Fenerbahçe, Twente önünde grupta lider olmanın verdiği rahatlıkla oynaması gerektiği kadarki futbol ölçekleriyle götürüyordu yarışmayı.
Yani, defansif ağırlıklı bir taktik anlayışını oyuna süren Daum, futbolcularından risk dışı bir mücadele bekliyordu... Fenerbahçeli oyuncular da işte bu anlayışın hakim olduğu bir futbol mantığıyla oynuyordu Hollanda deplasmanında...
Evet, savunma bloğunda bütün olarak başarılı olan sarı-lacivertlilerin orta alandaki ikili-üçlü mücadelelerde ve de hücuma çıkışlar adına kurgulanması gereken hazırlık pasları faslında ise çok da başarılı olamadıkları açıkça ortadaydı.
Hatta Twente’nin yenilmesine rağmen orta sahada Fenerbahçe’den çok daha göze batan bir paslaşma özellikleri içinde oldukları da açıkça kabul edilmelidir.
Fenerbahçe, önündeki Eskişehir - Ankaragücü ve Trabzon maçlarının derin puan hesapları içinde olabilir, ancak özellikle Alex’in üstüne gelen markajcılara kolayca teslim olması ve fiziksel olarak çok yavaş tempoya takılıp kalması Fenerbahçe’nin geleceği adına hayli düşündürücüdür.
Alnının akıyla
Hele 67. dakikada ve sonraları kaçırdığı müthiş rahat pozisyonlardaki gol fırsatları büyük üstada hiç yakışıyor muydu? Neyseki, defanstan kopup gelen Lugano yan topta mükemmel bir kafa vuruşunu ustaca değerlendirdi de Fenerbahçe’nin gruptaki liderliği perçinlenmiş oldu.
Bu arada Güiza’nın uçtaki halsizliği ve yaratıcılıktan uzak görüntüsü Fenerbahçe’nin en önemli meselesi... Bu bölgeye yakışan santrfor acilen yaratılamazsa Fenerbahçe’nin şampiyonluk iddiaları hayal olabilir.
Dün sekiz dakikalığına oyunu sürdüğü Semih’i Daum en azından ikinci 45’te neden oyuna sürmedi hiç anlayamadım.
Özetle Fenerbahçe, Twente deplasmanından alnının akıyla dönmüş olabilir ancak sarı-lacivertli takımda işlerin çok da iyi gitmediği açıkça ortadaydı dünkü gecede...