Trabzonspor’da yukarılarda başlayan yaprak dökümünün sezon sonunda aşağılara doğru inip birçok oyuncu ile yolların ayrılacağını tahmin etmek için kâhin olmaya gerek yok. Zira önce başkan, yönetim, sonra teknik adam, daha sonra da Hugo gitti. Şampiyonluk hayalleri aylar evvel veda etmişti zaten!
Ayağınızı yorgana göre uzatmayıp, har vurup harman savurursanız olacağı budur. Bu yıla dair; morali bozulan milyonlar, boşa harcanan zaman, yanlış planlanan koca bir sezon, erken biten hayaller ve uçup giden milyonlar…
Maça gelince…
O orta saha ile iyi oyun ve galibiyet beklemek; olmayacak duaya ‘âmin’ demek gibi bir şeydi!
Trabzonspor bu sezon ilk defa bir maça çift kanatla çıkmasına rağmen orta sahada oyunu yönetecek, yönlendirecek, kanatları hareketlendirecek bir liderinin olmaması ve dakika olmadan topu filelerinde görmesi hakikaten şaka gibi.
Öne geçtikten sonra oynama iştahı artan, moral bulan sarı-kırmızılı oyuncular, sazı ellerine almakla kalmadı, sahanın her bölgesinde tepe tepe oynayıp, atletik özelliklere sahip takım arkadaşlarını geniş alanda topla buluşturdular.
Trabzonspor defansının arka arkaya yaptığı hatalar, arkada bıraktığı geniş boşluklar sezonun kısa bir özetiydi. Yukatel Kayserili oyuncular elini, kolunu sallayarak dört defa geldiler, dört gol atıp gittiler.
Kısıtlı imkanlar dahilinde Kayseri’de iyi işlere imza atan Çağdaş hoca tebriği, alkışı hak ediyor.
Emrah Başsan, Trabzonspor maçlarındaki oyununu diğer takımlara karşı oynayabilse; emin olun milli takımın kadrolu elemanı olur, kim gelirse gelsin, isterse kralı gelsin formayı kaptırmaz! Gerçi Trabzonspor defansına karşı oynayıp da gol atamayan, daha doğrusu etkili olamayan ‘ben forvetim, iyi oyuncuyum’ demesin. Hakkını teslim edelim dün de etkili oynadı Emrah, skora etki yapan oyuncuların başındaydı.
Fransa’ya gittiğinde çocukların peşinden gözyaşı döküp ağladığı Yusuf’un sahadaki halini gören büyükler de üzülmeye başladı artık. Tanıdığımız, bildiğimiz, eski günlerini özlediğimiz Yusuf’un yerini bilenler, görenler Allah rızası için, mübarek Ramazan ayının yüzü suyu hürmetine haber versin! Ah Yusuf ah!
Orhan Ak’ın Yusuf ile başlaması büyük hata idi. Bir diğer hatası gününde olmayan, henüz tam olarak hazır olmayan Vişça dururken, Trabzonspor’un oyuna tutunması için elinden gelenin en iyisini yapan, gollerde büyük katkısı olan, takımına penaltı kazandıran, iki topu direkte patlayan Markoviç ve bir gol atan, etkili oynayan Abdülkadir’i oyundan almasıydı. O değişiklikler Yukatel Kayserispor’a derin bir nefes aldırırken, Trabzonspor’a adeta el freni oldu. Halbuki Trabzonspor oyunu dengelemiş, iyi de oynamaya başlamıştı. Dememiz o, bu mağlubiyet Orhan Ak’a yazar!
Özetle, bir takım futbolun kollektif boyunu sahaya yansıtmak istiyorsa, defansı et, tırnak birlikteliği taşıması gerekir ki; Trabzonspor’un sezon başından bu yana arayıp da bulamadığı… Taraflı, tarafsız tüm futbolseverlerin yıllardır yere göğe sığdıramadığı kaptan Uğurcan Çakır’ı haftalardır arayıp bulamadıkları gibi…
Umarız hem Orhan Hoca hem de Trabzonspor defansı benzer hataları hafta içi Ankara’da, Ankaragücü ile oynayacakları Ziraat Türkiye Kupası maçında yapmazlar.
