Gökdeniz'le barış

Gerets bu kez derbi deplasmanına Hakan'sız bir 4-4-2'yle çıktı. Orta saha baklava olduğundan dizilişi başka sayılarla da açıklayabilirsiniz. Baklavanın arkasında Cihan, önünde İliç. Ama diziliş ne olursa olsun strateji aynıydı. Savunma kanatlarını da ileri çıkaran bir hücum oyunu. Halilhodziç ise Daum'un yolunu seçmişti. 4-5-1/4-3-3 varyasyonuyla takımını sahaya sürdü. Bu oyun Yattara'lı olsa kuşkusuz Galatasaray için çok daha sıkıntılı olurdu. Ya da şöyle diyelim. Gineli olsa, Gerets bu kadar rahat bu cüreti gösteremeyebilirdi. Bu cüret Tekke'yi Song'a emanet etmiş ve rakip sahaya yerleşmiş bir takım demekti. Song yine harika oynayınca, Cihan'dan da iyi destek alınca Trabzon'un gol yolu teke indi, sol kanat. Zira Gökdeniz hamdı, Tayfun ise hocasının bütün uyarılarına rağmen ileri çıkmıyordu. Szymkowiak ise tanınmaz haldeydi. Hüseyin ve Ferhat ise savunmada çakılı. Böyle olunca Djokaj'la soldan iki şans buldular ilk yarıda. Hepsi bu. Galatasaray ise birisi Necati'nin ayağından net bir kontratak olmak üzere 4 pozisyon bulmuştu. Geri kalanlarda savunmada harika oynayan Fatih, Stepanov ve Lee'ye takıldılar. Tolga ise topları sürekli sektirmesine rağmen açık vermedi. İlk yarıdaki bu denge 2. yarıda oyun olarak Galatasaray lehine bozuldu. Ama hücum iştahı orta saha boşlukları yarattı. Trabzon'un başta bunlardan yararlanabildiğini söylemek zor. Ama iki usta hareket skoru ve oyun karakterini tamamen değiştirdi. Hasan Üçüncü'nün hızı, falsosu, isabeti ancak elle ayarlanabilir ortasına Gökdeniz doğuştan gelen yeteneğiyle vurdu. Bu "Trabzon, Gökdeniz'i sevmiyor" iddialarına karşı oluşan tepki aşkını güçlendirip, bir sevgi patlamasına yol açtı Avni Aker'de.Ve Galatasaray toptan çıkmaya başladı. Oyun Trabzon açısından tam bir "ah Yattara, vah Yattara" oyununa dönüşmüştü artık. Galatasaray 2-3-5 oynuyordu çünkü. Bu çizgi üzerinden çıkarılan 2 top bir gol getirdi. Trabzon adına ise 2 kontratak ve Fatih'in kaçırdığı net bir pozisyon. mdemirkol@milliyet.com.tr Sevgi patlaması