Yaman'ın kumarı

Üç maçta sıfır puan çeken Dardanel, "ya tamam, ya devam" diyeceği karşılaşmaya çıkıyor. Şanver, Gürçay, Serkan Rençber, Okan, Mehmet Zengin yedek. Engin ve Adem kadro dışı. Fuat Yaman, elindeki son parasını rulet masasına yatıran bir kumarbaz gibi. Kazanırsa şansını döndürecek, ama ya kaybederse ?
İşte başlama düdüğü. Oyuncular vatansız askerler gibi. Kimin için ve neden savaştıklarını bilmiyorlar. Murat Özatak ve Gökmen her defasında Çanakkale savunmasının yerleşik düzenini alabora ediyor. Bir beceriksiz kaleci Olcay da tek kişilik standp up sergiliyor. Binlerce Çanakkale kendi oyuncusuna gülüyor. Forveti ile orta saha arasına bir takım daha sığar, ama nedense o genişliğe bir Dardanelli bile gitmiyor. 18 Mart Stadı'nda tam bir dram yaşanıyor, rulet masası ilk yarıda koca bir şehrin umutlarını yutuyor.
İkinci devrede seyirci önce Mehmet diye bağırıyor, ardından Gürçay'ı istiyor. İlkeleri uğruna bu oyuncuları eşofmana mahkum eden Yaman sorumluluğu taraftarıyla paylaşıyor. Bu futbolcuları sahaya sürerek, "Siz istediniz, oynattım" deme hakkını kazanıyor.
Gerisi mi ? Koca bir hiç... Mehmet Yılmaz ve Gürçay'ın girişiyle renklenen oyun sadece bir son saniye golü yaratıyor. Ama Dardanel'in ilk iki takım arasına girme mücadelesi kendi sahasında aldığı bu beraberlikle büyük ölçüde yitiyor.
Ve seyirci son noktayı koyuyor... "Bu sene taraftar yine şampiyon"...