Trabzon, Trabzon olalı böylesine yüz kızartıcı bir yarışma oynandı mı oralarda merak ederim... Neydi yani... Fenerbahçe’nin olağanüstü bir titizlik ve futbol yetenekleriyle ortaya koyduğu yarışma bilinci neden böylesine ağrına gidiyordu ki Kamil Abitoğlu ve tribünlerin... Lanet olsun böyle futbol oyununa... Daha 5. dakikada Colman’ın tekmesini görmezden gelen Kamil Abitoğlu, sonrasındaki olayların ve özellikle de “Tribünlerin sürekli madde atma yağmuru” çirkinliğine göz yumması hakemlik anlayışı adına neyin ifadesiydi, anlamak öylesine zordu ki... Erken gelen Emre’nin golü Trabzon tribünlerini ve yarışmadaki bordo-mavilileri niçin böylesine “sınırsız hırçınlıklara” kilitliyordu ki? Aslında Abitoğlu gerekli anonsları yaptırıp “kural gereği ihtarları” yerine getirip maçın tatiline gitmemesi, 30. dakikaya kadar en az 3-4 sarı kartı ve kırmızıyı görmezlikten gelmesi koskoca birer “kural cinayeti” değil miydi? Böylesine bir MHK rezaletine on yıllarca futbol yönetiminin zirvelerinde olmuş bana çok ters geldi doğrusu, dün seyrettiklerim... Hele ilk yarıdaki uzatmaların son anlarında Zokora’nın Emre’ye salladığı inanılmaz tekmeye kırmızı kart çıkmıyorsa eğer yazıklar olsun böylesine bir futbol yönetimine de ve de hakemine de...
Fenerbahçe’de Emre’nin hem oyuncu olarak orta koyduğu futbol hünerleri hem de kaptan özelliğinin gerekleri olan psikolojik müdahaleleri hem hayretleri hem de takdir duygularını ayaklandırıyordu oyunu heyecanla seyreden on milyonlarca sarı-lacivertliler’e...
Fenerbahçe’nin takım halinde ortaya koyduğu “tek top kullanma ve oyunu geniş alanlara yayarak paslaşma kolaylığını yaratma ustalıkları” dünkü maçta tüm haşmetiyle sarı-lacivertli oyunculara yakışıyordu ve futbol değerleri olarak da yüceliyordu Trabzon’daki Avni Aker çimeninde...
İkinci yarıda nispeten rayına oturmuş gibi görünen Trabzonspor derli toplu bir havada oynuyor, kendi alanına çekilmiş gibi görüntü veren Fenerbahçe’nin gol yeme korkularının üstüne ısrarla yükleniyordu bordo-mavililer... Ancak sarı-lacivertli ekip dünkü tarihi yarışmayı kazanmaya “yeminli”ydi sanki... Kalede Volkan’ın “PANTER”leştiği anlar ve de Cristian’ın Alex’in yokluğunu aratmayacak kalite zirvesine oynaması ve son derece klas golü bir anda “SUS-PUS” ediyordu maçtaki kalabalık münafık sesleri... Yetti işte... Fenerbahçe hem kazanıyor, hem de aylardır demeç yağmuru ile bu maçı adeta savaş ilan eden çatlak sesleri de susturuyordu Trabzon’da...
