Yol bo-yunca uzak geçmişi imgeleyen belleğim çalıştı ve tarih kitaplarında okuduğumuz Mısır Valisi Kavalalı Mehmed Ali Paşa’nın isyankâr yapısını kafamda canlandırarak, Kavala’ya vardım. Ata topraklarında dolaşmak, çok duygulandırıyor insanı…Yol bo-yunca uzak geçmişi imgeleyen belleğim çalıştı ve tarih kitaplarında okuduğumuz Mısır Valisi Kavalalı Mehmed Ali Paşa’nın isyankâr yapısını kafamda canlandırarak, Kavala’ya vardım. Ata topraklarında dolaşmak, çok duygulandırıyor insanı…Kavala’yı önce tepeden seyretmek gerekir. Egnatia Hotel’de kahve molası verip, manzaranın derinliklerinde biraz dinlenmeli ve daha sonra Savvas Restoran’da sahilde deniz ürünleriyle randevuya geçilmeli. Savvas turistik bir lokanta, o nedenle salata ve ızgara balıkla geçiştirilmeli öğle yemeği… Aklımda kalanlar ızgarada pişirilen nefis kaya barbunu ve gitar çalan Edi Rama hayranı Arnavut gitaristti. Bir de dönüş yolu üzerinde imalathanesinde yediğim duble karamelli Kavala kurabiyesi…
Haldeki lezzetler
Yabancı olmadığımız balıkların taptaze bir şekilde tezgahlarda satıldığını görmek, envaiçeşit zeytin ve peyniri tadarken, İstanbul’dan gelip yerleşmiş öğretmen hanımefendiyle tanışmak, Türkçe konuşarak alışveriş etmek, kahvede çay içerken Anadolu’nun bir vilayetindeki sıcaklığı yaşamak çok güzel duygular… Mutlaka halin içindeki şarküteriden etli zeytinlerden ve koyun peynirinden almalı İskeçe’ye uğrayınca... Ama karnınızı hiç doyurmadan Keçili Köyü’ne doğru yola çıkıp bol oksijenli ormanın içinde sürprizlerle dolu restoranda lezzetin doruğuna varın.
Dağları aştıran tat
Mimar Sinan’ın yaptığı tarihi köprüden, dağları, nehirleri aşarak Keçili Köyü’nde Keçili (Pilima) Restoran’a geldik. Aile işletmesi burası… Köyden 35 kişi Çanakkale Savaşı’na gitmiş. 32 kişi şehit olmuş. Restoranın sahibi Özcan Kara ve oğlu Cihan Kara bu işi çok severek yapıyor. Mutfakta hanım aşçı, anneannelerimizin usulüyle yaprak sarma hazırlıyordu. Tatmak için sabırsız davrandık. Ama tandıra yer kalsın diye itinalı davranıyorduk. Buradaki canlılar kekik yiyerek büyüyor ve çok lezzetli oluyor. Dağ havası sindirimi öyle kolaylaştırıyor ki çok yememize rağmen hiç ağırlık hissetmiyoruz… Keçili’ye bir dahaki sefere kameramanla gideceğim. Ata yadigarı bu topraklardaki insanların geleneklerimizi nasıl sürdürdüğünü, ürettikleri her nefis ürünü nasıl başardıklarını herkesin görmesi gerekir. Kültür ve yemeğe ilgili dostlarımla, tarih kokan bu yörede dolu dolu üç gün geçirmemin mutluluğunu yaşarken, Keçili Köyü’nden dönüş yolunda bizi uğurlayan şehitlerin torunlarının bıraktığı buruklukla İpsala’ya nasıl vardığımızı anlamadık bile. Ama bu yöreye bundan sonra sık gideceğimiz inancıyla da de burukluğumuzu biraz olsun attık.
Elazığ’da yaşanan ve çevre illeri de etkileyen depremden dolayı hayatını kaybeden vatandaşlarımıza Allah’tan rahmet, yaralılara acil şifalar dilerim.
PEYNİR SUFLE
Malzemeler:
- 50 gr. Erzincan tulumu
- 50 gr. eski kaşar
- 50 gr. rokfor
- 5 yemek kaşığı beşamel sos
- 4 yumurtanın beyazı
- 1 yemek kaşığı tereyağı
- 1 yemek kaşığı un
- Yeterince tuz
Yapılışı: Derin bir kabın içinde beşamel sosla, rendelenmiş peynirleri karıştırın. Başka bir kapta yumurta akını tuzla akışkan hale gelene kadar çırpın. Sufle kabını tereyağıyla yağlayıp, un serpiştirin. Yumurta akı ve peynir karışımını birleştirip, sufle kabına dökün. Önceden 180 dereceye ayarlanmış fırında 15 dakika pişirin. Afiyet olsun.
