“Oyunculuk ve müzik hayalimdi”

Gürcan Yurt’un Daniel Defoe’nun klasikleşmiş romanı “Robinson Crusoe”dan esinlenerek 1997 yılında L-Manyak dergisinde çizmeye başladığı, çok sevilen çizgi roman serilerinden “Robinson Crusoe & Cuma”nın maceraları sinemaya uyarlandı. Bu hafta vizyona giren filmde Robinson’u Serhat Kılıç canlandırıyor. Filmin Cuma’sı ise ilk defa “Yeteneksizsiniz” yarışmasında dans ederken izlediğimiz John Nyambi. Nyambi beş yıldır Türkiye’de; burayı özellikle de dört yıl yaşadığı Trabzon’u çok seviyor. Türkçeyi orada öğrendiği için oranın şivesine yakın konuşuyor, çocuklara “uşak” diyor. Filmde oynadığı için çok mutlu. Hep bu işi yapmak istediğini, hayalinin oyunculuk ve müzik olduğunu söylüyor. Zaten film için Kılıç’la birlikte şarkı da söylemişler.

-Önce sizi biraz tanıyalım...

22 yaşındayım. Beş yıldır Türkiye’de yaşıyorum, son bir yıldır da İstanbul’dayım. Normalde Karadeniz’de yaşıyordum, Trabzonluyum.

-Aslen nerelisiniz?

Güney Afrika, Malavi.

-Aileniz hâlâ orada mı? Geliyorlar mı buraya, siz mi gidiyorsunuz?

Ben gidiyorum. Onlar hiç gelmediler.

-Sizi 2012’de katıldığınız “Yeteneksizsiniz” ile tanıyoruz. O zamandan beri neler yaptınız?

Yarışma sırasında okula gidiyordum Karadeniz Teknik Üniversitesi’nde biyoloji okuyordum. Boş zamanlarımda müzik yapıyordum; R&B, stüdyoda arkadaşlarımla beraber. Sonra İstanbul’a geldim bu proje için.

-Neden Türkiye?

Biraz değişiklik olsun, yurt dışına çıkayım, hayat nasıl oralarda bakayım diye. İlk önce okumak için geldim, ondan sonra böyle bir şans doğdu. Geçen sene bu proje bana geldi, İstanbul’a geldim, konuştuk. Ben projeyi çok beğendim, zaten benim hayalimdi oyunculuk ve müzik.

“Televizyonda görünce ‘İşte Cuma bu’ demişler”

-Nasıl geldi peki size proje?

Bu proje varmış zaten uzun zamandır, tek eksik insan Cuma’ymış. Çizgi romanın çizeri Gürcan Yurt istediği Cuma’yı senelerce aramış. Sonra bir gün telefon gelmiş “Star TV’yi aç” diye. O da açıp yarışmada beni görmüş konuşurken ve “Cuma bu” demiş.

-Bu ilk oyunculuk deneyiminiz, değil mi? Sevdiniz mi oyunculuğu?

Evet ilk. Sevdim, benim için çok değişik oldu. Çok heyecanlıydı. Değişik bir projeydi, mesela o kıyafetleri başka nerede giyeceksin ki! Tamam ben de Afrikalıyım ama Cuma çok farklı.

-Beraber oynadığınız Serhat Kılıç ve Beyti Engin tiyatrodan gelen, çok yetenekli ve başarılı oyuncular. Onlardan neler öğrendiniz, yardımcı oldular mı?

Sağolsunlar, çok yardımcı oldular, beni hiç yalnız bırakmadılar. Mesela sahnelerim çekilirken hep yanımdaydılar, “Böyle yapman lazım” dediler. Güzel olsun diye hep yardım ediyorlardı. Zaten İstanbul’dan çekime gitmeden önce dört-beş ay Devin Özgür Çınar’dan ders aldım. Serhat abinin evine gidiyorduk, pratik yapıyorduk.

“Olumsuz davranışları görmemiş gibi yapıyorum”

-Çok güzel Türkçe konuşuyorsunuz. Zorlandınız mı Türkçeyi öğrenmekte?

Fazla zorlanmadım. Altı ayda öğrendim Türkçeyi yani bir şeyler anlatmayı. Türkçe okumak için mesela okula bile gitmedim, istemedim. Arkadaşlarım gittiler ama ben istemedim çünkü öğrenmiyorsun orada. Yani öğrenebilirsin tabii ama arkadaşlarınla konuşmuyorsan yaramaz.

