Türkiye-Hollanda maçı sonrasında spor yazarlarının görüşleri
.
Geçmişe yenik düştük...Şansal Büyüka-Milliyet
Milli Takımı hasta ettik, komaya soktuk, baktık “Allah’tan umut kesilmez” noktasına geldi, “kurtar bizi hoca” diye Fatih Terim’e sarıldık... Allahı var, Hoca sihirli dokunuşlar yaptı... Altı maçta sadece yedi puan toplayan milli takıma, üç maçta dokuz puan kazandırdı... Milli takımı çok kısa sürede bambaşka bir havaya soktu...Ama hataları düzeltseniz bile, bıraktığı izleri yok edemiyorsunuz... Açtığı yaraları hemen kapatamıyorsunuz...Unutmayalım, bu takım kendi sahasında, kendi ülkesinde Macaristan gibi, Romanya gibi sıradan takımları yenilmese, Hollanda mağlubiyetine rağmen Play-Off oynamaya çoktan hak kazanmıştı...Sonuçta milli takım dün akşam kaybetmedi... “Şimdiki zamana” değil, “geçmiş zamana” kaybetti...Ama yeni turnuvalarda, yeni ıskalar geçmemek için gözümüzün içine batanları söylemeliyiz... Milli takımın iştahına, mücadelesine sözüm yok...Ancaaak... Allah aşkına yediğimiz gollere bakın... İlk golde Robben’den armut gibi bir frikik atışı, yumuşacık bir top, iki stoperimizden önce Semih, sonra Ömer ıskaladı...İddia ediyorum dün akşam U20’ler, A takımları dahil, oynanan 40-50 maçta böyle bir gol yiyen ikinci bir takım bulamazsınız... Hollanda antrenman maçında bile böyle gol atamamıştır...Semih’i milli takımın yarınlarına hazırlıyorsak, kişisel gelişimini hızlandırmamız lazım... İlk golde, ikinci golde müthiş hatalar yaptı... Oysa Estonya maçında kusursuz oynamıştı...Sonra, oynadığın takım Hollanda... 1997’den beri gol atamadığın Hollanda... Bu takım karşısında Arda ile iki pozisyon buluyorsun, Burak’la, bir-iki kez Umut’la buluyorsun ama atamıyorsun... Unutmayalım, daha iki maç önce Estonya bile bu Hollanda’ya iki gol attı...Şunu da söyleyelim, Fatih Hoca’nın Gökhan Töre’nin yerine Olcan tercihi bir yarar sağlamadı... Aksine, dikine giden, adam eksilten, iyi vuran, iyi yardımlaşan Gökhan Töre, bu kadar baskıya rağmen gol bulmakta zorlanan milli takıma ilaç olabilirdi...Neyse... Geçmişi kaybettik, gelecek avuçlarımızın içinde... Yeter ki, grup maçları başlarken yaptığımız abuk, sabuk atamaları, akıl almaz yanlışları bir daha tekrarlamayalım... Görüyoruz, hataları düzeltsek bile, izlerini silemiyoruz...HAYALLERİMİZİ ROBBEN VE SNEİJDER YIKTI!
