İşte MasterChef Cemre'nin tuttuğu takım

Geçen 2019 yılının spor dünyasına verdiği en önemli ders mutfaktan geldi: MasterChef Türkiye yarışması. Acun Medya’nın yurtdışından aldığı formatla disiplin içinde gerçekleştirdiği organizasyon, adeta olimpik madalya mücadelesiydi. Yarışma ilerledikçe, finale yaklaştıkça doğal olarak yarışmacı sayısı azalıyor, heyecan artıyordu. Hem biz izleyicilerin, hem de giderek yalnızlaşan yarışmacıların heyecanı... Türk ve dünya mutfağından en zor, en seçme yemeklerin, en önemli malzemelerle hazırlanıp, sınırlı sürelerde güzel bir tabakla sunumu, bize de yarışmacılara da önemli şeyler öğretti. En başta spor dünyasının kaybettiği kültürü... Jüri mesela... Dürüsttüler... Zordular... Kuralcıydılar. Hak edilen beceriyi takdir ettiler. Eleştirilerini sakınmadılar. Baskıdan yakınmadılar. Açık sözlü, anlaşılabilir, net tavırlar sergilediler. Kırmadan dökmeden. Korkutmadan, şımartmadan, adalet terazisinde şaşmadan karar ve not verdiler. Bizdeki VAR odasına benzettim onları. Şu farkla ki sporda arıza VAR’dı. Onlar arıza çıkarmadı. Mehmet Yalçınkaya, (İtalyan eniştemiz) Danilo Zanna ve Somer Sivrioğlu’nu VAR odasına sokup “İşte böyle!” demek isterdim. Ego’lara bakarsak... Her biri hem öğrenmeye hem de kazanmaya gelmişti. İçlerinde ihtiras fırtınaları kopuyordu. Ego dediğimiz bu canavarı arkadaşlarının ve jürinin yardımıyla yendiler. Her sporcunun yapması gerekeni kısa sürede yapabildiler. Saygı deyince... Önce kendilerine, sonra yarışmacı arkadaşlarına, rakiplerine, jüri kararlarına, sonuçlara, notlara, eleştirilere karşı en vazgeçmedikleri özellikleri saygıydı. Hiç biri arkadaşlarını ya da jüriyi suçlayarak, aşağılayarak, değersizleştirerek çıkmadı mutfaktan. Barış ve dayanışma... Arkadaşları takım yarışı yaparken, yukarıdan (tribünden) hem uyarı hem de destek mesajları verdiler. Çok sert tartışmalara girdiler. Temiz ve dürüst kapışmalardı bunlar. Hepsi de kavgaya dönüşmeden, barışla başladı, öyle bitti. Hiçbiri darılmadı, kırılmadı, küsmedi. Finalde Cemre ile Alican’ı yalnız bırakmadılar. Eklenenlerin tümü, en şık giyimler ve en neşeli halleriyle kuliste başarı diledi, tribüne çıktı destekledi. Oraya bakınca, bizim Süper Ligimizde şampiyonu ve ikinciyi kutlayan, destekleyen, başarı dileyen bir birlikteliği gördünüz mü? Sezon sonlarını hatırlayalım... Birbirlerini suçlayarak tatile çıkmadılar mı yani? Hepsi de bizdi... Sağcı solcu, dinci-laik, açık kapalı, içen içmeyen... “Fenerli Galatasaraylı” diye hayatın hemen her alanında sürekli ayrıştırılmaya çalışılan toplumumuzda ancak düğün ve cenazelerde görebileceğimiz doğallığı ve doğruluğu MasterChef’te gösterdiler. Her kültürden, erkek ve kadın kimliklerini muhteşem bir mozaikle sundular. Kısacası onlar hepimizdi, bizdi! Renkleri ve formaları kavga nedeni sayan anlayışta değillerdi! Cemre ve Alican... Hayatın masal olmadığını yaşayarak öğrenmiş iki genç kahraman! İkisi de şampiyonluğa layıktı. Bunu kim söyledi? Güzide. Ne zaman söyledi? Yarışmaya yarı finalde veda ettiğinde. Süper Lig’de, Kupa’da böyle bir şey olabilir mi? Asla. Olmalı mı? Mutlaka! MasterChef Cemre, seyyah olmuş bu alemi gezmişti. Uzakdoğu mutfağında ustalık kazanmıştı. Finalist Alican, yemeği sanat bilen Adanalı. İkisi de hem yaratıcılıklarını hem de ellerini ve akıllarını konuşturdular. Mutfakta sevgiyle koşuşturdular. Bravo onlara... İçimizde sönmeye yüz tutan aşkları tutuşturdular! CANLI BAHİS, Misli.com'da başladı! Maç listesini görmek için buraya tıklayın!