Fenerbahçe’nin 8 haftadır devam eden galibiyet fırtınaları, dün zorlu bir 90 dakika sonrasında sona erip yenilgi hüsranına dönüşüyordu Gaziantep’te.
Evet, Fenerbahçe sakat olan önemli isimlerinden yoksundu, Milli Takım’ın zorlu oyunlarından dönen futbolcuların yorgunluğu ile de hayli tedirgindi yarışmada. Ancak yine de Semih’le ilk golü yaratmış bir takım, ikinci 45’te rakibin batıcı kontrataklarında bu kadar özensiz ve kaderci olma lüksüne nasıl bürünebiliyordu?
Kazım’ın mesuliyetsiz ve gelişigüzel anlayışı ile Fenerbahçe’nin ligde ve Avrupa’daki iddia dolu amaçları hiç birbirine uyuşuyor mu Allah aşkına? Alex’in olmadığı maçlarda sarı-lacivertli takım böylesine paniğe kapılır ve strateji üretemezse lig yılının bitiminde nasıl mutlu sonla kol kola olabilir ki!
Uzun zaman attığı tek golün şemsiyesi altına sığınan Fenerbahçe, Olcan’ın direkte eriyen gol şanssızlığına rağmen, neden içinde yaşadığı tatlı rüyadan silkinip sıyrılamıyordu ki?
Daum niçin ikinci 45’te müthiş organize paslarla oynayan ve kontrataklarla kalesine sürekli inen Gaziantepli golcüleri görmezden gelerek acilen defansif takviyeleri aklından dahi geçiremiyordu? Çünkü geçmiş haftalarda, son dakikalarda gelen inanılmaz beleş gollerin yine boy gösterebileceği umutlarına ve hayallerine takılıydı aklı da, ondan... Halbuki kalede Volkan-Emre Belözoğlu-çıktığı ana kadar Vederson-Semih-Cristian hatta Roberto Carlos bile oyun Fenerbahçe’nin galibiyetinde ve hakimiyetinde giderken sahanın en iyilerinin görüntüsü içindeydiler.
Ancak Gaziantep’teki Brezilyalılar’ın ayaklanmasını rakibin golcü ismi Da Silva başta olmak üzere tüm Antep’in orta sahadan çıkıp, Fenerbahçe kalesine sağ ve sol kulvarlardan akmakta olduğunu göremiyordu Daum Hoca. Yine “Nasıl olsa araya bir gol sıkıştırırız” hayalciliğine kapılıp Fenerbahçe’nin seyrek gol atakları çıkışlarına bakıp kalıyordu hocamız. Orta alanda pusuya yatmış Gaziantepli hırslı ayakların harekatını anında tespit edemeyen Daum, bu ani yenilginin baş sorumlusudur.
Özetle Fenerbahçe’ye son haftalarda şans meleklerinden inen puanların bereketi Daum’un dün gerçekleri görememesiyle sona ermiştir. Yani dünkü yenilgiye, ağır bir bakışla göz gezdirirsek, oyunu sevk ve idare açısından Daum’un intiharı diyebiliriz.