Gerçek kapıyı çalınca- Atilla Gökçe-Milliyet
Brezilya mı? Bizim için romantik hayallerin ötesinde hiç de gerçek bir hedef olmadı... Oraya gitme niyetini hiç gösteremedik. 1950 Dünya Kupası’nda mesela... O günkü statüye göre finallere katılabilirdik. Uzak yol, mevsim uyumsuzluğu, yol masrafı filan diye eveleyip geveleyerek vazgeçtik, gitmedik.Bu defa heveslenmiştik elemelerin başında... Ne var ki beklemediğimiz biçimde hevesimiz kursağımızda kaldı... Macaristan yenilgisi canımızı sıktı. Derken yeniden yapılanma diye eveleyip geveleyerek vazgeçtik hevesimizden... Sonra bir operasyonla hoca değişikliği, Fatih Terim karizmasına sığınma süreci... Üç maçta dokuz puan büyüsü...Hayallerimiz tatlı rüyalara dönüşmüştü işte... Hayatı bir masal gibi yaşamaya başlamışken Hollanda gerçeği kapımızı çaldı...Hem de iki kez... Birinde Robben’in inanılmaz, hesaplı - kitaplı güdümlü duran top mermisiyle... İkincisinde de yerli Hollandalılarımızın Kuyt ve Sneijder’in ortak üretimiyle. Beğenmediğimiz Sneijder’in ayağından! Büyü bozuldu.Tıpkı ilk Hollanda maçındaki gibi baskı altında doğru dürüst pas oyunu oynayamadığımızı gördük dün. Uzun toplarla çare aramaya, baskı kurup gol atmaya çabaladık, olmadı. O ağır dediğimiz Hollanda savunmasından daha ağır kaldığımızı anladık. Ne kanatlarımızdan Arda ile Olcan’la, Gökhan’la veyahut Hasan Ali, Gökhan Töre ile baskılı olabildik, ne de Umut -Burak ikilisinden bir sayı bulabildik.Hayır, futbolcularımızı tek tek eleştirmeye gerek yok. Onlar samimiyetle ellerinden geleni yaptılar. Herhalde kariyerlerinin doruk noktasına çıkacaklardı, olmadı.Futbolumuz kirli dosyalarla, verimsiz iç çekişmelerle, içe dönük gövde gösterileriyle öylesine kopmuş ki çağından, ancak Hollanda ile oynadığımızda görüyoruz ne kadar geride kaldığımızı. Bir şey daha söyleyeyim: 1996 Avrupa Şampiyonası’nda geride bıraktığımız İsveç ve İzlanda bile valiz hazırlıyorlar Brezilya’ya.
Van Gaal, Avcı’ya borçlu-Uğur Meleke-Milliyet
Önce şunu hatırlatmak lazım sanırım: Bundan yaklaşık 13 ay önce Amsterdam’da Hollanda deplasmanına gittiğimizde Van Gaal, Euro 2012’de gruplardan çıkamayan ekibe sağlam bir neşter vurmuş, son derece tecrübesiz bir takımla elemelere başlamıştı. Tüm kalbimle inanıyorum ki bugünkü Türkiye o gün sahada olsa Hollanda’dan deplasmanda 1 ya da 3 puan alacak, bir yıl boyunca da onlarla liderlik için yarışacaktı. Ama o günkü antrenörümüz, Gökhan Gönül’ü, Selçuk’u ve Burak’ı oynatmayıp tercihini Tunay-Sercan-Hamit yönünde yapmış, çok kritik bir maçı kaybedip bence Hollanda’nın yeni jenerasyonunun start düğmesine basan adam olmuştu. Bugün Van Gaal’in yeni milli takımı bu denli özgüven kazandıysa, kurada berbat Romanya-Macaristan ikilisini çekmelerine ve Abdullah Avcı’ya çok şey borçlu.Öyle ki, Eylül 2012’de bize karşı ayakları birbirine dolanan ve hatta Arda’ya bir de ikram yapan stoper Indi, yüksek bir özgüvenle oynadı dün. Yine bir yıl önce bize karşı dizleri titreyen Fer-Clasie ikilisi (+Strootman), şimdi kıtanın en güçlü orta sahalarından biri oldular. Dün de gerek gençlikleri gerekse rahatlıklarıyla erken kopardılar maçı.Onlara da, dostlarımız Kuyt ve Sneijder’a da Brezilya’da başarılar dilemekten başka çaremiz yok artık...Hollanda seri başı gibiMalumunuz, Hollanda’nın Dünya Kupası’nda ilk torbada olmak için bu maçı kazanmaya ihtiyacı vardı. FIFA Eylül sıralamasında dokuzuncu olan Hollanda’nın mevcut puanı 1058... Macaristan ve Türkiye galibiyetleriyle ulaşacakları muhtemel puansa 1203’ü buluyor: Macaristan galibiyeti: 100 x 3(galibiyet) x 2,5(DKE) x 1,70(rakip) x 1(UEFA) = 1275 puan Türkiye galibiyeti: 100 x 3(galibiyet) x 2,5(DKE) x 1,51(rakip) x 1(UEFA) = 1133 puan Bu yılki toplam puanları: 3863 + 1275 + 1133 = 6271 10 maç ortalaması: 627,1 Son 4 yıl toplamı: 192,63 + 218,12 + 164,64 + 627,1 = 1202,5 Dolayısıyla bu iki galibiyetle Hollanda tam 1202,5 puana sıçrıyor ve FIFA sıralamasında bir değil birkaç basamak tırmanma ihtimalleri doğuyor (Mevcut dördüncü İtalya’nın Eylül puanı 1199)... Türkiye’yi yenmeleri de bu yüzden hayatiydi onlar için...