Galatasaray’ın en büyük gücü, maç içinde netice ne olursa olsun, Fatih hocanın takımına benimsettiği oyun felsefesi... Galatasaray bu maçta da tüm oyun boyunca kazanma azmi ile tempolu oynadı. Her ne kadar gol noktalarında çok fazla pozisyon üretememiş olsa da, özellikle top hakimiyeti, tüm oyuncuların katımıyla başarılı pas oyunu, ancak daha da öne çıkan sürekli kanatları kullanmasıydı.
Kanatlarda Hamit, Eboue ve Amrabat, Riera ile başarılı olsa da bu toplar gol noktasına etkili olarak taşınamadı. Ancak yine de Burak’ın muhteşem kafa golü beklendiği gibi kanat ortasından geldi.
Galatasaray açısından olumsuz iki konudan biri de duran toplarda eskisi gibi etkili olamaması ve gol atamaması... İkinci konu tüm kadronun içindeki iki riskli isim... Engin’in cezası daha yeni bitmişken, bu sefer de Melo’nun kırmızı kart görmesi ve takımını 10 kişi bırakması takımı adına olumsuzluk...
Hikmet Karaman hocanın en büyük özelliklerinden biri de takımını ligin büyüklerine karşı çok iyi hazırlaması ve motive etmesi... Gaziantepspor bu maçta yüksek motivasyonla oynarken, savunma bölümünde çok iyi organize oldular. Bir bütün halinde takım savunmasını başarıyla uyguladılar. Ancak sadece savunma yapmayıp büyük bir özgüvenle topa sahip olup, sorumluluk alan oyuncularıyla hücum yönünde de Galatasaray kalesinde tehlike yarattılar. Savunma dörtlüsü ile Bekir, Ozan ve Orhan çok doğru oynarken, başta İbricic olmak üzere Cenk, Serdar ve Medunjanin ile Galatasaray kalesinde göründüler.
Gaziantepspor’dan bahsederken İbricic’e ayrı paragraf açmak gerekir. Koşu temposu, dayanıklılığı ve teknik özellikleriyle topa hakim olması, driplingleri ve pas oyununa katkısı ile çok önemli bir oyuncu...
Her iki takım da müthiş mücadele örneği gösterdi. Galatasaray iki puan kaybetmiş olsa da, ortaya koyduğu mücadele, istek ve tempoyla bunu telafi edeceğini gösterirken, Gaziantepspor ise ligin 12. sırasını hak etmediğini gösterircesine cesur bir futbol ortaya koydu.
