Bu Belediye takımı var ya ligin en belalı takımı. Bu sezon Beşiktaş’a, Fenerbahçe’ye, Galatasaray’a çelme taktılar, geçtiğimiz yıl deplasmanda Sivas’ı yenerek şampiyonluğu etkilediler. Kısacası zirve mücadelesi yapan her takımın önüne taş koyuyorlar.
Birincisi çok koşan, diri bir takım. Bırakın seyirci avantajını sürekli dezavantajla sahaya çıkıyorlar. Ama şartlar ne olursa olsun hep oynamayı düşünen bir ekip. Oyuncular nerede duracağını biliyor. Ezberci bir takım. Fizik güçleri mükemmel. Oyun disiplini de üst düzeyde.
Aslında Belediye takımının oyuncu kalitesi biraz daha yüksek olsa daha büyük işler yapabilirler. Kaldı ki ikinci ligden çıktıktan sonra hep ileriye gidiyorlar, sürekli performanslarının üstüne koyuyorlar. Tabii bunlar kendiliğinden olmuyor. Yetenekli ve başarılı bir hocaları var. Gerçekten de Abdullah Avcı’yı böyle bir takım yarattığı için kutlamak, saygı duymak lazım.
Bursaspor takımı seyircisi ile İstanbul’a geldi. Açıkcası mücadele de etti. Ama 2-0 geriye düşünce panik yaptılar. Kapanan Belediye’yi açmak için Ertuğrul hoca, ikinci yarıda Iglesias’ı aldı. Oyunun ilk 15 dakikasında yaşanan pozisyonları bulamasalar da oyunu tek kaleye çevirdiler. Oyun Belediye yarı alanında geçmesine rağmen sonucu değiştiremediler.
Daha önce Fenerbahçe ve Beşiktaş maçlarını geriden gelerek döndürmüşlerdi ama o zaman rakiplerin problemleri vardı. Bundan yararlanmışlardı. Belediye takımı ise ligde skoru korumayı en iyi bilen ekibi. Bu yüzden açık vermediler.
Bursaspor takımı için bu mağlubiyet hayırlı olabilir. Tabii bu maçtan ders alırlarsa... Bursasporlu oyuncular stresten kalitelerini sahaya yansıtamazken, fazla agresiftiler. Buna Ertuğrul hoca da dahil. Halbuki oyuncular daha yedi hafta bulunduğunu unutmayacaklar, sakinliklerini koruyacaklar. Bazı oyuncular hakemle uğraşmaktan topun peşinden koşmayı unuttular. Bursa’nın bu maçın kasetini defalarca seyredip neleri yapmayacaklarını görmeleri lazım. Bursaspor’u buralara getiren takım olma olgusu. Bunu kaybederlerse bu işin sonunu getiremezler.