(Yukarıdaki karışık sayıları anlayamadıysanız detaylı FIFA sıralaması hesabı ve Türkiye’nin Ekim’2013 kesin puanını yarın bu sütunda bulabilirsiniz)Gökhan Töre savunmasıBizim çocuklara da yürekten teşekkürler tabii ki... İlk 18 puanın sadece 7’sini almış ve sıfır averajla dibe vurmuş bir ekip, son 12 puanın 9’unu aldı ve bize tekrar Brezilya hayali kurdurdu. Yalnız, hocanın bu 9 puanda olağanüstü katkısı olan Gökhan Töre’yi niye solda denemediğini anlamadım doğrusu. Maksat Robben’i savunmaksa Gökhan Töre’nin ilk 7 haftadaki defansif katkısıyla daha etkili olacağına inanıyordum ben. Gökhan’ın Erciyes maçında Yasin’in, Antep maçında Şenol’un 5 metre gerisinden gelip kazandığı iki top vardı ki, geriye sprintleriyle Robben’i de şaşırtacağını düşünüyordum. Üstelik hocanın Gökhan Töre’nin yerine açıkta tercih ettiği Olcan’ın bu sezon 7 maçın 6’sında bek oynamış olması da başka bir gariplik. Cumartesi günü bu sütunda Estonya’nın son 63 resmi maçında yalnızca bir kez 5 fark yediğini okumuşsunuzdur. Dün de Rumenlere 5 fark izni vermeyeceklerini tahmin ediyordum. Ama biz kendi ezberlerimizi bozup kazanamayınca Romanya-Estonya maçının hiçbir önemi kalmadı tabii...
Teşekkürler Fatih Terim- Bilal Meşe-Milliyet
Vallahi pes güzel adamlar! Canlarımız, ciğerlerimiz, tamam oynadığınız takım Hollanda, eyvallah, buna lafımız yok... Oyun kurgunuza, taktiğinize, kazanma hırsınıza da (Takım savunması hariç) şapka çıkarıyoruz.Peki, güzel adamlar, böylesi güçlü bir takım karşısında o kaçırdıklarınıza ne demeli? Gol umudumuz Burak Yılmaz, iki net pozisyonda elin - ayağına dolaştı! Bize de tribünde oturduğumuz sandalyeden yere düşmek kaldı! Ya Umut? Umudumuza da bir haller olmuş, müsait pozisyonda topu auta gönderdi. Hadi, Arda’nın pozisyonu su götürür, iki kişinin markajında kaldı, çaresizdi. Yine Arda bir pozisyonda topa vurmak yerine, arka direkte bekleyen Burak Yılmaz’a çıkarsa, belki de rakibin direnişini kıracak golü bulabilirdik, o da olmadı, bizim de içimiz yandı, kendi kendimizi dövdük! Valla yediğimiz golü ne siz sorun, ne biz söyleyelim! O bilinen duran top, Türk futbolunun, yıllardır çözülemeyen kronikleşmiş hastalığı. Robben’in o uzaklıktan vurduğu top direkt kalemize giriyorsa, varın siz düşünün! Savunma bloğu ailece hatalı. Volkan mı? Tecrübesine, kalitesine asla yakışmadı! Niye mi? Çıkardığın kritik pozisyonlara bakın, ne demek istediğimizi anlarsınız! Robben’in duran toptan attığı gol, Brezilya rüyamızı kâbusa çevirdi! Ne var ki, golden sonra çabuk toparlandık, pes etmedik, yüklendik. Gelin görün ki, onca alın terini, onca pozisyonu acemice harcayacağımız aklımızın ucundan bile geçmedi! Belki ikinci yarı dedik! Ancaak, Sneijder, Semih’in bir an duraklamasından yararlandı, filelerimizi ikinci kez sarstı, bize de hayal kırıklığı bıraktı! Terim’in Gökhan Töre ve Olcan hamleleriyle her türlü riski aldık, rakibi sahasına kapattık, ancak duvarı aşmakta aynı beceriyi maalesef gösteremedik. Yani bulduk ama atamadık! Evet, taa ki Andorra maçına kadar Brezilya bizim için mucize idi... Terim’in gelişiyle birlikte üçte üç yaptık, ardından, Romanya ve Estonya’yı devirdik, ülke olarak Play -Off’a odaklandık, Hollanda karşısında kelimenin tam anlamıyla ‘beceriksizliğimizin’ kurbanı olduk! Ülkemize üç maçlık da olsa, o heyecanı yaşatan, öldü denilen Ay - Yıldızlı takıma hayat veren İmparator Fatih Terim’e teşekkür ediyoruz.Onun için asla hedefler bitmez... Milli takımla yola devam edecek, biliyoruz. Bildiğimiz bir gerçek var ki, Terim, yapacağı radikal değişikliklerle, izlenebilir, iş kazaları yaşamayan bir takım yaratacaktır.
