Kirpi: Dikkat edin batabilir

Çocuk yayınları deyince akla gelen ilk isim olan Yalvaç Ural şimdiye kadar çıkardığı yayınlara bir yenisini ekledi: Kirpi. Her pazar Milliyetle birlikte verilen Kirpi bir mizah dergisi. "7den 77ye herkesin okuyabileceği ve daha rafine bir mizah anlayışı olan bir dergi yaptık" diyerek anlatıyor Ural, Kirpiyi. Kirpi gibi bir mizah dergisi çıkarma fikri nasıl oluştu? Biz Miço dergisini çıkarınca bizim Milliyet Çocuktan kalma, şu anda 20-40 yaş arasında olan okurlarımızın hâlâ bizi izlediklerini gördük. Beni her gördüklerinde "Niye sen daha büyüklere de bir şeyler yapmıyorsun?" derler. Milliyette çeşitli mizah dergileri çıkarmıştık zamanında. Bir okur ve yazar-çizer kadrosu zaten oluşmuştu. Bu kadro günümüzdeki mizah ürünlerinden pek de hoşlanmayan bir kadroydu. Çünkü Gırgır dönemindeki mizahın bugünkü mizahtan daha rafine olduğunu düşünüyorlardı. Biz de bu anlayışla Kirpiyi yarattık. Şimdiki mizah anlayışı nasıl bir anlayış? Şimdiki mizah anlayışında cinsellik çok ağırlıklı. Tabii ki mizah dergilerinde cinsellik öğesi olmalı. Ama bütün hedef noktası bu olmamalı. Mizahı da pornoya kadar çekmeye gerek yok. Bence bir mizah dergisi 7den 77ye herkesin eline alıp okuyabileceği bir dergi olmalı. Çocuklardan utanarak saklanan bir mizah dergisi olmamalı. Ama çocukların bir kısmı da cinselliği bu tip dergilerden öğrenir... Çocuklar cinselliği dergilerden de öğrenebilir, biz o kadar katı bakmıyoruz. Ama tutup da bir porno ya da underground anlayış içinde öğrenmelerine de gerek yok. Bizim gerçekten güldüren, düşündüren, hayatı yorumlayan, çok usta çizgileri olan insanlara ihtiyacımız var. Kimlerle çalışıyorsunuz? Gırgırda olduğu gibi bu dergide de belkemiğimiz olan Orhan Alev var. Ayrıca İsmail Gülgeç, Ergün Gündüz, Gürcan Gürsel, Cihan Demirci, Şevket Yalaz, Hasan Kaçan, Haslet Soyöz, Namık Zafer, Bülent Karaköse, Turgay Tüysüz, Aziz Yavuzdoğan, Fikret Bekler, Muammer Okay... Hem herkesin tanıdığı ustalar hem de onlara nazaran daha gençler oluşturuyor kadromuzu. Dergide her hafta yerli bir dizinin parodisini de yapıyorsunuz... İnsanlar televizyonlarla çok iç içe. Neredeyse Türk toplumu "Asmalı Konak" bitti diye bir hüzün yaşıyor. Biz bu tip dizilerin parodilerini yapıyoruz. Mizah ille de düşüncelere de daldırmalı mı? Hadi daldırdı, mesajlarını gözümüze soka soka vermeli mi? Bu okuru bunaltmıyor mu? Slogancı mizah diyorsun. Tabii bunaltır. Varoş mizahı diye bir mizah var. Bu mizah anlayışında ezici olacaksın. Bu kültürün düşmanı olduğu olaylara, kimliklere alaycı davranacaksın. Zengin tipi çiziyorsan, kısa boylu, göbekli, gerdanı sarkmış çizeceksin. Ama şimdiki zenginler spora giden, düzgün vücutlu adamlar. Tabii sportif, solaryuma girmiş, jön gibi. Ama öyle çizersen komik olmayacak. Tabii bu aslında bir tür anarşist mizah, yani çıkış noktası tahribat ve bu geçmişte kaldı. Eğer okur senin mizah anlayışını aşmışsa seni okumaz. "Dünyaya açılmak istedik" Biz biraz daha dünyaya açılmak istedik. Dünya mizahının usta isimlerini yayınlıyoruz. MADden esinlenerek dizi ve film parodileri koyuyoruz. Piyasadaki dergilere göre daha az argo var. Yani argo var ama küfür yok. Seksi de kullanıyoruz ama çoğu başka dergi gibi seks üzerine kurulu değil Kirpi. Çizgilerimize baktığımızda ise bizim tiplerimiz daha sevimli. Bu tip bir mizahı kabul edeceklerdir. Mesela "Çocuklar Duymasın" Amerikadaki sitcomlar tarzında. Biz de bunu basılı mizah alanında yapmak istiyoruz. Orhan Alev (Kirpinin yayın koordinatörü) "Gırgır kadar profesyonel" Kirpiyi merakla izliyorum. Sanki benim çocuklarım yapıyorlarmış gibi bir his var içimde okurken. Biçimsel olarak bence Gırgır kadar profesyonel hatta mükemmel. İçerik olarak da iyi ama birkaç eksiği var. Mizah tabiatı gereği daha muhalif olmalı. Kirpi o kadar azgın değil. Bir de daha gençlere dönük olmalı. Oğuz Aral (Karikatürist) "Daha geniş bir kitleye hitap ediyoruz" Son dönemde mizah dergileri özel bir kesime, sadece belli bir genç kitleye hitap ediyor. Kirpi ise tüm Türkiyeye sesleniyor. Ergünle (Gündüz) tekrar birlikte çalışmaya başladık. Bizim için bir nostalji. Kendimizle de dalga geçiyoruz o sayfada. Önce kendinle dalga geçebileceksin ki başka olaylarla da alay edebilesin. Şimdikiler daha çok cinsellikle ilgili şeylere gülüyorlar. Ama şöyle düşünelim; bunu insan fiziğini kullanarak da yapabilirsiniz ruhunu kullanarak da. Fiziğin bir sınırı var ama ruhun yok. Ben Kirpinin ikincisini yapmaya çalıştığını düşünüyorum. Yalvaç Uralı da alkışlamak lazım. Bir sürü insanın mizah dergilerine burun kıvırdığı bir dönemde hem de manyak bir grupla uğraşarak bu dergiyi çıkardı. Hasan Kaçan (Kirpinin çizeri)