İki defa Federasyon Kupası almış, üç kez yarı final oynamış, UEFA’da Türkiye’yi temsil etmiş, üç büyüklerin korkulu rüyası olmuş, hatta 2001’de Arsenal’i bile 4-1 yenmiş bir kulübün başkanı, kulübünü kurtarmak için “Açlık Grevi”ne niyet eder mi?
Kulüp “Açlık Sınırı”nın altında ise eder!
Kurar Sabri Yalım Parkı’na çadırını, takar alınlığını, giyer beyazlarını... Sevdikleriyle helalleşip ölüme yatar.
Başına da bir hoca... Mustafa Denizli’den Yılmaz Vural’a, Hikmet Karaman’dan Rasim Kara’ya, Güvenç Kurtar’dan Ümit Kayıhan’a kadar nice futbol hocasının oturduğu koltuğa bu sefer bir imam hoca...
“Kocaelispor’un ruhuna Fatiha”.
Başkanla kulüp birlikte gidecekler sonunda.
Kim bilir; belki o zaman Kocaelispor için parmağını oynatan çıkar!
O Kocaelispor ki, bugün futbol vitrinindeki pek çok futbolcunun doğumevi, pek çok teknik direktörün yuvası ve bir zamanların “para babası”!..
Nasıl mı?
Kocaeli eski belediye başkanı Sefa Sirmen’in sahiplenmesiyle.
Asıl “ironi” burada işte:
Gün gelip Türkiye’de siyaset rüzgârları değişince, bu kez Sefa Sirmen adı yüzünden batmak üzere Kocaelispor.
En azından çöküşü hızlandırıyor “Sirmen’in kulübü” imajı.
Çünkü şimdiki belediye başkanı “eski izleri” silmek istiyor. Bir gram yardım etmiyormuş Kocaelispor’a.
“Bu şehrin takımı Belediyespor” diyormuş; günahı boynuna.
İktidarın belediyesi “yan bakınca”, koskoca Türkiye’ye “bakan” Kocaeli sanayisi Kocaelispor’a bakamıyor tabi!
Kocaeli halkının ise kulübüne “bakma” gibi bir derdi olmamış ki hiç... Alışık değil. Örnek; son kampanya. Toplanan para 150 bin lira.
Kıssadan hisse...
Kimse “bana olmaz” demesin. Bu öykü yıllar sonra yenilenebilir!
Gelecekteki aktörleri ise İstanbul B.Belediye, Ankaragücü, Kayserispor ve belediye-siyaset denklemiyle ayakta duran cümle kulüpler olabilir.
Çünkü, “Adama dayanma ölür, ağaca dayanma kurur” sözünün yaşama en kestirmeden uyarlandığı yer futboldur!
Siyaset bu yüzden (de) uzak olmalıdır futbola.
Doğal olmayan yollarla para akıtılan kulüplerin kaçınılmaz sonu Kocaelispor gibidir.
Bugün 70 milyon lira borcu var Kocaelispor’un. Bank Asya’dan düşmeyi de garantiledi çok şükür!.. Elinde “para eden” tek şey, Sefa Sirmen Tesisleri. Yaşamak için futbol mabedini satıp savacaklar ama nafile... Futbol tesisi olsa da vakıf malı olduğu için şimdilik işe yaramıyor.
Kocaeli’ndeki son “deli” Muammer Çelik, başkan olup kulübü kurtarmak istedikçe bitmiş tükenmiş. Kişisel serveti bile erimiş. Şimdi kulüp için kestiği çekler, çek-senet mafyası marifetiyle tahsil edilmek isteniyor.
Bir yandan Kocaelispor’u kurtarmak için çalışıyor, bir yandan tehditlerle uğraşıyor Başkan Çelik.
Son çare; açlık grevi...
Bizim “Siyasetle futbol olmaz, belediyeler futbolu kurtarmaz” diye söylemekten dilimizde tüy bitti, inanmadınız.
Bir devin göçüşünü ve kurtarmak için çabalayanları da birlikte götürüşünü izlemek isteyenler, Kocaeli Sabri Yalım Parkı’na.