Kalite farkı-Osman Şenher-Milliyet
Fatih Terim’in gelişiyle Milli Takımımız üç maçta 9 puan alınca hepimiz Hollanda maçı için umutlanmıştık. Hollanda’yı yeneriz Play-Off’ta da karşımıza kim çıkarsa çıksın O’nu da yeneriz, Brezilya’daki Dünya Kupası’na gideriz... Keşke bu temennilerimiz tutsaydı.Gruptan ikinci olarak çıkacağız diye hesap yaparken bir anda dördüncülüğe düştük. Her neyse yapacak bir şey yok. Hele Hollanda karşısında hiç yok... Hollanda çok kaliteli bir takım... Hani biz futbolcularımıza “yıldız” diye hitap ediyoruz ya peki Hollandalı futbolculara ne diye hitap etmemiz gerekiyor...Türkiye’de özeleştiri yapılmıyor. Özeleştiri yaptığın zaman kötü insan oluyorsun... Macaristan’a, Romanya’ya kaybettiğimiz puanlar şahsen benim içimi yakıyor. Peki bunun için kimi suçlamalıyım? Abdullah Avcı’ya “helal olsun” diyeceğiz, futbolculara “ayaklarınıza sağlık” diyeceğiz... Böyle kurulu bir düzen...Hollanda karşısında Fatih Terim’in yapacağı pek bir şey yoktu. Zaten maça 1-0 mağlup başladık... Volkan’ın kabadayılığına, cüssesine söyleyecek hiç bir şeyimiz yok... A be arkadaş Milli Takım formasını giyiyorsan o ilk golü de yeme... Burak’ı Chelsea istiyormuş, Bayern Münih istiyormuş, bilmem ne istiyormuş... Girdiğin gol pozisyonunda topu filelere yollayamıyorsan demek ki bir eksiğin var... Sneijder’ı Türkiye’de yerden yere vuruyoruz. “Bu futbolcu değil”, “Galatasaray kazıklandı” vs. vs... Adam dün akşam takımının yıldızıydı... Her şeyden önce takım oyuncusu... Türkiye’de Hollanda gibi takım oyunu oynanmadığı için yabancı futbolcuların çoğu da başarılı olamıyor. Bunlardan bir tanesi de Sneijder...Futbolumuz milli takımlar bazında sil baştan, yeniden yapılanmalı... Fatih Terim’i zor bir görev bekliyor... Her şeyden önce futboldaki manteliteyi değiştirmeli... Buna gerçek anlamda çok ihtiyacımız var. Özeleştiri mekanizmasını çalıştırmalı... Hiç bir futbolcunun ve teknik direktörün dokunulmazlığı yok...Artık içimiz yansa da Brezilya’da yokuz... Grubumuzdaki yerimiz bizim kalitemizi göstermiyor...Ama şunu unutmayalım biz de kesinlikle Hollanda ayarı bir takım değiliz.
