Beşinci dakikada gelen Semih’in golü Fenerbahçe’nin tur garantisi olarak çok anlamlıydı. Ancak bu sayıyla galibiyet umudunu kaybeden MTK ile Macaristan’daki işini büyük bir skorla bitiren Fenerbahçe’nin oynadıkları yarışmada heyecan olarak sadece Semih’in “gol şov”una dönüşüyordu.
Sarı-lacivertli takımın bu turu aşması ikinci elemedeki Partizan’ı da saf dışı bırakıp Şampiyonlar Ligi elemelerine hazır hale gelmesi Fenerbahçe gibi bu sezonu çok ciddiye almış görünen bir takım için gayet normal ve beklenen bir sonuç değil miydi?
Ancak görmemiz gereken teknik detaylar işin aslında, yani Semih’in artık ilk on birde yer alması bu sezonun önemli yeniliklerinden biri değil mi sizce de? Bu futbolcuya geçen sezon “yarım saatlik oyuncu” teşhisini koyan “özürlü kalemler” bakalım bu oyuncunun hem hücum presteki çalışkanlıklarını hem orta alandaki pas organizasyonlarındaki rollerin ve de birbirinden şık gollerini gördükten sonraki düşünceleri bakalım nasıl yansıyacak yorumlarına?
Bu arada Aragones’in Alex’i orta alana çekmesi aslında Güiza’yı çok yalnızlığa itiyor ileride...
Dünkü oyunda ihtiraslı bir hoca olsa Semih’i öne alır ve Güiza ile çift santrofor oynatarak gol rekoru üstüne kumar da oynayabilirdi. Ancak Aragones gibi takımda sistem kurmaya çalışan ve günlük düşünmeyen teknik hocalar için oynanan oyunda “maksada ulaşmak” yetip de artıyor onlara...
Evet, Semih’in enfes ikinci sayısı ve dünkü “goller gösterisi” anlatımına hiç girmeyelim... Takımın bütünü tam bir disiplin içinde ve abartıya girmeden hatasız oynayan iş adaplarını ciddiyetle işaretleyelim, “bir tek Kazım hariç”...
Bu oyuncunun laubali tavrını görüp onu oyundan çekip alan ve yerine Emre Belözoğlu’nu oyuna süren Aragones’in bu titizliğini de gördükten sonra Fenerbahçe’nin yeni seneye ve Avrupa Şampiyonası’na mental olarak “mükemmel hazırlandığının” altını niçin çizmeyelim ki?