Futbolda her kulvarın ayrı bir önemi var. Dolayısıyla hepsine aynı şekilde motive olmak kolay değil. Trabzonspor, Avrupa’da istediği sonuçları alamadı. O defter bir süreliğine rafa kalktı.
Lige dönersek; gerçek hedef burası... Bıraktığı yerden devam etmesi için Konyaspor’u yenmek zorunda idi. Bu tarz geçişlerde futboldan çok, skor önemlidir. Maçı ilk yarısındaki iki penaltı golüne kimse kılıf aramasın. İkisi de tartışmasız doğru kararlardı. Önce Adil, sonra Michalak izlesin pozisyonları... Ya sonrası? Tam bir facia. At ama bu kadar kolay yeme... Trabzonspor kazanmak adına çok şey yapamadı. Farkı yakalıyorsun. Ya onrası? Trabzonsor aksıyor, topallıyor, kötü gidiyor.
Abdullah Avcı, son Ferencvaros maçından farklı bir kadro tercihi yaptı dün akşam. Hüseyin sağ, Denswil sol bekte görev aldı. Risk mi idi? Hücum anlamında yetersiz kalsalar da, Hugo ve Bartra onların açıklarını kapatmaya çalıştı. Ama o kadar eksiği var ki... Hele ilk yarının uzatma dakikalarında Mame Diouf’a o öldürücü vuruşu yaptırmak yakışmadı. Konyaspor’u soyunma odasına umutlu göndermenin elbette bir bedeli olacaktı. Onlar da hakkını aldı. Zorlu deplasmandan puanı cebine koydu.
Bakın Trabzonspor gol yollarında çok ciddi sıkıntılar yaşıyor. Sörloth ve Cornelius gibi pivot santrfordan Gomez ile Umut gibi topla yerden oynamayı seven karakterlere geçmek kolay değil. Avcı bu oyun planı ile kolay kolay istediğini alamaz.
Zaten takımın en skorer oyuncularının Bakasetas ve Trezeguet olması bunun kanıtı. Biraz da Hamsik, golü koklamayı seviyor.
Peki nerede forvetler? Gomez’i suçlayamam, adam elinden geleni yapmaya çalışıyor, alan boşaltıyor, pozisyona girmeye çalışıyor. Ama olmuyor işte. Kanatlar çalışmıyor, Gomez beslenemiyor, aç kalıyor, çırpınıp duruyor. Trabzonspor devre arası transferde bu soruna mutlaka çözüm bulmak zorunda.
Konyaspor’u diri tutan o ilk gol oldu. 53. dakikada Diouf’un VAR’da incelenen beraberlik sayısında yine Trabzonspor savumasının zaafı vardı. Adam nereden geldi, o vuruşu nasıl yaptı? Hafta içi dersini verir Avcı.
Abdullah hocanın ikinci yarıda yaptığı oyuncu değişiklikleri dikkat çekici idi. Umut, Yusuf, Djaniny ile maçı kazanma isteğini hissettirdi. Ama nafile. Bu takım pozisyon üretemiyor. Üçüncü bölgede yetersiz kalıyor. Gol umudu hep dışarıdan.Golcün yoksa şansın da yok. İyi de nereye kadar?
Sorgulanması gereken diğer konu, neden bu kadar kolay gol yediği? Atamıyorsan yemeyeceksin. Trabzonspor ikisini de yapamıyor.Dolayısıyla üzülüyor, üzüyor.
Maçı son 15 dakikaka on kişi kalmış rakibe karşı kazanamıyorsan, sorarlar; hangi maçı lehine çevireceksin?
Abdullah Avcı’ya sorum; “Bu takım oyunu nasıl kontrol altına alacak? İki farklı öne geçmişken beraberliğe razı olmak nasıl bir duygu?”
Ben sonradan giren oyuncuların katkısı olmadığını düşünüyorum. Beklentiyi karşılayan yok. Yazık. Önce Şampiyonlar Ligi, sonra UEFA Avrupa Ligi, ardından Süper Lig. Giderek yitiriyor eldekilerini.
En güvendiğin oyuncular nerede hocam? Ömür geri gidiyor, kızamıyorum. Trezeguet doğru yerde mi? Umut bu takımın golcüsü mü? Forvet diye aldığın Gomez nerede? Eee sormayalım mı hocam?
