Fenerbahçe’nin bu yılki lig karnesini zengin notlarla donatmak yazar takımı için zor olacak anlaşılan...
Öyle ya, “Edu sakat - Lugano uçağı kaçırdı - Semih milli maçta sakatlandı - Emre Belözoğlu’nu Aragones kadroya almadı” gibi zorunlu mazeretler veya profesyonelliğe hiç uymayan laubalilikler sarı-lacivert formanın yakasına sezon boyunca yapışıp kalacaksa eğer o zaman bu yılki lig maratonunda sarı-lacivertli renk aşıklarını hüzünlü geceler bekliyor sanırım...
Hacettepe’nin genç ve dinamik kadrosu Alex’in golünden sonrası gelecek bir ikinci sayı ötesinde oyunun teslim bayrağını çekmeye doğru yol alırken Can Arat’ın yaptığı inanılmaz ters vuruş için ne diyebiliriz ki? Normal bir iş kazası mı, yoksa Lugano’nun uçağı kaçırma mazeretindeki “gülünç durum” olarak mı yorumlayacağız meseleyi?
Fenerbahçe’nin bu oyun formatı pozisyon ve gol sayısı üretmek üzere kurgulanmış gibi gelmiyor bizlere... Defans bloğu darmadağınık, orta saha hazırlık paslarını zorunlu olarak yanlara ve geriye kullanıyor. Bu durumda gol yollarına kanattaki çıkış kulvarlarına cinler, periler mi top uzatacak merak ederim... Hele Güiza’nın inanılmaz beceriksizlikleri önümüzdeki 90 dakikalık maç gündemlerini sarıp sarmalamaya dün geceki gibi devam ettikçe sarı-lacivertli kadronun hem Avrupa’da hem de bizim ligdeki halini düşünmek dahi istemiyor insan...
Can Arat dün Hacettepe önünde Fenerbahçe’deki “karanlık gece”nin bilinçsiz rejisörüydü sanki... Galibiyet ışıklarının şalterini indirmek adına peş peşe yanlışlar yapması inanılır cinsten değildi. Yan topta uzattığı ayağı pozisyona girmeden Can kardeşimizin aklı nerelerdeydi merak ederim? Bize on yıllar önce öğretilen bir gerçeği burada belirtelim. “Bir futbolcu topla buluşmaya hazırlanırken fiziksel durumunu kontrol altında tutma bilinci içinde değilse eğer, o futbolcudan büyük oyuncu asla olamaz”... Yani yapılan bireysel iki hatadan doğan Hacettepe golleri Fenerbahçe’yi üç puan kaybetme kaosu’na iterken Ankaralı oyuncuların da yarışma moralitesine müthiş bir doping oluyordu adeta...
İnanılmaz şaşkınlık
Bu arada oyun koptuktan sonra gelen son derece yanlış penaltı hareketindeki “Volkan kabahati”nin akıl almaz şaşkınlığını da açıkça belirtmemiz gerekir.
Fenerbahçe’de bir şeyler yapabilmek adına çırpınan Alex’ten başka kimseler için olumlu kalem oynatmanın alemi yoktur. Zaten kulübesi etrafından oyunun başından sonuna kadar yüzündeki mutsuzluk ifadeleriyle dolaşıp duran Aragones hocanın durumu Fenerbahçe’nin dün geceki tanınmaz halini anlatmaya yetmiyor muydu?