Aykut Kocaman beni mahcup etti!.. Neden mi? Onun “gündelik yaşam ve iş hayatı için” mükemmel sayılabilecek dingin/filozofik tarzının futbolda “olmasa daha iyi”, Fenerbahçe’de ise “kesinlikle fuzuli” hatta “zararlı” olduğunu iddia eder dururdum.
Fenerbahçe coşku ve tutku yeriydi.
Bırakın galibiyetten sonra frene basıp, mağlubiyet ertesi kasvete kasvet katmasını, hocası her sezon en az 8-10 kere “ekstradan” manşet olmalıydı.
İki olayla benim “önyargım” ortaya çıktı.
Birincisi “Alex vakası”, ikincisi “istifa”... Resmen reytingleri patlatıp tirajları zıplattı Kocaman.
Bitmedi.
İstifasını “ortaya karışık” yapıp “sürüncemeye” mahkum ederek gündemi ipotekledi.
Yakında İddaa, istifaya kolon açarsa şaşırmayın.
Gider mi, kalır mı?
Hayırlısı.
Lakin, endişe ve eleştirilerimin tersine Fenerbahçe teknik direktörü olarak görevini yaptı!
Fanatikler Ortaçağ’a
Söz konusu “insan” olduğunda, medeniyet falan işe yaramıyor. Her türlü gelişme, teknoloji ve gırlakla sınırlı kalıyor, insanoğlu dönüp dolaşıp aynı yerde sayıyor.
Baksanıza Almanya’dan çıkan sese; resmen Ortaçağ!
G.Saray Şampiyonlar Ligi’nde Schalke’yle eşleşince taraftarlar “Statta Türkleri istemiyoruz” kampanyası başlatmış.
Tribün üstünlüğünü kaptırmamak için sanacaksınız.
Peki, Papa 16. Benedictus’dan yardım isteyip “Maça gel bizi kutsa” demeleri neyin nesi?
Haçlı seferine mi hazırlanıyorsunuz?
Fanatikler Ortaçağ”a.
Zekeriya Alp farkı
Ne öğretti bize yorumcu emekli hakemler?.. Kurallar falan tamam da hakem olmanın vahim ön şartlarından bir tanesi “feci şekilde komplo teorisyeni olmak ve her türlü dedikodu için çok hassas bir kulak” şart!..
Olmazsa olmaz.
Bu bir “ekol” yani.
Onlardan bir tanesi MHK’nin başına geldiğinde “ekol” devam(dı).
Şimdi Zekeriya Alp var o makamda.
Ve işte Zekeriya Alp farkı!..
Çıktı. Kasımpaşa - İstanbul Büyükşehir Belediyespor maçına hakem olarak “Belediye çalışanı” tayin edildiği için yaşanan hassasiyeti anladığını açıkladı.
Hata yaptıklarını kabul etti.
“Sorumluluk bana ait” dedi.
Bir daha tekrarlanmayacağı garantisi verdi.
Evirip çevirmeden. Eğip bükmeden. “Biz hakemimizin iş ahlakına güveniyoruz”, “Gerekirse aynı şeyi tekrar yaparız” diye efelenmeden, MHK’den bir iki kelle vermeden...
Yanlıştan doğru çıkarmak budur işte. Ve tamamen Zekeriya Alp’in “hakemlik ekolüne” sıkışmamış kişiliği ile ilgilidir.