ABD Başkanı Barack Obama, Twitter’daki resmi hesabından dinlediği “yaz şarkıları”nı açıkladı.
Obama’nın “gündüz” ve “gece” için oluşturduğu
iki liste Twitter’da olay oldu.
Bu olayı, birkaç açıdan değerlendirmekte yarar var.
Birincisi, ABD Başkanı da dünyadaki milyonlarca müziksever gibi şarkıları digital platformlardan dinliyor.
Amerika gibi “korsan”a karşı ciddi savaş veren bir ülkenin başkanından da bu beklenirdi zaten…
Obama’nın onca müzik dinleme platformundan Spotify’ı tercih etmesi, bu şirket adına sevindirici, diğerleri adına üzücü…
Aynı şekilde Başkan’ın “gündüz” ve “gece” listelerine giren şarkıcı ve grupları bu haber ne denli sevindirmişse, Obama’nın “Top 40”ına giremeyenleri de o derece üzdüğü kesin.
Bütün dünya bu sayede ABD Başkanı’nın 2015 yazında hangi şarkıları dinlediğini öğrendi, peki bizi yönetenlerin hangi şarkıları dinlediğine dair somut bir veri var mı elimizde?
Yok…
Bizi yönetenler de, dinledikleri şarkıların listesini yayınlasa da, müzik zevklerimizin örtüşüp - örtüşmediğini öğrensek
fena olmaz herhalde!
NEREDE BİZDE O YÜREK!
Mehmet Ali Neyzi’yi tanıyor musunuz?
Arçelik, Aygaz, Zorlu, Vestas ve STFA’da çalışmışlığınız, bu şirketlerle üst düzey bir ilişkiniz yoksa veya yakın çevresinden değilseniz tanımış olmanız imkânsız…
Ben de düne kadar tanımıyordum kendisini.
Hakkında yazı yazmama rağmen ben de tanımıyorum iş dünyasının profesyonellerinden Neyzi’yi…
2011 yılından bu yana STFA Grubu’nun CEO’su olan Mehmet Ali Feyzi’nin yapacağı yüksek lisans için bu görevden ayrılacağına dair haberi okuyunca gıyaben de tanımış oldum kendisini…
17 Ağustos’ta STFA Grubu CEO’luğunu bırakacağını açıklayan Neyzi, başka bir şirkete geçecek olsa, bu haber hiç, ama hiç çekmeyecekti ilgimi.
Neyzi’nin Beyrut Amerikan Üniversitesi’nde Osmanlı Tarihi üzerine yüksek lisans yapmak üzere CEO’luğu bırakacağını okuyunca aklımdan geçenleri paylaşmak istedim.
Çünkü bir insanın, STFA gibi bir şirketin CEO’luğunu yüksek lisans yapmak için bırakıyor olması acayip ilgimi çekti. Helal olsun Neyzi’ye…
İnsan olarak kaç kere geliyoruz ki dünyaya?
Tekrarı var mı bu hayatın?
Yok…
Ne kadar yaşayacağımız
belli mi?
Değil…
Bir insanın alıştığı hayattan sırf içinde ukde kalan bir şeyi hayata geçirmek için bu tür radikal kararlar alması, aslında bir kere geldiği dünyada iki hayat yaşaması demek.
Sizi bilemem, ama benim de zaman zaman içimden böylesine radikal kararlar almak geçiyor, ama nerede o cesaret.
Sezen Aksu’nun “Keskin Bıçak” şarkısında söylediği gibi “Nerde bende o yürek?”
Değil çalışırken böylesine keskin dönüşleri, emekli hayatını bile bir sahil kasabasında geçirmeye
cesaret edemeyen “rutin hayat sarmalı”ndaki bizler için “Ferrarisi’ni satan adam”dan daha büyük bir iş Neyzi’nin CEO’luğu bırakıp Beyrut Amerikan Üniversitesi’nde Osmanlı Tarihi okumaya gitmesi.
GÜNÜN SÖZÜ
Öyle bir zaman gelecek ki, toz konduramadıkların, kirden görünmemeye başlayacak! (Bukowski)