Atamazsan yersin- Ömer Güvenç-Vatan
Brezilya’da yapılacak 2014 Dünya Kupası için Fatih Terim gelene kadar umutlarımız adeta Kaf Dağı’nın ardındaydı. Tünelin ucunda en ufak bir ışık dahi görünmüyordu. Fatih Terim, Milli Takım teknik direktörü olduktan sonra o Kaf Dağı’nın ardında olan umutlarımız adeta ovaya inmişti.Umutsuz yaşanmaz. Hiç aklımızın ucundan geçmeyen 2014 Dünya Kupası’nı, Fatih Terim ve futbolcuları beynimizin içine soktu. Hepimiz çok umutlandık. Aslında umut çok güzel bir şey. Ama bu kadar umutlandıktan sonra umutların tamamen bitmesi de canımızı yaktı.Dünkü maçta bir tek kişi, hiçbir futbolcumuz için, ‘Koşmadı, mücadele etmedi, elinden geleni yapmadı, inanmadı’ diyemez. Ama şunları söyleyebilir: “Maçın skorunu değiştirecek Arda, Selçuk, Umut, Burak etkili değillerdi.” Buna eyvallah.TERİM TÜM RİSKLERİ ALDIYediğimiz ilk golde ne defans ne de kaleci hatası vardı. Hele Volkan’ın hiç hatası yoktu. 2. golü kurtarabilir miydi? Evet. Çünkü ne Sneijder topa çok iyi vurdu ne de top çok iyi bir yere gitti. Şok bir gol yedik fakat ondan sonra şuursuzca da olsa Hollanda’yı kendi sahasına hapsettik. Organize ataklarla olmasa bile Burak’la, Umutla, Arda’yla gol pozisyonu bulduk.Zaten Hollanda gibi Avrupa’nın en iyi takımlarından biri de bu kadar pozisyon verir. Ve sen o pozisyonlardan birini gole çevireceksin arkadaş! Eğer ikinci 45 dakikaya beraberlikle girseydik belki de o moralle maçı kazanabilirdik. 2. yarı erken bir gol bulup o moralle Hollanda kalesine yüklenmemiz gerekirken, Sneijder’in ayağından 2. golü ağlarımızda gördük.Bu pozisyonda milli takım düzeyinde olan futbolcu, rakip takıma bu kadar dar alanda, böylesine çok pas yaptırıp gol pozisyonu vermemeli. 2-0 olduktan sonra Fatih Terim alabileceği tüm riskleri aldı ki doğrusunu yaptı. Olcay, Gökhan, Cenk gibi gol ayaklarını oyuna soktu. ama bu isimler de maalesef ne beklenen pozisyonları buldu ne de golleri. Ve 2014 Dünya Kupası’na veda ettik.Oyundan çıkan futbolcularımız yuhalandı. Çok ayıp ve çirkin. Ben yine de Dünya Kupası’na katılmamamıza rağmen bizi dünkü maçın son dakikasına kadar umutla yaşatan Terim ve futbolcularına teşekkür ediyorum. Bir ay önce umut doluyduk. Dün bittik.
Gücümüz ve kalitemiz-Sinan Engin-Vatan
Kendimizi kandırmayalım. Türk Milli Takımı ile Hollanda arasında çok fark var. Yenersek sürprizdi, yemezsek ‘Şanssızlık, becerisizlik, aramızda çok fark vardı’ gibi şeyler diyebiliriz. Ama kazanmak için bazen elinize fırsatlar da geçer. Bu şans dün gece ilk 45 dakikada defalarca geldi kapımıza. Futbolda girdiğin pozisyonları Hollanda gibi büyük takımlara karşı atacaksın. Ama gol yemeyeceksin. Bu kadar acemice gol yersen, bu maçı çevirmek de zor olur. Zaten rakip çok güçlü ve oyunu istediği gibi yönlendiriyor..İlk golde Volkan, Semih’e aldandı. Kafasıyla vurur sandı ama değemeyince top yere vurup ağlarla buluştu.. Dün gecenin en talihsiz anı buydu.BELLİ 11’İMİZ YOKHollanda, takım gibi takım. Bir futbol takımının ekip halinde nasıl oynanacağını gösteriyor. Yıldız oyuncuları var ama bu kaliteli isimler dün gece sahnede değildi. Bizim eksiğimiz nedir? Biz takım değiliz. Bizim de yıldızlarımız var ama 2-3 kişiyle bu iş olmaz. Çünkü biz takım oyunu oynamıyoruz. Belirli bir 11’imiz bile yok. O hafta kim formadaysa onu çağırıyoruz, ona şans veriyoruz. İnandığımız bir 11’i kurup onunla devam etmeliyiz.En iyi maçımızı oynadık Savunmamız ilk 45 dakika müthiş oynadı. Ama 2. devre orta sahamız da yorulunca Hollanda çok kalabalık geldi ve araya atılan toplar, sağlı sollu ataklarlar defansımızın başını döndürdü. Milliler bu elemelerin en iyi maçını oynadı dün gece ama şanssızdık. Bu gruptan Romanya yerine biz çıkmalıydık. Çünkü biz onlardan da Macarlar’dan da daha iyi takımız.Fatih Terim geldikten sonra Türk halkına bir heyecan yaşattı. Umutlandık. Ama bu da yetmiyor. Elimizdeki yıldız oyuncumuz az ama bu isimlerin de değerini bilmemiz lazım. Örneğin Sneijder G.Saray’da çok göz batan bir oyuncu değil ama milli takımda müthiş oynuyor. Çünkü kendisi takım oyuncusu. Bizim de böyle olmamız için Terim’in Avrupa Şampiyonası’na böyle bir takım hazırlaması gerekiyor.
