Hatırlar mısınız? Merhum Turgut Özal, “Bir koyup üç alacağız” diye yok yere Türkiye’yi Körfez Savaşı’nın tarafı yapmıştı, ama sonuç hiç de öyle olmamıştı.
Bir koyup, üç almayı planlayan Türkiye değil kârlı çıkmak elindekini de kaybetmişti.
Bu olay durup dururken gelmedi aklıma...
Bu acı hatırayı aklıma düşüren “Bu işte iyi para var” diyerek bu yıl aklına esenin film çekmiş olması...
Malum bu yıl 70’den fazla film çekiliyor.
Türk Sineması ilk defa bir yılda 70’den fazla film çekmiyor.
Türk Sineması’nın kurulduğu 1914’ten günümüze bir yılda 100’den, 200’den, hatta 300’den fazla film çekildiği çok oldu.
Son 10 yılın verilerine baktığınızda 2004’te 77, 2005’te de 71 film çekildiği çıkar karşınıza...
Ama o yılların Türkiyesi ile günümüz Türkiyesi aynı değil.
Arada dağlar kadar fark var!
Öykünüz ve paranız olduktan sonra film çekmek sorun değil...
Günümüzde asıl sorun o filme oynatacak salon ve seyirci bulmak...
2007 yılında 43 yerli film vizyona girdi.
Bu filmleri toplam 11 milyon 52 bin 306 kişi izledi...
2007’de gişeden aslan payını 6 film aldı, pastanın geri kalanını da 37 film paylaştı.
Yani “Beyaz Melek”, “Kabadayı”, “Maskeli Beşler Irak”, “Son Osmanlı Yandım Ali”, “Çılgın Dersane” ve “Mutluluk”tan başka yatırımcısına “tatlı para” kazandıran film olmadı.
2008 yılında ise 50 yerli film vizyona girdi.
Bu 50 filmi toplam 21 milyon 736 bin 57 kişi izledi.
2008’de gişeden aslan payını “Recep İvedik”, “A.R.O.G”, “Issız Adam”, “Muro”, “Osmanlı Cumhuriyeti”, “Mustafa”, “120”, “Maskeli Beşler Kıbrıs”, “Çılgın Dersane Kampta” ve “O... Çocukları” aldı. 21 milyon seyirciden 17 milyonunu bu 10 film sinemaya çekti.
“Recep İvedik”in tek başına ulaştığı izleyici sayısı 4.301.641 iken, 40 filmin toplam 4.600.000 gişe yapmış olması, aradaki farkı ya da vahameti gözler önüne sermiş olmalı.
Bu yıl da aynı tablo yaşanacak.
Çekilen her 10 filmden 7’si, 8’i yapımcısını zarara uğratacak.
Çok film çekilmesi “iyi bir şey” gibi görünse de aslında olan Türk Sineması’na olacak.
Geçen yıl gişede zarar eden filmlerin piyasaya taktığı borç, sektörü şimdiden sıkıntıya soktu.
Gişe yapmayan filmlerin yaratacağı “batak” sektördeki sıkıntıyı daha da derinleştirecek.
Seneye film çekmek, bu yılki gibi kolay olmayacak.
2010’da çekilecek film sayısı 2008’in, hatta 2007’nin bile altında kalacak.
Bu dil ısırınca zehirler seni!
Yönetmen Metin Erksan’ın setinde yaşanan Tarık Akan’ın cebinden çıkan akrep olayından sonra birçok okurumuzdan, “Böyle başka olaylar yok mu? Onları da yazın” şeklinde e-posta aldım...
Olsa yazmam mı?
Dükkân sizin...
Ama bilirsiniz ki safir, yakut gibi değerli taşlar mermer kadar bol miktarda bulunsa yerin altında, onlar da metretül hesabı satılırdı sağda solda... Mermer yerine safire, yakuta basarak yürürdük koridorlarda...
Safiri, yakutu ayakaltından kurtarıp baş tacı yapan da, az bulunmasıdır doğada...
Demek o ki, bu tür zeka parıltıları içeren işler de çok fazla yaşanmıyor ortalıkta...
Memduh Ün’ün 71 filmine dair anılarını anlattığı 434 sayfalık kitabında bile topu topu birkaç tane var böyle bomba!
Hele bir tanesi var ki gerçekten de bomba...
Memduh Ün o olayı şöyle anlatmış kitabında:
“Turgut Özatay ile ilk kez 1954 yılında ‘Yaban Kız’ adlı filmimizde oynamıştık. Yönetmen Semih Evin’in keşfidir. Biz Semih’in filminde görüp almıştık onu, ressam rolü oynamıştı. Filmi Şile’de çekerken arkadaş olmuştuk, aynı odada kalıyorduk. O iyi adamı oynuyordu, ben kötü adamı. Benden 6-7 yaş ufaktı. Gel oyna dediğimde gelir oynardı. ‘Ne kadar para vereceksin?’ bile demezdi. Ben de her filmimde rol yaratırdım ona, iyi bir oyuncuydu.
Bir kusuru vardı. Turgut acayip dedikoducu biriydi. Devrin dev firması Kemal Film’le çalıştı sonraları. Kemal Film’in başı, yapımcı ve yönetmen Osman F. Seden çok esprili, çok birikimli, umman gibi bir adamdı. Lafı gediğine oturtmakta da üstüne yoktu. Turgut Özatay’a bir gün, ‘Sen hiç dilini ısırmadın mı?’ diye sormuş. Turgut da, ‘Isırırım arada sırada’ diye yanıtlamış. Osman da, ‘Ulan ısırdın da nasıl zehirlenmedin’ diye espriyi patlatmış.”