Zar zor, çok zor yırtıldı...

Zar zor, çok zor yırtıldı...
Normal olan işi oluruna bırakmak olmalı. Oysa bekaret bizim için hemen yırtılması gereken bir dertti
Kent ve Seks / Banu İçöz

Ben üniversitedeyken bekaret ciddi bir sorundu. Bakire olmak kabul edilemez bir suç, inanılmaz bir ayıp, hiç kimse tarafından istenmemiş olmanın, yani çirkinliğin tescili falan gibi bir şeydi. Bütün erkek arkadaşlarımız, her fırsatta bakire bir kızla asla sevişmeyeceklerini söylerlerdi.
Zavallı çocuklar, bu yüzden ne çok kızı ıskaladılar; inanamazsınız. Kız erkeği seviyordu, erkek kızı seviyordu, kız erkeği, erkek kızı çok istiyordu ama kız bir türlü bakire olduğunu itiraf edemiyordu. Erkeğin de aklına kızın bakire olması ihtimali bir türlü gelmiyordu. Aksine, aklı sıra ne kadar uygar ve babasından ne kadar ileri olduğunu göstermek için bekareti lanetleyip duruyordu.
Bu yüzden, pek çok arkadaşım, hiç tanımadığı bir erkeğin kollarında yaşadı ilk cinsel birleşmeyi. Ertesi gün asla görmeyeceği, zaten görmek de istemeyeceği erkeklerle sevişti. Bu erkeklere bile bekaret itiraf edilemediğinden, "Reglim henüz bitti" palavraları atıldı ki adam bir bakireyle değil bir beceriksizle seviştiğine ikna olsun.
"Bekarete elveda" partileri vardı bir de. Neredeyse iki haftada bir, erkeklerin kabul edilmediği, bu yüzden bir anlam veremediği partiler düzenlenir, deli gibi içilir, bekaretten kurtulan arkadaşa prezervatifler, doğum kontrol hapları, seks oyuncakları hediye edilirdi. Böyleydi.
Yerim dar, şimdi olmaz ama belki başka bir gün size kendi bekaretimin hikayesini anlatırım. Çünkü benim zar, bir erkekle sevişmeyi bekleyecek kadar sabırlı çıkmadı, çocukken bir bisiklet kazasında ruhunu teslim etti. Üstelik ben bir erkekle yatmak için üniversite yıllarına kadar sabredebilen "namuslu" kızlardan da değildim. Yine de ilk seviştiğim adam, benim ilk kez onunla seviştiğimi hiç bilmedi, o gecenin ardından beni hiç görmedi.
Ben de onu görmemiştim. Ta ki geçen haftaya kadar. Geçen hafta bir oyuna gittik Batı’yla. Orada, sahnede... Sen git, benim ilk göz ağrım tiyatrocu ol, iyi mi?
O yılların ruh halini tam olarak anlatabildim mi bilemiyorum. Bizim kuşağın üniversitelileri geleneksel zarı, zor yırttı. Ama şurası kesin, anormal olana tepki gösterirken, kimi kez normali ıskalayıp bir diğer aşırı uca savrulabiliyor insan. Oysa ver paşa paşa sevdiğine, bitsin bu işkence...

Sordunuz, söylüyorumBen hâlâ bakireyim. Nasıl kurtulacağım? Şeytan diyor, git, yoldan geçen birinin altına yat.
Yatma! Koca yazı yazdım uğruna...

Stiliniz kimseye benzemiyor. Çok farklı ve çok cüretkar.
Öyle olmalı. Seks yazıyoruz burada.

Kıskanılmaktan haz alıyor gibisiniz. Öyle mi?
Hayatta haz alacak öyle çok şey var ki şekerim. Kıskançlık mevzu değil.

Burcu’yla hâlâ arkadaş mısınız?
Niye? Batı’ya sarktı diye mi? E, aklın yolu bir; ne yapsın kızcağız?

Ya sen ne alem hatunsun ya! Yeni Binyıl’dan beri izini arıyorum.
Buldun!

Sizi okuyunca mutlu oluyorum.
Niye? Neyse! Psikiyatr raporu gönder, zam isteyeceğim.

Komik ve seksisiniz. Tanışalım.
Benim çıkarım ne? Sen de komik ve seksi misin?




PAZAR