Yine bize hüsran Ersin Düzen-Vatan
Bundan 2 ay önce her şey bitti dendiği anda, dün akşamki heyecanı yaşayabileceğimiz kimsenin aklına gelmezdi. İlk düdükle birlikte ve taraftarın coşkusuyla inancımız bir kat daha artmıştı ama, bir hata hayallerimizi erken bitirdi.10 maçlık eleme grubunun faturasını dün akşamki skora, bireysel hatalara çıkarmak haksızlık olur. Kabullenmek gerekir ki, Fatih Terim’in, zamanında Şampiyonlar Ligi için ifade ettiği ‘seviye farkı’ kaderimizi belirledi. Sadece koşmakla, mücadele etmekle olmuyor. Çünkü dünya futbolunda bunu hemen hemen bütün takımlar yapıyor. Hollanda’nın yediği baskıyı biz yesek, kaçırdığımız pozisyonları onlar yakalasa skor 8-0 olmuştu! ŞAKA GİBİ GOL!Bu tür maçları 1-2 kişinin iyi oynuyla kazanamazsınız; o, Maradona zamanında kaldı, ki elinizde o da yok! Herkes üstüne koyacağına, malesef bekleneni veremeyen çok futbolcumuz oldu. Başta Volkan Demirel... İlk gol şaka gibi, ikinciyi de eski Volkan yemezdi. Selçuk devreye giremedi, Umut acemice oynadı, Burak yine panik yaptı, Arda, risk alan tek isimdi, çabaladı ama bal yapamadı. Beklerimizi yeteri kadar kullanamadık, Hasan Ali maçı neredeyse 1 orta ile tamamladı. Gökhan Töre sonradan hareket getirdi ama iş işten geçmişti.Terim zor zamanda geldi Bazen öyle bir an gelir ki, bir dokunuş, bir pas, bir vuruş her şeyin önüne geçer, sizin farkınızı ortaya koyar, benzer pozisyonları o kadar çok yakaladık ki ama işte büyük oyuncu olmak bambaşka bir şey. O tarz futbolculara sahip olursanız, yanına da ismi, yaşı önemli değil, takım oyununu bilen adamlar koyarsanız Hollanda gibi olursunuz.Fatih Terim zor zamanda geldi ve Milli Takım ruhunu bize yeniden hatırlattı. Hocaya teşekkür etmeli ve geleceğin Milli Takımı’nı oluşturma yolunda tüm desteğimizi vermeliyiz.
Yine küçük detaylar - Kadir Çetinçalı-Vatan
Play-off öncesi final maçını kaybettik. Maç öncesi çoğumuzun kafasında olan ‘Ah Macaristen, ah Romanya maçları’ türünden geçmişe boş yere hayıflanmak, ne tür bir savunma oluşturdu ekibimizde bilinmez. Bütün suçu Abdullah Avcı’ya yıkıp, yana kaykıldık topluca. Oysa Hollanda’yı kendi evimizde devirsek, Fatih Terim ’le birlikte destansı bir zafer öyküsünü tarihe not edecektik.Bu satırları yazarken henüz maç bitmemişti. İstatistiksel veriler elimize gelmedi ama bir çok açıdan Hollanda ’nın gerisinde olduğumuzu sanmıyorum. İki takım arasında biraz kollefktif takım olma farkı vardı; biraz da Robben.Küçük detaylarda büyük turnuva ümitlerimizi kaybediyoruz. Bu uzun yıllardır böyle; 2002 ’de Dünya 3.’lüğü istisna bir durumdu.Kazanmak zorunda idik ve gol atmalıydık. Pozisyon bulduk mu? Bulduk Ö Burak ve Umut yeterince fırsatı heba etmeyi başardı. 