artık herkesin gözü başkasının mutluluğunda, başkasının imkanlarında ne yazık ki.
Dedikodularla nasıl başa çıkıyorsunuz?
Kulak asmıyorum.
Çünkü kimin ne dediği çok önemli değil. Bir konuyla ilgili herkes kendi yorumunu yapıyor. Gerçeklik payı olmadığı sürece dedikodu bir yerde kırılıyor. Her zaman olumlama yapmaya dikkat ediyorum kendimce...
Çocuklarınıza hayata dair ne gibi öğüt verirsiniz?
Yaşam uzun bir yolculuk.Devamının olduğuna da inanıyorum. O yüzden günlük yaşamamak lazım. İnsanlar bunu kaçırıyor, yarını düşünmeden hareket edip, zaman zaman karşı tarafa zarar verebiliyor. Oğullarımı da bu yönde yetiştirmeye gayret gösteriyorum .
Sosyal sorumluluk projelerine verdiğiniz desteklerle de örnek teşkil ediyorsunuz. Sizce Türkiye’de hangi alana ağırlık verilmeli? Çocuk diyorum. En
son aralık ayında Ürdün Prensesi’yle de bu konuda çalışma yaptık. Hasta çocuklarla ilgileniyorlar. Bir hastane yaptılar. Oradaki dernekte yapılan faaliyetleri buraya taşımak istiyordum. Hâlâ da istiyorum. Tek başıma yapamam ama bunu daha güçlü bir hale getirmek için arkasını doldurmak gerekiyor.
‘Alaçatı’yı çocuklar için tercih ettim’
Yardımlaşma yönünüzle çocuklarınıza da yakın örneksiniz...
Evet, onlara da yardımlaşmaya yönelik ortamlar yaratmaya çalışıyorum. Alaçatı’daki yazlığımızı özellikle o bölgede istedim. Çünkü çocuklar ister istemez izole bir ortamda büyüyorlar. Bu da benlikleri açısından ileride çok sağlıklı değil. Alaçatı’da oradan ayrılmamış yerli halk var. O ailelerin çocuklarıyla arkadaşlık yapıyorlar. Onların yaşantılarını görünce, herkesin aynı hayat tarzını yaşamadığını görüyorlar. Hayatın o kadar da kolay ve hazır olmadığını görmeleri hoşuma gidiyor.
Çocuklara belli yaştan sonra sorumluluk vermek çok önemli...
Tabii. Ben ve eşim özellikle bu konuya çok dikkat ediyoruz. Her ne kadar yardımcımız olsa da elimizden geldiğince kendi işlerini yapmaları konusunda sorumluluk veriyoruz.
Ekonomik yönden şartlarınızın elverişli olmasına rağmen sade bir yaşam size daha mı çok uyuyor?
Evet. Aslında basit ve sade bir hayatımız da var bizim. Kendi içimizde herkes gibi olması gereken hayatı yaşıyoruz. Biraz da sizin ne tercih ettiğinizle alakalı. İşte bu yüzden yazın Alaçatı’da olmayı tercih ediyorum. Oradaki mahalle ortamını çok seviyorum. Mesela, bir gün Kerem Can, bir arkadaşıyla oynamaya gitti. Uzun süre gelmeyince merak ettim. Bulunduğu eve gittiğimde arkadaşlarıyla yerde oturmuş
yemek yiyordu. Çok hoşuma gitti. Çocukların duyguları çok katıksız.
