“Kariyerimi burada devam ettirebilirsem çok mutlu olurum”

Daha önce çektiği “Sonbahar” ve “Gelecek Uzun Sürer” filmleriyle büyük beğeni ve birçok ödül kazanan yönetmen Özcan Alper’in yeni filmi “Rüzgarın Hatıraları” cuma günü vizyona girdi. II. Dünya Savaşı yıllarında geçen film siyasi nedenlerle İstanbul’u terk etmek zorunda kalan ressam ve çevirmen Aram’ın Gürcistan sınırında yaşadıklarını anlatıyor. Rus oyuncu Sofya Khandamirova’nın canlandırdığı Meryem karakteri ise Aram’a yardım edenlerden biri... İlk sinema filminin heyecanını yaşayan Khandamirova ile Özcan Alper’le yollarının nasıl kesiştiğini ve gelecekle ilgili planlarını konuştuk.

-Rusya’da tiyatro yapıyorsunuz ama bu ilk sinema filminiz sanırım...

Evet. Bu ilk filmim.

-Sinema yapmak gibi bir niyetiniz var mıydı?

Evet. Sinema yapmak istiyordum. Birkaç teklif de gelmişti bana ama senaryoları beğenmedim.

-Yönetmen Özcan Alper’le nasıl tanıştınız? Bu rol size nasıl teklif edildi?

Bana menajerim vasıtasıyla ulaştılar. Menajerim “Yabancı bir filmde rol almak ister misin?” diye sordu. Tabii ki evet dedim. Daha sonra bazı provalar yapıldı. Bunun üzerinden bir ay kadar zaman geçtikten sonra -ben bu projeyi unutmuştum bu arada- menajerim tekrar aradı. Özcan Alper Moskova’ya geldi. İlk kez orada tanıştık.

“Gerçekçiyim, mutlu sonlara inanmam”

-Senaryo geldiğinde neler hissettiniz?

Çok beğendim. Savaş yılları, ülkesini geride bırakmak zorunda kalan bir şair... Çok etkileyici bir senaryoydu. Karakterimin ülkesine dönme kararı alması da çok etkileyiciydi. Bence filmin en önemli anlarından biri.

-Filmin vurucu bir finali var... Siz farklı bir final olsun ister miydiniz?

Hayır. Bence güzel bir final. Hikayenin farklı sonuçlanabileceğine de inanmam zaten. Gerçekçi bir insanım. Mutlu sonlara inanmıyorum.

-İlk sinema filminizi kendi ülkenizin dışında çektiniz. Bu sizi tedirgin etti mi?

Tabii ki ilk başlarda çok heyecanlanmıştım. Fakat bir yandan da bu iş ilgimi çekiyordu. Benim için bu projenin bir macera olacağının bilincindeydim. Öyle de oldu. Bu rolü kabul ettiğim için çok mutluyum.

-Karakteriniz Türkçe konuşuyor. Bu sorunu nasıl çözdünüz?

Türkçe konuşmak çok zordu. Fakat herkes yardımcı oldu. Bu işimi az da olsa kolaylaştırdı. Ezber konusunda sıkıntılar yaşadım, evet. Fakat şimdi geriye dönüp baktığımda “O kadar da zor değilmiş” diye düşünüyorum.

“En son umut ölür”

-Yakın zamanda anne oldunuz... Zor olmadı mı bebeğinizi bırakıp gelmek?

Çok özlüyorum. Daha çok küçük olduğu için ayrılırken çok zorlandım.

-Daha önce Türkiye’ye gelmiş miydiniz?

İlk defa geldim. Çekimler sadece İstanbul’da değildi. Bu sayede farklı yerleri de görme şansım oldu. Artvin ve Batum’da yapıldı çekimler. Çok güzeldi.

-Kariyerinize Türkiye’de devam etmek gibi bir hayaliniz var mı?

Teklif gelirse değerlendiririm; kariyerimi burada devam ettirebilirsem çok mutlu olurum. Umutluyum da...
Ne derler bilirsiniz, en son umut ölür.

-Türk sineması hakkında bilgi sahibi miydiniz?

Hiçbir Türk filmi izlememiştim. Çevremden duyuyordum. Sinemanın, yaşam tarzından farklı olduğunu söylüyorlardı. Türkler hareketli insanlar, filmlerde daha sakin bir hayat var.

“Siyasetçilerin gerginliği insanlar arasında yok”

-Türkiye ile Rusya arasında bir gerilim var. Siz buraya gelirken endişe duydunuz mu?

Hayır. Hiçbir korku ya da tedirginlik yaşamadım buraya gelirken. Fakat yakınlarım çok endişelendi.

-“Gitme” diyenler oldu mu?

Evet. Çevrem daha çok endişelendi. Sürekli telefon edip nasıl olduğumu öğrenmeye çalışıyorlar. Ben de onlara boşuna endişelendiklerini anlatmaya çalışıyorum. Siyasetçiler arasındaki gerginlik insanlar arasında yok.

-Bu gerilim hakkında ne düşünüyorsunuz peki?

Çok talihsiz bir olay bence. Ben zamanla düzeleceğini düşünüyorum. İki tarafın da zamana ihtiyacı var bence.