35’lik Drogba varken Burak ve Umut’un geçerliliği olmuyorsa kısaca ‘Çare Drogba’ ise, çaresizdi Terim.Yığınla maçta yan toplardan, aynı hatalarla gol yiyor isek, Terim ’le de bir yere kadar. Rakibin kazanma zorunluluğu bizimki ile kıyaslanamazdı. Bütün ümit ve hesaplarımızı Robben ’in serbest vuruşu karıştırdı. Pis goldü Ö Sinsice vurdu Robben. Bir insana hem hayranlık duyup, hem nefret edebilir misiniz? Benim Robben ’e hislerim böyle. Bela gibiydi dün. Sneijder takımı ile uyumluydu. Terim ’le birlikte hepimizi yıkan 2. golü attı. Ben onu zaten forması sarı-kırmızı iken bile sevmiyorum. Ona olan nefretim Robben’i de aştı.SORUN MEKTEPTEHollanda gibi takımı 0-2’den devirmek mümkün olamazdı. Terim yine de iki Kartal’ı Gökhan Töre ve Olcay’ı sürdü bozuk zemine. Fark etmesi mümkün değildi, biraz daha fazla kaleye şut çektik. 2. yarı şut istatistiğimiz de düzeldi. Bir kez daha küçük detaylarda kaybettik. Mesela Semih ’in basitce taca atıp, savuşturmadığı topun, geri pasla birlikte büyük tehlikeye dönüşmesi. Ya da Umut’un basit bir göğüs istopunu yapamamısı veya Burak’ın kontrol zaafı. 2014’ü kaybettik. Gerekirse 2018’i de gözden çıkaralım ama sonrasında her turnuvada olalım. Çözümü basit; Almanya Bundesliga’dan her hangi 3 takımın alt yapısını toptan transfer edip, ülkemizin 3 kulübünde görevlendirmek. Bir deneyinÖ Hiddink’in ya da Terim’in yıllık maliyetinin çok altına bu işi bitirirsiniz. Bizim sorunumuz üst yapıda değil, tabanda. Yani futbolun mektebinde!
1-1’i bulsak iş değişirdi -Güntekin Onay-Vatan
Mucizeyi gerçekleştiremedik. Hollanda kabul etmek gerekir ki bizden daha güçlü bir takım. Bu seviyede üst düzey takımlar karşısında bana göre 4-4-2 oynamak büyük bir yanlış. Çünkü rakip sahayı daha iyi parselleyebiliyor. 8. dakikada yediğimiz gol, bizi paniğe sevketti. Volkan Demirel gibi bir kalecinin yememesi gereken bir goldü. Maalesef bu Dünya Kupası elemelerinde Macaristan, Romanya yenilgilerinde bireysel hatalar yapan Volkan, dün akşam da 1-0 yedik yenik duruma düşmemizde bariz kusurluydu. Hollanda gibi bir takıma karşı yenik duruma düştükten sonra maçı çevirmek kolay değil. 20. dakikadan sonra istediklerimizi yapmaya başladık. İstediğimiz baskıyı oluşturduk, pozisyonlar da bulduk. Devrede soyunma odasına gidersek 1-1’i bulabilmiş olsak her şey değişebilirdi. 2. yarının başında Sneijder’den yediğimiz gol umutlarımızı tüketirken, hem seyirci hem de sahadaki oyuncular demoralize oldu. Gökhan Töre, oyuna girdikten sonra belli bir bölümde etkili işler yaptı. Acaba onunla başlanamaz mıydı? 20 ile 45 arasındaki baskılı oyunda sanki o tip bir oyuncuya ihtiyacımız var gibiydi.YİNE TV BAŞINDAYIZ 2010 ve 2012’den sonra 2014’ü de televizyondan izleyecek olmamız bizim gibi bir futbol ülkesi için acı. Grubu 4. sırada bitirdik ve çok başarısız olduk. Daha da üzücü olan bizden daha kaliteli olmayan Romanya’nın play-off oynayacak olması. Ve hatta grubu Macaristan’ın bile arkasında bitirmemiz.Heyecanı son maça kadar taşıyan Fatih Terim’in bundan daha fazlasını yapmasını beklemek iyimserlik olurdu. Burak Yılmaz’ın oyundan çıkarken yuhalanması ise son derece anlamsızdı. Burak böyle bir oyuncu. Pozisyon kaçırıp, gol atmadığı zaman bir yıldızlık oynuyor.Milli Takım’da Arda Turan, kendi çizgisinin altındaydı. Selçuk İnan da son dönemlerin en kötü maçlarından birini çıkarttı. Yine de canları sağolsun diyelim.
