Bedeni küçük, kalbi büyük

İngiltere'de yaşayan Abbie King, neredeyse iki yaşında, ama oyuncak bebeğinden biraz daha büyük ve hayatı boyunca küçük olarak kalacak. Ama onu çok seven bir ailesi ve kocaman bir kalbi var.
Abbie'nin dolabındaki giysiler hala 0-3 aylık, 3-6 aylık etiketlerini taşıyor. 22 ay önce dünyaya gelen Abbie ancak altı aylık bir bebek kadar gelişebildi.
Çok nadir rastlanan genetik bir hastalık olan Russel-Silver sendromu, cüceliğin bir türü olarak kabul ediliyor. Her 100 bin bebekte bir bebeği etkiliyor.
65 santimetrelik boyu ve 6 kilogramdan az kilosuyla, yaşının gerektirdiği ölçülerin yarısına sahip olan Abbie, bütün normal çocuklar gibi yürüyebiliyor, gülüyor, oynuyor, bazen sinirlenip ağlıyor.
29 yaşındaki annesi "Abbie'nin düzgün bir şekilde gelişmediğini anladığımda normal bir hayatı olmayacağından korktum. Ama bağımsız küçük bir kız oldu. Tıpkı diğer çocuklar gibi yaramazlık yapıyor ve çok güzel" diyor.
Ama zorluklarını da ekliyor: "Yürümeye başladığında ilk ayakkabılarını almamız 11 ay sürdü. Çünkü onun ayağına göre olan ayakkabılar dışarısı için uygun değil. Bunun için Avrupa'daki özel bir şirketten ayakkabı sipariş edildi. Çok küçük, onu evin içinde kaybettiğim zamanlar oluyor. Bazen çamaşır makinesinin içine bile giriyor. Saklambaçta gerçekten çok iyi."
Emma ve eşi David 13 yıldır birlikte ve Josh adında beş yaşında bir oğulları var. 2008'de çift, ailelerini bir kız çocukla tamamlamak istemiş. Her şey normal görünürken 20 haftalık ultrasonda üzücü haberi aldığını anlatıyor Emma, "Doktor ekranı görmemem için çevirdiğinde yanlış bir şey olduğunu biliyordum. Bana hamile kalma tarihinin doğru olup olmadığını sordu. Daha sonra bazı komplikasyonlar olduğunu söyledi. Bebeğin kalbinin etrafında sıvı vardı. Normal bir şekilde gelişiyor gibi görünüyordu. Ama kolları ve bacakları olması gerekenden çok daha küçüktü. Gözyaşlarına boğuldum. Dünyanın sonu gelmiş gibiydi. Abbie ile ilgili her şey normal görünüyordu. Özellikle beyin fonksiyonu. Kalbinin etrafındaki sıvı zararlı değildi, doğumdan önce yok olacaktı. 38. haftada Abbie sezaryenle dünyaya geldi. David'e neye benziyor diye sorduğumu hatırlıyorum. 'Çok güzel. Küçük, ama iyi' demişti. Onu ilk gördüğümde o kadar kırılgan görünüyordu ki, tutmaya korktum."
Çoğu prematüre bebekten daha büyüktü, ama onlardaki gibi yüksek kalorili formül Abbie'nin büyümesini hızlandırmadı. Kilo alıyordu, ama az miktarlarda. Düzenli doktor ziyaretlerinin ardından genetik uzmanı bir ekip, Abbie'ye Russell-Silver Sendromu teşhisi koydu.
Emma, "Şok olmuştuk, ama tüm sorularımıza nihayet cevap bulmuş ve rahatlamıştık da" diyor.
Emma ve David, Abbie'nin geleceği için kaygılansa da, her zaman istedikleri gibi sağlıklı, mutlu ve kocaman kalbi olan bir kız evlat sahibi olduklarını söylüyorlar.