-Türkler nasıl insanlar sizce?

Türkler iyiler, sıcakkanlı bir millet.

-Olumsuz bir şeyle karşılaştınız mı hiç?

Şimdi burada konuşmak istemem ama olabilir yani çünkü dünyanın her yerinde böyle şeyler var. Bazen tuhaf insanlar oluyor ama ben görmemiş gibi davranıyorum. Gözümü kapatıp geçiyorum.

-Trabzon nasıldı, orayı seviyordunuz sanırım...

Evet, oranın insanları da beni çok seviyorlardı. Sokakta bile yürüyemiyordum bazen. Sürekli herkese selam veriyordum.

“Orası çok tehlikeli, gitmeyin dediler”

-Çekimler esnasında başınıza ilginç bir olay geldi mi?

Küba’daydık, çok eğlendik. Ama bir gün çok fırtına vardı, yağmur, rüzgar, şimşek çok fazlaydı. Kostümlerin olduğu karavana ulaşamadık. Binip arabalara kaçtık, sular arabanın yarısına geliyordu. Otelde adamlar şaşırdı “Bunlar nereye geliyorlar böyle, bombalayacaklar mı, ne yapacaklar?” diye. Çünkü kıyafetler garip, ayakkabı yok. Ama Türk kafası vardı yani bu olayda. Çünkü gitmeden önce birisi çekimin yapılacağı yer için “Orası çok tehlikeli, gitmeyin” dedi. Biz de “Yok ya abi, ne olacak?” falan dedik.

-Vizyon tarihi yaklaşıyor, heyecanlı mısınız? Daha önce izlediniz mi filmi?

İzledim ama müzik için çalışırken belirli sahneleri... Ben o kadar heyecanlıyım ki “Vatan (Türk halkını kastediyor) falan ne diyecek?” diye. Ama bence güzel, marjinal, eğlenceli bir şey çektik.

-Oynadığınız film aslında çizgi romandan uyarlandı. Biliyor muydunuz çizgi romanını?

Proje geldikten sonra bana kitaplarını verdiler. Onları okudum, çok eğlenceliydi ve bayağı kitlesi var. Öncesinde de biliyordum, internetten görüyordum ama öylesine bakıyordum, kim çizdi bilmiyordum çünkü ben komik şeyleri çok severim. Mesela sorarsan kim gibi olmak istersin diye, Will Smith ve Eddie Murphy gibi olmak isterim.

-Siz de komik misinizdir? Ya da tam tersi sık ağlar mısınız mesela?

Evet, komiğimdir. Kolay kolay ağlamam. Ne zaman ağlarım ben biliyor musun? Gerçekten duygulandığım zaman... Mesela bu projeden sonra bir gün ağladım çünkü hayallerime kavuştum, inanamadım bunu yaptığıma ve mutluluktan ağladım. Ama öyle canım sıkıldı falan diye ağlamam.

“Kemal Sunal efsane bir oyuncu”

-Bir gün uyandınız, nasıl geçer o gününüz, neler yaparsınız?

Sabah uyandığımda önce dua ediyorum. Sonra biraz esneme hareketleri yapıyorum. Kahvaltı ediyorum, arkadaşlarla buluşuyorum.

-Türk yemeklerinden en çok ne seviyorsunuz?

Hamsi çok seviyorum ve kuymak...

-Türk dizisi izler misiniz?

Evet izliyorum. “Asla Vazgeçme”, “Adı Mutluluk”, “Paramparça”, “Kardeş Payı”, “Kiralık Aşk”, “Kiraz Mevsimi”... Ben her şeyi izlerim, beğensem de beğenmesem de. Görmek istiyorum ne yapıyorlar. Türkçeni de geliştiriyorsun, kelimeler öğreniyorsun. Cem Yılmaz filmlerini severim. Bir filminde oynamak isterim.

-Kimleri beğeniyorsunuz Türk oyunculardan?

Benim için en efsane oyuncu Kemal Sunal. Gerçekten, açarım akşama kadar onu izlerim. Muhteşem bir adam, her sahnede güldürüyor. Sadece bakıyor mesela, yine de gülüyorsun. Çok seviyorum, keşke yaşasaydı, öyle bir adam yok!