Galatasaray bulmaca gibi bir takım. Çözümü zor. Ortası hiç yok. Ya müthiş oynuyorlar, ya da çok kötü
Galatasaray bulmaca gibi bir takım. Çözümü zor. Ortası hiç yok. Ya müthiş oynuyorlar, ya da çok kötü. Müthiş oynadığı maçlara bakalım, hep kazanmışlar. İçeride dışarı farketmiyor.
Benfica deplasmanında oyunun tamamına hükmeden, inisiyatifi elinden bırakmayan bir Galatasaray vardı. Maç boyunca pozisyon vermedi, sayısız pozisyona girdi. Dün Berlin’de bakıyoruz uzatmanın son dakikası hariç yine hemen hemen rakibin pozisyonu yok ve mükemmel bir futbol. “İyi futbol, iyi futbolcuyla oynanır” diye bir söz vardır. Bu Galatasaray için konsantre oldukları zaman geçerli. Çünkü aynı oyuncular bazı maçlarda farklı performans gösteriyor. Malzeme iyi. Ama bu malzemeyi yılın en az üçte ikilik bölümünde kullanmak lazım. Teknik adam ve oyuncu maç seçmemeli.
Kalite farkı
İyi futbol, iyi futbolcularla oynanır diyoruz ya, Galatasaray takımında bu oyuncular çoğunlukta. Birkaç tane düz oyuncu da özverili oynuyor. Onlardan beklenen de o. Barış, Kewell, Arda, Hakan, Lincoln, Meira ve diğerleri ayağa pas yapıp oyun inisiyatifini rakibe vermiyorlar. Ne zaman? Dünkü gibi. Bu pası yapmak için yardımlaşma gerekir. Galatasaraylı oyuncuların birbirlerine olan mesafesi paslaşmalar sırasında çok yakındı. Herkes birbirine destek verdi. Savunma ile forvet arasındaki mesafe daralınca oyun tamamen Galatasaray’ın kontrolüne geçti. Hertha Berlin ile Galatasaray arasında ciddi bir kalite farkı var. Berlin mücadele etmedi mi? Etti, ama en az aynı mücadeleyi Galatasaray da gösterince kalite ortaya çıktı.
Maçın hakemi süper bir yönetim gösterdi. Hiç deplasman takımı gibi davranmadı Galatasaray’a.